Spódniczka na szelkach – pomysł na ten tutorial chodził mi po głowie, odkąd zobaczyłam ten piękny, fioletowy sztruks i chcę Wam dziś przedstawić, jak ją krok po kroku uszyć 🙂 Stworzenie zaś samodzielnie takiego projektu jest niezwykle proste i bardzo intuicyjne. Myślę, że niejednej szyjącej osobie przyniesie sporo radości z tworzenia – ale o tym możliwie się przekona ktoś z Was, biorąc za pomoc podczas szycia tę prostą instrukcję szycia 🙂 Sporym plusem jest także to, że spódniczkę można wykonać bez żadnego wykroju. Wystarczą nam tutaj jedynie odpowiednie pomiary i obliczenia. Ponieważ już od dłuższego czasu miałam zdecydowanie mniej czasu na blogowanie, niż jeszcze choćby pół roku temu – postanowiłam poczekać na odpowiedni moment, by móc się podzielić całością tego pomysłu. Choć jest to do tej pory najdłużej powstający u mnie wpis (łącznie zajął mi niemalże miesiąc!) – ostatecznie dzielę się z wielką radością całościowym opracowaniem tutorialu 🙂 Jak więc stworzyć tego typu spódniczkę bez konieczności posiadania wykroju? Zapraszam do nowego wpisu! Spódniczka na szelkach – jak uszyć? Tutorial Wymiary: Na całość projektu składają się bazowo tylko… 3 prostokąty 😉 Z tego więc powodu, wystarczy nam jedynie zebranie odpowiednich wymiarów, łącznie z wykonaniem odpowiednich obliczeń. Jak to wszystko będzie przebiegać, przedstawiam poniżej: Potrzebne nam będą takie pomiary, jak: obwód talii (ważne, by podczas pomiarów nie “ściskać” za mocno metra, ani zbyt delikatnie!)długość ramiączka – mierzona od przodu talii, przez ramię, do tyłu taliidługość spódniczki – od miejsca talii, do docelowej długości (u mnie jest to długość do kolana) Wszystko przedstawiam w formie dodatkowej pomocy na poniższym obrazku. Można go też pobrać w formie pdf. do wydruku, by wpisać tam odpowiednie pomiary i dokonywać na niej dalszych, dodatkowych obliczeń. Dodatkowe obliczenia: Dla przykładu pokażę, jak dokonać pomiarów oraz dodatkowe obliczenia, które będą potrzebne do skrojenia części na spódniczkę. Pomiary dokonuję indywidualnie do potrzeb mojej prawie trzyletniej córki. Średnia wielkość jej ubranek, w których aktualnie chodzi waha się między 92/98 cm. Talia U mojej córki wynosi ona 48 cm. Aby wykonać spódniczkę, obwód talii mnożę dwukrotnie (dla uzyskania efektu podwójnego marszczenia materiału) i do wartości dodaję zapasy na szew, czyli łącznie 2 cm. Szerokość prostokąta na spódniczkę będzie więc w obliczeniach wychodzić następująco: 48 cm (obwód talii) x 2 + 2 cm (zapasy na szew) = 98 cm Długość ramiączka: Najpierw mierzymy wstępnie długość ramiączka od miejsca zaznaczenia talii przodu oraz tyłu, wynosi ona 44 cm (pamiętajmy, by pomiarów nie dokonywać zbyt luźno ani za ciasno!). Do pomiaru dodałam dodatkowe 4 cm na zaszycie samych ramiączek (po 2 cm na każdą stronę) oraz ok. 3 cm na wszycie ich do spódnicy z uwzględnieniem, że na taką wartość ramiączko “schowa się” poniżej środkowej części talii spódnicy (również wyjdzie to po połowie na każdą ze stron – przodu oraz tyłu). Docelowa długość prostokąta potrzebnego na ramiączko wynosi: 44 cm (długość z pomiaru) + 4 cm (zapasy na zaszycie ramiączek) + 3 cm (“schowane” i zaszyte ramiączko poniżej talii) = 51 cm Długość spódniczki: Na początku prowadzimy metr od miejsca zaznaczenia talii, aż do docelowego miejsca długości naszej spódniczki – mi wyszły 34 cm. Następnie dodajemy zapas na podwinięcie (np. 2 cm) oraz zapas na stworzenie góry spódniczki, który wynosi w moim przypadku 4 cm – po podwinięciu materiału do środka, ok. 1 cm będzie tworzyć tzw. “kielich”, 2,5 cm to tunel na dodanie gumki, a ok. 0,5 cm to dodatkowe miejsce na zaszycie dołu tunelu. 34 cm (pomiar długości) + 2 cm (podwinięcie dołu) + 4 cm (podwinięcie góry) = 40 cm Potrzebne materiały: W wyniku otrzymanych niedawno przykładowych obliczeń, wychodzą nam odpowiednie części do odmierzenia na materiale, które nanosimy w formie prostokątów i wycinamy: duży prostokąt na spódniczkę : 98 cm (szer.) x 40 cm (dł)dwa małe prostokąty na ramiączka: 8 cm szerokości (jeśli chcemy, by ramiączko miało docelowo 3 cm szerokości) x 51 cm długościopcjonalnie: części na kieszonkę Uwaga! Podczas tworzenia wykroju na kieszonki zwróćmy uwagę na to, czy uwzględniliśmy w nich 2 cm zapasu na górne podwinięcia oraz 1 cm na zaszycie dookoła! 🙂 Jeśli chodzi o rodzaj materiału – to już kwestia inwencji twórczej 🙂 Ja do tego celu wykorzystałam materiał sztruksowy, ale w wersji na lato równie efektownie może się spisać len, wiskoza lub bawełna. Końcowe uwagi przed szyciem Przed samym krojeniem, bardzo ważne będzie ułożenie materiału, aby całość ciąć zgodnie z kierunkiem nitki prostej – na sztruksie będzie to z pewnością lepiej widać. Paski powinny układać się na każdej części prostokątów oraz kieszonek w kierunku pionowym (dla podglądu podaję poniżej zdjęcie wyjaśniające). Nitka prosta pokazuje nam, w jaki sposób powinniśmy przygotować nasze części wykroju – wszystko powinno iść “po nitce / linii prostej”. Czyli tutaj – linie sztruksu wszędzie są względem siebie równoległe i idą od góry do dołu 🙂 Spódniczka na szelkach – etapy początkowe szycia Na początku szycia ogólnego, obrębiamy wszystkie brzegi materiałów, które tego wymagają. W moim przypadku jest to zarówno kawałek przeznaczony na część spódnicy, jak i ozdobne kieszonki. Części na ramiączka będą zaszywane od wewnątrz. Obrębianie nie jest więc w tym przypadku konieczne. Zaraz po obrębieniu – w przypadku wykończeń na owerloku, zamykamy w rogach części z odstającymi nitkami. Spódniczka – szycie od podstaw Teraz nadchodzi czas na “szycie zasadnicze”. W tym celu można zacząć tworzenie od spódnicy. Ten etap szycia może być także właściwie jedynym, którego się podejmiemy – w końcu spódniczek dla dziewczynek nigdy dość i nie musi być to koniecznie wersja z szelkami 😉 Dodatkowo, wykonanie samej spódnicy może być świetną alternatywą dla tych osób, które jeszcze się nie czują do końca pewnie przy tworzeniu własnoręcznych ubrań. 2. Aby stworzyć część spódniczki, na początku zszywamy ze sobą części boków. Mocujemy je szpilkami prawymi stronami do siebie i zaszywamy ściegiem prostym. 3. Gotowy szew rozprasowujemy. 4. Teraz możemy zająć się podwinięciem dołu lub przejść do tworzenia góry spódniczki. Poniżej proponuję od razu drugą opcję. W tym celu sprawdzamy, na jaką szerokość będziemy dodawać do tunelu gumkę, a następnie odmierzamy odpowiednie długości na zaszycie (w celu utworzenia górnego “kielicha” ze spódniczki, pamiętamy też o dodatkowym 1 lub 1,5 cm na zapas u góry!). Na poniższym rysunku pomocniczo widać, jak szeroka będzie gumka w moim przypadku i na jaką odległość od góry musimy wykonać zaznaczenie. Dla gumki o szerokości 2,5 cm odległość od brzegu do zamknięcia tunelu będzie w tym przypadku wynosić 8 cm (gumka musi być dopasowana “na styk” do tunelu z “luzem” choćby na 1 mm, aby się możliwie nie skręcała i dobrze przylegała od wewnątrz). Tworzymy zaznaczenia na całej szerokości górnej części spódniczki. 5. Następnie podwijamy część prawą do lewej, zaznaczając miejsce na pozostawienie otworu… 6. … i szyjemy! Do zaszycia góry można zarówno posłużyć się ściegiem prostym lub dekoracyjnym. Dla uzyskania ciekawego, dziewczęcego akcentu, wykorzystałam w tym celu jeden z moich ulubionych ściegów dekoracyjnych 🙂 Otwór powinien być nieco szerszej wielkości, niż szerokość gumki, aby można było łatwiej ją dodać do tunelu. 7. Teraz możemy albo zrobić dodatkowe zaznaczenie na 1,5 cm długości od brzegu u góry, albo szyć posługując się tzw. liniałem magnetycznym (używam go niemalże w każdym projekcie wymagającym podwinięć – jest genialny! Sporo ułatwia, by szyć prosto i równo od linii brzegowej :). Dodawanie gumki do spódnicy 8. Po zaszyciu górnej części tworzącej tzw. “kielich” z góry tunelu, czas dodać do środka gumkę. W tym celu posługuję się agrafką oraz klipsem do tkanin – dla potrzymania drugiego końca gumki. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo otworzenia się agrafki wewnątrz tunelu, prowadzę ją stroną bez zapięcia. A tak właśnie wygląda mój prosty patent na podtrzymanie gumki 🙂 9. Kiedy cała gumka jest już w tunelu i sprawdziliśmy dokładnie czy nigdzie nie jest podwinięta – czas na jej zaszycie. W tym celu przykładam ją do siebie “na płasko” i szyję z obu stron zygzakiem. 10. Na sam koniec tworzenia tunelu, wystarczy tylko zaszyć dziurę. W tym celu należy odpowiednio naciągnąć materiał, umocować go szpilkami i szyć po równej linii z wcześniej utworzonym szwem dołu tunelu. I gotowe! 🙂 Podwinięcie spódniczki 11. Teraz czas na wykonanie podwinięcia u dołu spódniczki (tak, jak wspominałam, można ten etap wykonać wcześniej – może być nawet łatwiej :). Moje podwinięcie robię na długość 2 cm – stąd od strony wewnętrznej tworzę zaznaczenia zarówno na 2, jak i 4 cm (dzięki temu mam pewność, że materiał będzie równomiernie podwinięty). Z zaznaczaniem i podwinięciem postępujemy analogicznie, jak w przypadku tworzenia tunelu. 12. I zaszywamy. Dół spodniczki wykonałam ściegiem prostym i ponownie posłużyłam się moim niezawodnym liniałem magnetycznym 🙂 Jak uszyć kieszonki Teraz przejdziemy do etapu szycia, który bardzo lubię w każdej pracy rękodzielniczej – do tworzenia detali <3 Kieszonki, które wszyłam do spódniczki są opcjonalne – podobnie, jak dodane do nich koronki. Nie ulega jednak wątpliwości, że to właśnie one tworzą piękny, dodatkowy oraz końcowy efekt całego uszytku! 13. Górne części kieszonki podwijamy podwójnie na łączną długość 2 cm do lewej strony, mocujemy szpilkami i zaszywamy. Koronki na kieszonkach 14. Teraz możemy dodać dekoracyjne koronki. Moje przymocowałam w odległości ok. 1 mm od linii poprzedniego szwu. 15. Aby wszyć koronkę, w tym celu używam ściegu prostego o nieco zmniejszonej długości ściegu. Aby mieć pewność, że koronka będzie wszyta prosto, polecam posłużyć się pęsetą dla jej dodatkowego wyrównania w trakcie szycia 🙂 16. Górna część koronki zaszyta – czas na dół. Zarówno u góry, jak i na dole, szyję ją adekwatnie do linii brzegu koronek (tu z pewnością będzie nam towarzyszyć częste podnoszenie stopki oraz obracanie kieszonki ;). 17. Teraz podwijamy kieszonki na 1 cm do środka i mocujemy z każdej strony szpilkami (w przypadku większego wybrzuszenia polecam użyć klipsów. 18. Dodatkowo i na sam koniec, fastrygujemy kieszonki – dzięki temu mamy przed szyciem zasadniczym lepszy wgląd, jak będą one docelowo wyglądać. I co również ważne – łatwiej się je wszywa w spódniczkę 😉 Nasze kieszonki są już wstępnie gotowe! Możemy je od razu wszyć w część spódnicy, jak i poczekać na moment wszycia jako pierwszych ramiączek. Aby mieć pewność, że kieszonki będą wszyte równo w stosunku do szelek, ten etap pracy pozostawiam sobie na koniec jako tzw. “wisienkę na torcie” 🙂 Łączenie szelek i spódnicy 19. Na tym etapie szycia nadchodzi czas, by połączyć części ramiączek ze spódnicą. W tym celu, na początku zaznaczamy środek przodu (środek tyłu jest już “oznaczony” miejscem zaszycia spódnicy). 20. Następnie od środka przodu oraz tyłu prowadzimy z każdej strony równe odległości, które wskazują nam miejsca wszycia szelek. U mnie odległość z każdej strony wynosi ok. 7,5 cm. 21. Teraz będziemy dodawać przednią część naszych szelek do spódnicy. Ramiączko przykładamy od strony wewnętrznej… …prowadzimy je środkiem ramiączka w miejsce zaznaczenia i mocujemy szpilkami do miejsca poprzednio utworzonych szwów na spódnicy. W podobny sposób mocujemy drugie ramiączko. 22. Ramiączka dokładnie fastrygujemy… 23. …i szyjemy! W moim przypadku zrobiłam to od strony prawej. Dzięki temu miałam większą pewność, że wszywałam je w równej linii w stosunku do poprzednich szwów. 24. Po zaszyciu części góry, zaszywamy również część dołu. Guziczki i zapięcia 25. Kiedy nasz przód spódniczki jest już gotowy – czas na wykonanie tyłu. W miejscu zaznaczeń wszywamy więc po obu wewnętrznych stronach spódnicy guziczki (lub inne zapięcie, które przyjdzie nam na myśl 😉 ). Uwaga! Szyjąc guziczki, starajmy się nie przebijać igły “na wylot”, aby od prawej strony nie było widać nici. Jeśli używamy do projektu delikatniejszego materiału i nie jest to możliwe, użyjmy takiej samej nici, jak kolor materiału 😉 26. Aby móc w następnym kroku wykonać dziurki w szelkach, sprawdzamy wielkość naszego guziczka i do otrzymanego pomiaru dodajemy ok. 2 mm zapasu. Mój guzik ma wartość równą 2,4 mm. Stąd dziurki wykonywałam na długość 2,6 mm (dzięki temu nie są one ani za małe, ani za duże). 27. Potrzebne wartości nanosimy na ramiączka. Pierwszą dziurkę (jak i każdą następną), szyję w równej odległości od siebie, wynoszącej 1 cm. 28. Wszystkie pomiary i zaznaczenia nanosimy na oba ramiączka. Dziurki do guziczków 29. Teraz nadszedł czas na tworzenie dziurek do guziczków 🙂 Jeśli chodzi o ustawienie w tym przypadku maszyny, posługuję się tutaj opcją do wszywania guzików. Ponieważ każda maszyna jest inna, podaję tutaj ogólny widok, jak to wygląda u mnie. Jak widać na zdjęciu – w opcji szycia dziurek jest zapisane, które kroki należy po kolei wykonać. Na początku szyjemy zgodnie z nr 1, a potem po kolei, dalsze punkty. Staramy się też podczas szycia dziurek o to, by linia pomocnicza była na samym środku stopki. W mojej maszynie opcja nr 3 do wszywania guzika nie do końca spełnia moje oczekiwania. Dlatego szyję u siebie dziurki, posługując się głównie szyciem z nr 1 oraz nr 2/ 4 – na wykończenie brzegów dziurek. W tym celu po prostu obracam sobie odpowiednio materiał, zamiast przy nr 3 szyć wstecznie – ale tutaj na pewno każdy “wyczuje” własną maszynę oraz jej predyspozycje 🙂 Szycie dziurek zajmuje w tym przypadku nieco czasu. Ale z pewnością sporo zależy od tego, czy w ogóle skorzystamy z tej opcji. Ja się na nią “skusiłam”, bo dzięki temu spódniczka będzie mogła mojej córce dłużej posłużyć 🙂 30. Kiedy nasze dziurki są wstępnie gotowe, czas wykonać do nich otwory, posługując się prujką. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo rozprucia się otworów, polecam tworzyć dziurki od brzegu do połowy utworzonego otworu. Następnie obrócić w połowie stworzoną dziurkę i wykonać to samo z drugiej strony. Odstające nitki i materiały lekko ucinamy. Nasze dziurki do kieszonek są już gotowe 🙂 Prace końcowe 31. Na koniec szycia spódniczki na szelkach, pozostaje nam jedynie dodać kieszonki. W tym celu wybieramy sobie ich ostateczne umiejscowienie. W moim przypadku chciałam je umieścić zaraz pod ramiączkami przodu w taki sposób, by szły względem siebie po linii osi przecięcia. 32. Pomocniczo proponuję oznaczyć sobie środek spódnicy oraz ekierką zaznaczyć zarówno górę, jak i brzeg wszycia kieszonki. Dodatkowo, można również zaznaczyć oś na kieszonkach w stosunku do osi ramiączka 🙂 33. Kieszonkę mocujemy do spódnicy szpilkami uważając przy tym, by nie chwycić za dużo materiału od spodu (z części tylnej spódnicy 🙂 ). 34. Po umocowaniu kieszonki, szyjemy najpierw ściegiem prostym po linii brzegowej. 35. Następnie wyciągamy fastrygę… 36…. i szyjemy ponownie. Tym razem w odległości ok 1 cm od brzegu kieszonki. I voilà! Analogicznie postępujemy z drugą kieszonką. Teraz już definitywnie, cała nasza spódniczka na szelkach jest już gotowa 🙂 Spódniczka na szelkach – tutorial. Podsumowanie Jak widać – stworzenie tego typu spódniczki na szelkach jest niezwykle proste i dość intuicyjne. Możliwe, że najwięcej “zachodu” przyniosą pomiary oraz wykonanie potrzebnych obliczeń. Ale mimo to myślę, że warto będzie poświęcić temu etapowi nieco więcej czasu. Dzięki temu nie tylko zaoszczędzimy część pieniędzy na niepotrzebny w tym przypadku zakup wykroju, ale także w pełni wykonamy prosty projekt ubrania, który będzie tzw. na wymiar 🙂 Co również istotne – można się dzięki temu nauczyć myślenia przestrzennego, co dla mnie jest jak najbardziej na plus! Dla kogo taka spódniczka? Tego typu spódniczka na szelkach będzie nie tylko okazją do uszycia czegoś ładnego i prostego dla własnej córki. Może to być też świetny pomysł na prezent! Córka koleżanki, bratanica, kuzynka… Malutkich dziewczynek w gronie bliskich każdej i każdego z nas z pewnością nie brakuje 🙂 I możliwe żadna z nich nie pogardziłaby w pełni wyjątkowym, własnoręcznie uszytym ubraniem. Spódniczka, którą widać tutaj w formie tutorialu, jak i na fotografiach z sesji plenerowej, została nałożona jedynie do uwiecznienia na zdjęciach. Ostatecznie Kruszyna podarowała ją swojej kuzynce. Dlaczego? Bo w szafie już posiada bardzo podobną do tej 🙂 Choć pewnie spostrzegawcze osoby już może dostrzegły, że zdjęcie wykonane w domu zostało zrobione w niemal identycznej, lecz jednak nieco innej spódniczce. Podobno “diabeł tkwi w szczegółach”, prawda? 😉 Mam nadzieję, że ten tutorial (jak i inne, znajdujące się już na blogu), okaże się pomocny! Jeśli zainspirujesz się treściami, które tu przedstawiam lub uda Ci się coś wykonać, podążając za moimi instrukcjami – podziel się tym, zostaw po sobie ślad 🙂 Czy tutaj, czy w SM – gdzie zechcesz! Będzie to dla mnie ogromna radość, kiedy podzielę z Tobą pasję do tworzenia! Tymczasem życzę Ci udanego, owocnego szycia! Powodzenia 🙂 Ania Z (sz)życia wzięte Na koniec krótka wzmianka, co u mnie słychać poza blogiem i szyciem 🙂 Choć wciąż jestem aktualnie na etapie dość intensywnym, czasem także bardziej ciernistym, niż wcześniej w życiu prywatnym oraz jeszcze niedawno, także studenckim – tworzenie tego wpisu to dla mnie poza szyciem świetna odskocznia od codzienności. Dobrze jest znów tutaj być! Mimo, że w sieci, w różnego rodzaju social mediach oraz w innych wirtualnych miejscach wciąż sporo się dzieje i czas mknie w nich nieubłaganie – dobrze jest móc swobodnie pisać w swoim spokojnym miejscu na blogu, pijąc przy tym wakacyjny koktajl truskawkowy :). Mam nadzieję, że już niedługo pojawi się tu kolejny wpis! O czym dokładnie będzie? To już pozostawiam w niezbyt długo trwającej tajemnicy 😉
Szukaj na tym blogu THE COSTIUMER INSPIRACJE szycie, moda, krawiectwo, wykroje, wykroje krawieckie JAK USZYĆ BLUZKĘ Pobierz link; Facebook; Twitter; Pinterest; E-mail;
Lato Czas wyjąć z szafy dzianinowe ażurowe elementy lub zaktualizować garderobę nowymi oryginalnymi modelami. Możesz powiązać na przykład bluzkę lub lekki kardigan z wiskozy lub bawełnianej przędzy. W artykule zapoznasz się z programami i opisami dzianych bluzek z dzianin letnich. Co to jest dzierganie na drutach W dzianie są różne techniki. Loin knitting jest jednym z nich. W ostatnich latach awangardowi projektanci włączają go do kompozycji próbek odzieży. Produkt wygląda tak samo oryginalnie, jak połączony z prostą siatką filetową i wypełniony wzorem komórek. Ta technika jest bardzo prosta i przystępna cenowo dla początkujących. Letnie szydełkowane bluzki wykonywane są za pomocą dziewiarskich pętli powietrza (VP) i podwójnych szydełek (SsN). Pusta komórka powstaje między dwoma CsN i dwoma VP. Naprzemienność idzie do końca serii. Wypełniona komórka polędwicy lub komórka ze wzorem tworzy dwa SsNs na EAP poprzedniego rzędu. Na zdjęciu poniżej jest biała bawełniana bluzka w deseń na tle polędwicy. Mimo letniej palety kolorów, biały kolor pozostaje modny. Prosty, ale piękny i elegancki biały top wygląda kobieco. Nawet początkująca szwaczka może to powiązać. Biała granica szydełkowa letnia bluzka bo kobieta powinna być w szafie z fashionistas. Jak dodać komórki na początku wiersza Aby rozpocząć dzianie, musisz wykonać łańcuch pętli powietrza o wymaganej długości. Następnie pojawia się rysunek drugiego rzędu, którego początek pasuje na różne sposoby. Jeśli utworzysz prostą sieć zaokrągleń, pierwsza pusta komórka będzie wzrostem do drugiego rzędu. Aby to zrobić, umieść znacznik na ostatniej pętli wybranego łańcucha pętli. Z tego znacznika musisz wybrać cztery PZ: dwa do podnoszenia i dwa PZ, jak pokazuje rysunek. SsN mieści się w trzeciej pętli łańcucha od znacznika. Dalej jest przemienność dwóch VP i SsN w każdej trzeciej pętli łańcucha. Jeśli dzianie z drugiego rzędu zaczyna się od wypełnionej celi polowej, dwa VP są wykonane do podnoszenia, a pierwszy z markera VP jest dziany SsN. Dalej na zdjęciu. Wzór filet morelowy bluzka Lato uwielbia jasne, soczyste, wielobarwne odcienie ubrań. Jakakolwiek gama jasnych kolorów będzie odpowiednia dla młodych ludzi, ale dla osób starszych lepiej wybrać lekko wyciszone tony przędzy. Na przykład kolor moreli. Jest to dobry wybór do szydełkowania letniej ażurowej bluzki damskiej. Oryginalny rysunek wydaje się na pierwszy rzut oka skomplikowany. Gdy próbka zostanie podłączona zgodnie ze schematem, stanie się jasne, że wiązanie jest proste. Zgodnie z załączonym wzorem, musisz obliczyć, ile pętli musisz wybrać w łańcuchu, aby rozpocząć. Ponadto konieczne jest kierowanie się schematem i opisem. Letnią szydełkowaną bluzkę można połączyć na przykład ze wzorem i schematami proponowanymi na poniższym zdjęciu. Rozważ dwa wzory dziewiarskie. Po lewej na zdjęciu główny powtarzalny wzór dziania od pierwszego do szesnastego rzędu, który jest dzianinowy z przodu iz tyłu letniej bluzki. Liczba powtórzeń, które należy podłączyć, zależy od gęstości dziania i wielkości wzoru. Zaleca się robić na drutach, nakładając płótno na wzór. W przypadku rękawów do robienia na drutach, ta sama odległość w centymetrach od szwu na ramieniu jest położona z przodu iz tyłu. W tym segmencie rękawy są szydełkowane letnim swetrem typu loin w tym samym wzorze, co część główna, jedynie brzegi rękawa są wykonane tak, jak pokazano na rysunku po prawej stronie zdjęcia. Bluza mieści się w jednym ostrzu. Należy zwrócić uwagę na fakt, że nie ma podcięć na wzorze. Oznacza to, że taki produkt może być związany z dziewczyną o małym popiersiu. Szydełkowa ażurowa bluzka Letnia bluzka może być z dzianiny całkowicie dzianinowej lub można ją wykonać z solidnymi podwójnymi szydełkami, a rękawy i odzież spod klatki piersiowej do dołu można ozdobić ażurowym wzorem. Jeśli jesteś aspirującą szwaczką, nie chwytaj skomplikowanych relacji. Wybierz schemat, którego szybko się nauczysz. Zazwyczaj schemat ten pasuje do relacji do 10 wierszy, a następnie występuje powtórzenie. W proponowanej turkusowej bluzie przedstawionej na zdjęciu poniżej, ażurowy wzór składa się z dziesięciu rzędów. Oferujemy również wzory i wzory. Ta bluzka może być dziana z nici "Iris" lub zawierająca wiskozę i bawełnę w proporcjach 50 * 50. Nici z wiskozą są bardziej elastyczne i przyjemniejsze w noszeniu. Letnia bluzka damska z kwadratowych motywów Zastanów się nad inną wersją stylowej letniej bluzki, którą kobieta w każdym wieku może mieć w swojej garderobie. To jest dzianie z różnych kwadratowych, heksagonalnych, rombowych motywów. Letnia szydełkowa bluzka, której schemat i opis przedstawiono na zdjęciu, składa się z dwóch rodzajów wzorów. Wierzch produktu wykonany jest zgodnie ze schematem. W tym przypadku są to czworoboczne serwetki, których motywy są połączone w jedno płótno. Dno wykonane jest ze wzoru. Nie ulega wątpliwości, że taki model przyciągnie opinie innych. To elegancka, stylowa rzecz, której doświadczeni tkacze będą mogli wiązać z wysoką jakością. Najważniejsze jest, aby pięknie i niedostrzegalnie łączyć motywy, a to wymaga umiejętności. Rozmiar proponowanej bluzki 44-46. Do pracy potrzeba 400 gramów nici i szydełka nr Tył i przód są wykonywane zgodnie z tym samym schematem, tylko z przodu znajduje się dekolt o wymaganej głębokości. Gotowe części są szydełkowane w szwie bocznym i bocznym lub przyszyte igłą. Szyja i szczeliny na dłonie są połączone pojedynczymi szydełkami w kierunku do przodu lub w przeciwnym kierunku. Dla początkujących interesujące będzie mieć mały film z klasą master tego spinania. Dzianinowe bluzki dla luksusowych kobiet Czasami bujne panie nie mogą sobie pozwolić na noszenie szydełkowych bluzek z siatki. Wydaje się im, że ubrania z dzianin będą jedynie podkreślać kształty, które przekroczyły linię rozmiaru XL. Ale, jak mówią projektanci, trzeba umiejętnie wybrać styl, kolor i fakturę nici, aby dzianinowa bluzka, top lub sweter mógł stać się prawdziwą ozdobą dla właścicieli wspaniałych ciał. Co radzą projektanci? Styl bluzki nie powinien być ciasny. Jako biżuteria nie musisz używać akcesoriów, które przyciągną wzrok. Jeśli piersi są bujne, nie należy wykonywać głębokich dekoltów, aby nie skupiać się na objętości tej części ciała. Jeśli jest to sweter, nie powinien być zapinany. Nie powinieneś rezygnować z ornamentu ażurowego, będzie on wyglądał bogato z gładkiej przędzy. Summer Cardigans Co jeszcze można zaoferować w sezonie letnim, oprócz letnich bluzek damskich? Szydełkowe swetry rozpinane z lekkiej przędzy bawełnianej przyniosą nie mniej przyjemności. Przed drutowaniem należy wykonać pełnowymiarowy wzór kardiganu i zawiązać wzór, aby poprawnie obliczyć liczbę pętli i rzędów. Rozmiar kardiganka 50-52 wydłużony do połowy uda będzie wymagał wiskozy lub cienkiej bawełnianej przędzy. W 100 gramach tej przędzy około 350 metrów. Do robótek potrzebujesz haczyka nr 3. Wzór wzoru na sweter - pająki. Każda półka jest dziana od dołu do początku szyi, a następnie jest dekorowana. W tym przypadku jest to dekolt w kształcie litery V. Rękawy tulejowe nie są dostępne dla tego modelu. Dzianina gładka do ramienia. Plecy i dół do ramienia. Połączenie półek i oparcia wzdłuż skosów ramion odbywa się. Można szyć rękawy osobno, a następnie szyć, ale lepiej jest robić na drutach rękawy ze złączonych półek tylną stroną do wymaganej długości. W letnim swetrze możesz wykonać krótki, 3/4 i długi rękaw. Związane rękawy kończą się czterema podwójnymi szydełkami i "krokiem kroku" (kolumny w przeciwnym kierunku). Podobnie, cały produkt jest związany na obwodzie. Letnie rozpinane swetry mogą być na zapięciu lub wykonane w postaci kamizelek. W przypadku sweterka z zapięciem podczas wiązania kolumn, musisz zapewnić pętle na prawej półce. Przyszyć produkt wzdłuż bocznego szwu od dołu do końca rękawa. Podsumowując W artykule omówiono różne opcje bluzek i swetrów rozpinanych. Prawidłowo mówią, że oczy się boją, a ręce robią. Tak więc w dzianie. Mając wzór produktu, schemat i opis, nawet początkująca kobieta opanuje letnią bluzkę hakiem. Jeśli chcesz wiązać coś dla siebie, możesz rozpocząć pracę. Pozostaje tylko wybrać wzór i kupić wątek. W tym wpisie pokażę Ci jak uszyć prostą sukienkę maxi dla lalki. Jest to darmowy tutorial szycia sukienki dla lalki. Co ważne, z moimi instrukcjami uszyjesz sukienkę na lalkę w każdym rozmiarze. Wszystko jest bardzo proste i pokażę Ci jak to zrobić krok po kroku. Materiały potrzebne do szycia. Co będzie nam potrzebne:Witam wszystkie fanki domowego szycia ubrań. Mam nadzieję, że jesteście gotowe na nowy pomysł na ubranie. No może nie jest to coś wyjątkowego, bo taka rozkloszowana bluzka na ramiączkach to nieco standard ale własnie takie rzeczy są najbardziej uniwersalne i najczęściej je nosimy. Ja osobiście na pewno zmieniłabym tylko kolor i wzór materiału z jakiego w tym poradniku została uszyta ta lato chyba jednak coś bardziej żywego bym widziała. To oczywiście kwestia gustu jednak chyba są ładniejsze materiały, które można wykorzystać do tego pomysłu :) Bluzka na ramiączkach to co prawda pomysł na ciepłe dni ale kiedy w zimie macie więcej czasu to można zająć się wcześniej przygotowaniami związanymi z nowymi ciuchami na nowy sezon. Na ostatnią chwilę to nie ma co robić bo to nigdy dobrze nie wychodzi i kończy się kupowaniem na szybko rzeczy w sklepach. Zachęcam także wszystkie dziewczyny, które jeszcze same nie szyły ubrań do zainteresowania się ogólnie tematem szycia bluzek i innych rzeczy..
jak uszyć prostą bluzkę na lato
