However, it means that you absolutely believe that in the end, everything will work out in your favor. If your expectations and attitude are positive, everything changes. Regardless of how long it takes and what the outcomes might be, being an optimistic thinker provides the energy, motivation, and excitement to push you forward every day.
Sprawdzamy pogodę dla Ciebie...POCZTANie pamiętasz hasła?Stwórz kontoQUIZYMENUNewsyJak żyć?QuizySportLifestyleCiekawostkiWięcejZOBACZ TAKŻE:BiznesBudownictwoDawka dobrego newsaDietaFilmGryKobietaKuchniaLiteraturaLudzieMotoryzacjaPlotkiPolitykaPracaPrzepisyŚwiatTechnologiaTurystykaWydarzeniaZdrowieNajnowszeWyzwania quizowe⚽Sportowe emocjeDopasuj trenera do reprezentacji. Prawdziwy kibic musi mieć 8/10💪Dla wszystkichCzy potrafisz rozpoznać sentencje Paulo Coelho?🚘Na drogachKultowe samochody PRL. Tylko prawdziwy pasjonat motoryzacji zdobędzie 100 procent!🦅Dla orłów ortografiiKażdy 4-klasista musi to wiedzieć. Zobacz, czy znasz odpowiedźZnajdź coś dla siebieQuizyPsychotestyWszystkieOrtograficzneGeograficzneHistoryczneKino i serialeCelebryciMotoryzacyjneSportoweInneQUIZWielka gwiazda kina z Polski. Mało kto znał jej prawdziwe imięQUIZMarylin Monroe, Elvis Presley. Jak dobrze znasz ikony popkultury?QUIZQuiz dla kierowców - ile kontrolek na desce rozdzielczej rozpoznasz?QUIZ10 pytań o Ignacego Łukasiewicza. Jego wynalazek zmienił światQUIZOsioł czy Shrek? Pamiętasz, który z nich to powiedział?QUIZTym zajadali się filmowi bohaterowie. Rozpoznasz, w jakich produkcjach pojawiły się te dania?QUIZPolacy oszaleli na punkcie tego serialu. Co wiesz o "Wspaniałym stuleciu"?QUIZDopasuj rzekę do polskiego miasta. Traf 12 razy, a zostaniesz mistrzemQUIZ"Korona królów". Co wiesz o sztandarowym serialu Telewizji Polskiej?QUIZNietypowe zawody. Spróbuj odgadnąć, na czym polegająQUIZNajstarsze obiekty sakralne w Polsce. Czy rozpoznasz je wszystkie?QUIZJerzy Bończak obchodzi dziś 73. urodziny. Pamiętacie filmy z jego udziałem?Zobacz także:99 proc. ludzi nie widzi słonia na rysunku. Zaliczasz się do nich?Osiem lat więzienia. Tyle dla Shakiry chce prokuraturaAbsurdalne zachowanie Rosjan na wakacjach. Poniedziałek pokazał zdjęcieSzok na weselu. Panna młoda zatańczyła dla pana młodegoWraca kwarantanna! Adam Niedzielski ogłosił rozporządzenieWpadli jak śliwka w kompot. Nagranie z drona niezbitym dowodemKontaktkontakt@ dodawania opiniiPolityka prywatnościReklamaWszystkie artykułyZobacz (forum) ZE ŚWIATAKorea PółnocnaUkrainaTurcjaRosjaUnia EuropejskaWłochySyriaUkrainaWYDARZENIANiedziele handloweWakacjeKoronawirusIgrzyska olimpijskieGrecjaChinyTrybunał KonstytucyjnyWojna w UkrainieZNANI POLITYCYMateusz MorawieckiKim Dzong UnDonald TuskDonald TrumpWładimir PutinAngela MerkelEmmanuel Macron
Confucius. It's not what happens to you, but how you react to it that matters. Epictetus. Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one. Albert Einstein. "The pessimist complains about the wind;" - William Arthur Ward quotes from BrainyQuote.com.
Oceń artykuł! [Suma głosów: 2 Średnia ocena: 5]W ostatnim czasie spowolnienie gospodarcze dało się we znaki również naszej małej dzielnej firmie z Podlasia. Kilku dużych klientów skorygowało swoje zamówienia na następny rok mocno w dół, przez co w firmie panuje obecnie nerwowa atmosfera i niepewność co przyniesie jutro. Również właściciel zaczął się bardziej koncentrować na problemach niż szansach, co miało wpływ na morale załogi. Jak wybrnąć z tej nieciekawej sytuacji i dać impuls pracownikom do dalszego działania?Optymizm – ważna cecha lideraWśród wielu list z najważniejszymi cechami lidera powtarza się często pozycja pod nazwą „optymizm” lub jego lekko zakamuflowany odpowiednik „otwartość na nowe impulsy”(przykład 1, przykład 2, przykład 3). Każdy z was ma o sobie na pewno własne zdanie o tym czy jesteście optymistami, realistami czy pesymistami. O ile optymiści czują się potwierdzeni w swojej roli lidera, to pesymiści i realiści (czyli ukryci pesymiści, bo jak często dochodzi się do wniosku „realnie patrząc”, że coś się musi udać) mogą poczuć lekką niepewność. Większość z pesymistów powiedziałaby, że taka już się urodziła i co ma z tym zrobić, bo przecież nie jestem pesymistą „naumyślnie”. Takie oświadczenie mogłoby przykładowo brzmieć „Z natury jestem realistą i kropka!”. Dobra wiadomość dla wszystkich, którzy widzą szklankę do połowy pustą, brzmi optymizm da się wyćwiczyć jak biceps. Jak można to zrobić? Zaraz do tego vs. świadomośćLudzki mózg jest pełen do dziś nierozwikłanych zagadek. Na szczęście jego badania posuwają się dynamicznie do przodu, dzięki czemu wiemy o nim coraz więcej. Jednym z takich ciekawych odkryć jest system ARAS (akronim od angielskich słów Ascending Reticular Activating System), czyli wstępujący siatkowaty układ aktywujący. Jako, że nie jest to blog o biologii, przejdę od razu to funkcji, jaką pełni ten ciekawy system. Z badań Joe Dispenzy z 2008 roku wynika, że ludzki mózg jest w stanie przetworzyć ponad 400 milionów bitów informacji na sekundę. Całkiem niezły wynik, jednak jest tutaj pewien haczyk, a mianowicie mózg nie równa się od razu świadomość. Nasza świadomość jest w stanie przetworzyć jedynie bitów na sekundę, czyli… 0,0005% wszystkich impulsów jakie odbiera nasz mózg. Przyznacie, że jest to spore zawężenie informacji, które ostatecznie trafiają do naszej świadomości. I tutaj właśnie pojawia się rola systemu ARAS, który selekcjonuje dla nas informacje, które ostatecznie są warte naszej autopilot, czyli ARASCzłowiek podejmuje tysiące małych decyzji w czasie każdego dnia. Gdyby nad każdą z nich musiał się aktywnie zastanowić to nie byłby w stanie zrobić wiele więcej niż ugotowanie obiadu i ubranie się. Statystycznie 70% myśli i 40% naszych zachowań jest takich samych jak dzień wcześniej. Dzięki systemowi ARAS nawet 95% decyzji w czasie dnia podejmujemy nieświadomie, co całkiem nieźle wyjaśnia dlaczego nigdy nie wiesz czy zamknąłeś drzwi od domu, a jadąc autem łapiesz się na tym, że nie wiesz jak przejechałeś ostatnie 3 kilometry. Ten życiowy autopilot, da się na szczęście aktywnie dopasować, aby bardziej odpowiadał naszym filtrować informacje?Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe informacje, dochodzimy do wniosku, że optymiści po prostu dopuszczają inne informacje do swojej świadomości niż pesymiści. W takim razie, co może zrobić kierownik naszej firmy aby koncentrować się na pozytywnych aspektach?Krok 1 Wdzięczność za to co już jestPierwszym punktem do zmiany nastawienia jest wdzięczność za to co masz. Tony Robbins w swojej bestsellerowej książce „Obudź w sobie olbrzyma” opisuje wpływ wdzięczności na nasze życie. Praktycznie jest niemożliwym być wdzięcznym i odczuwać strach i niepewność jednocześnie. W związku z tym pierwszym krokiem jaki powinien zrobić nasz manager jest zwrócenie uwagi na rzeczy w swoim życiu, za które jest 2 Zdefiniowanie przedmiotu koncentracjiDruga rzecz jaka jest kluczowa to założenie na oczy filtra, który będzie pozwalał mu przesyłać do świadomości impulsy, które są dla niego ważne. Jak działa taki filtr? Czasem załączamy go nieświadomie przykładowo jest jakiś samochód, który ci się podoba, chcesz go kupić i nagle na każdym kroku widzisz dokładnie ten model. Czy nagle wszyscy kupili ten samochód tego samego dnia? Nie, po prostu teraz zwracasz na niego świadomie uwagę, bo filtr w twojej głowie jest włączony. Inny banalny przykład z mojego życia to tykanie zegara. Póki nie zwracam na niego uwagi, wszystko jest ok, aż do momentu, kiedy dotrze do mnie pierwsze tyknięcie. I nagle z rzeczy, która jeszcze chwilę wcześniej dla mnie nie istniała, słyszę z każdą upływającą sekundą przeszywające mój mózg tykanie. Jak aktywować filtr świadomie? Warto zapisać sobie co zamierzasz dziś zrobić, aby czuć się w określony 3 Refleksja pod koniec dniaTrzecim krokiem, aby zauważać więcej pozytywnych rzeczy i myśleć dzięki temu bardziej jak optymista, niż pesymista jest podsumowanie mijającego dnia i zastanowienie się nad dobrymi rzeczami jakie miały miejsce. Brzmi banalnie, ale na początku może nie być takie proste. Generalnie jako ludzie mamy tendencję wyłapywania negatywnych rzeczy, a pozytywne nie przykuwają naszej uwagi. Dlatego na początku możesz odnieść wrażenie, że nie wydarzyło się nic nadzwyczajnego. Dzień jak co dzień. Sztuka polega na wyłapywaniu małych detali, które pozytywnie wpłynęły na twój to tyle na dziś. A wy do jakiej grupy się zaliczacie i dlaczego? Dajcie mi znać w komentarzach!
Optymista, pesymista, realista czy marzyciel? Hqnnq 3 lata temu. 214. Nagraj na 198 Obserwuj autora Dodaj do ulubionych . 0. TEST Z LEKTURY: "Opowieści z Narnii
Balansując między optymizmem a pesymizmem… Badania pokazują, że optymizm i pesymizm zdeterminowane są przez okres dzieciństwa! Jak twierdzi większość – świat w przeważającej części składa się z optymistów i pesymistów oraz zdrową dawką realistów pomiędzy nimi. Ujmując temat najogólniej: optymiści to ci, którzy spodziewają się, że przydarzą im się pozytywne rzeczy, natomiast pesymiści zakładają, że na swojej drodze spotkają wyłącznie przeszkody i coś na pewno pójdzie nie tak. Czasem zdarza się, że pesymiści postrzegają siebie jako realistów, zdecydowanie bardziej niż optymiści. Wiele teorii opiera się na założeniu, że optymistyczne i pesymistyczne osobowości są kształtowane przez wczesne doświadczenia z dzieciństwa. W swojej teorii osobowości, psycholog rozwojowy Erik Erikson uczy, że ci, którzy mieli „przewidywalne dzieciństwo” zazwyczaj wzrastają w podstawowym poczuciu zaufania, podczas gdy dzieci, które miały „nieprzewidywalne dzieciństwo” są mniej skłonni do zaufania wobec innych ludzi i wobec różnych okoliczności. Co więcej, optymiści odczuwają mniejszy stres niż pesymiści, gdy mają do czynienia z trudnościami życiowymi. Pesymiści są bardziej przygnębieni i żywią więcej wątpliwości niż ci, którzy myślą bardziej optymistycznie. Doświadczenie pokazuje, że zarówno pesymizm, jak i optymizm są zaraźliwe. Jednym ze sposobów, aby powiedzieć, czy człowiek jest w depresji jest to, czy kiedy jesteś z nimi, także odczuwać depresję. Nie da się ukryć, iż zdrowsze jest bycie optymistą niż pesymistą, aczkolwiek zdrowe dawki pesymizmu mogą być ważnymi składnikami w pokonywaniu przeszkód psychologicznych i osiąganiu celów osobistych. „Obronny pesymizm” jest to postawa psychologiczna, która obejmuje akceptację faktu, że coś drastycznie może pójść nie tak i jest w stanie obronnie przygotować się na każdą ewentualność. Na przykład, jeśli jesteś pisarzem, badania wykazały, że optymizm jest nieocenionym narzędziem w radzeniu sobie z odrzuceniem. Ciągłe rozczarowanie może doprowadzić do tego, że pisarze niechętnie będą wysyłać swoją twórczą pracę do publikacji. Ale często, to właśnie optymizm jest siłą utrzymującą pisarzy, którzy przeżywają trudne czasy. Jednak wtajemniczonym zalecamy, by nie ekscytować się zbytnio po otrzymaniu dobrej nowiny. W ten sposób mamy mniejsze szanse na emocjonalne rozczarowanie. Innymi słowy, odcień pesymizmu może być najbardziej optymistyczną drogą w życiu. W przeciwieństwie do przekonania behawiorystów, którzy mówią, że jesteś stworzony przez środowiska, to jak myślisz jest naprawdę ważne. W rzeczywistości, myśląc optymistycznie można coś zmienić na lepsze. Odwrotnie, myśląc pesymistycznie, można coś zmienić na gorsze. Istnieją trzy szczególne aspekty do pomiaru stylu myślenia: Trwałość: Jeśli rzeczy są dobre (lub złe), czy spodziewasz się, że pozostanie tak przez długi czas? Wszechobecność: Jeżeli jedno jest dobre (lub złe), czy spodziewasz się, że wszystko takie będzie? Personalizacja: Jeśli rzeczy są dobre (lub złe), który dostaje wyrazy uznania (lub winy) – ty czy ktoś inny? Kreatywni indywidualiści, zwłaszcza pisarze, są zazwyczaj bardzo surowi wobec siebie i wymagający wobec procesu twórczego. Często popełniają błąd po stronie pesymizmu myśląc, że ich praca nie jest wystarczająco dobra i zostanie odrzucona przez agentów, redaktorów i wydawców. Pozytywną cechą tego typu pesymizmu jest to, że kreatywne jednostki są często zdecydowanie bardziej pracowite i perfekcjonistyczne, niż optymistyczny folk, gdyż wiedzą, że muszą być bez zarzutu i muszą być jak najlepsi, by wznieść się na wyżyny w swoim fachu. Jako taka, pewna doza zdrowej dawki pesymizmu może być korzystna. Tak więc miejmy nadzieję na lepsze, będąc gotowymi na najgorsze! Informacje o Autorze Klinika Psychologiczno-Psychiatryczna świadczy usługi z zakresu leczenia depresji, zaburzeń odżywiania się, zaburzeń nerwicowych i lękowych, zaburzeń seksualnych, uzależnień, zaburzeń psychotycznych, zaburzeń osobowości, zaburzeń snu. Pomagamy w budowaniu związku/miłości, bliskich relacji, a także w rozwoju Twojego potencjału. Naszym celem jest stworzenie wszechstronnej pomocy dla pacjentów. Tworzymy zespół składający się z specjalistów (psychiatra, psycholog, psychoterapeuta, seksuolog, endokrynolog, neurolog, dietetyk). Zapewniamy najwyższą jakoś usług i gwarantujemy wykwalifikowany personel. Zapraszamy do umówienia wizyty w SIĘ ONLINE NA WIZYTĘ LUB ZADZWOŃ 22 253 88 88
REALISTA OPTYMISTA. PESYMISTA. Autor: Bunto_wniczka o 04:19 1 komentarz: Wyślij pocztą e-mail Wrzuć Optymista, Realista, Pesymista czerwca (1)
Lepiej być optymistą czy pesymistą? Czy optymistom naprawdę żyje się łatwiej? Co robić, gdy dręczą nas czarne myśli? Jak sobie radzić ze stresem i obawami o przyszłość? A może czasem warto być pesymistą?O czarnowidztwie, różnych odmianach pesymizmu i o tym, czy dobrze być optymistą, z dr Magdaleną Grabowską z Instytutu Psychologii UKW w Bydgoszczy rozmawia Tomasz być optymistą czy pesymistą?Mówi się, że optymiści mają więcej przyjaciół i są generalnie zdrowsi, ale optymizm też ma swoją ciemną stronę. Optymistki częściej zachodzą w nieplanowane ciąże, optymiści częściej jeżdżą na motocyklu bez kasku, rzadziej się badają... Pesymiści są ostrożniejsi. Dlatego pesymistą lub optymistą najlepiej być w zależności od okoliczności. Jeżeli wszystko gra, to możemy sobie pozwolić na optymizm, natomiast na czasy trudne, czasy kryzysu, lepszy jest pesymizm. Przy czym trzeba odróżnić pesymizm defensywny od dyspozycyjnego. Pesymiści dyspozycyjni widzą wyłącznie negatywny scenariusz i nie dopuszczają wystąpienia innych, pozytywnych możliwości, a w efekcie rzadziej podejmują jakiekolwiek działania, skazując się tym samym na porażkę. Natomiast pesymiści defensywni zakładają tylko, że coś może pójść nie tak, a więc są w stanie się do tego tyle się mówi o sile pozytywnego myślenia i że trzeba patrzeć na życie optymistycznie…To się zaczęło od Seligmana, prekursora psychologii pozytywnej. Nagle pojawiło się przekonanie, że wszyscy powinniśmy być optymistami i zalały nas tony poradników, jak być szczęśliwym. Pesymiści zaczęli być terapeutyzowani, bo przyjęło się myśleć, że ich postawa nie jest objawem zdrowia psychicznego, a to przecież po prostu inne nastawienie, które się też przydaje. Zawsze, gdy rozmawiam o tym ze studentami, to pytam ich, co by woleli: żeby reaktor atomowy był zbudowany przez pesymistę czy optymistę. (śmiech)Pesymiści dyspozycyjni widzą wyłącznie negatywny scenariusz i nie dopuszczają wystąpienia innych, pozytywnych możliwości, a w efekcie rzadziej podejmują jakiekolwiek działania, skazując się tym samym na porażkę. Natomiast pesymiści defensywni zakładają tylko, że coś może pójść nie tak, a więc są w stanie się do tego skąd się bierze pesymizm dyspozycyjny, czyli to myślenie wyłącznie o najczarniejszych scenariuszach?Z naszych lęków. Podczas terapii z osobami lękowymi uczymy je odróżniać realne troski - sytuacje, w których przydaje się odrobina pesymizmu, bo można się na nie przygotować - od zbędnych obaw, czyli zmartwień, na które nie mamy wpływu. Przykładowo, jeśli studentka pierwszego roku martwi się tym, że po swoich studiach nie znajdzie pracy, to warto, aby zadała sobie pytanie, co może w związku z tym zrobić. Jeśli nie zamierza zmienić kierunku i będzie się dalej sumiennie uczyć, to w sumie niewiele więcej. Jest to typowy lęk, którego nikt nie potrzebuje, bo zaśmieca tylko głowę i niszczy dobre zamiast myśleć o tym, co będzie za pięć lat, po studiach, ta studentka powinna skupić się na przykład na najbliższym kolokwium?Dokładnie. Poszukiwanie pracy to coś, z czym każdy musi się kiedyś zmierzyć, ale czy koniecznie trzeba na tym etapie zaprzątać sobie tym głowę i snuć czarne scenariusze? Lepiej mierzyć się z problemami tu i teraz, z którymi faktycznie możemy coś zrobić. Jak choćby przygotować się do tego przebiega granica pomiędzy byciem na coś mentalnie przygotowanym a życiem w niepotrzebnym stresie?Myślę, że istotne jest tu poczucie kontroli. Jeżeli czeka nas coś nieprzyjemnego, na co nie mamy żadnego wpływu, to można byłoby sobie powiedzieć: „Po co się martwić, co będzie, to będzie”. Przykładowo, jeżeli nie kontrolujemy tego, jak długo będziemy stać w kolejce w sklepie, to raczej nie powinniśmy się tym stresować. Jednak gdy czeka nas poważna operacja, trudno oczekiwać, byśmy się nią nie martwili. Emocje powinny być adekwatne do co z sytuacjami, gdy jest niewielka szansa, że czarny scenariusz się sprawdzi? Rodzinny przykład: dziadek pojechał sam na działkę, obiecał babci, że zadzwoni, gdy dojedzie, ale ani nie dzwonił, ani sam nie odbierał. Babcia wystraszyła się, że miał wypadek. Słusznie?To jest przeszacowanie ryzyka, często występujące u osób lękowych. Pojawia się tu założenie, że zdarzenia zagrażające są bardziej prawdopodobne niż zdarzenia niezagrażające. Można sobie w takim przypadku zadać pytanie, dlaczego ktoś jest lękowy? Może dlatego, że ma kiepskie doświadczenia? Jeśli np. każdy nocny telefon oznaczał dla kogoś złą wiadomość, to nic dziwnego, że ta osoba nauczyła się reakcji lęku na dźwięk dzwonka budzącego ze dziadek miał w przeszłości trochę „przygód” za kółkiem. Choć ja w pierwszej kolejności raczej bym pomyślał, że nie miał zasięgu, odłożył gdzieś telefon i o nim zapomniał. Nie wszczynałbym od razu alarmu, nie dzwonił po rodzinie z pytaniem, kto może na tę działkę pojechać sprawdzić, czy dziadek żyje…To swoją drogą sensowne rozwiązanie problemu. Jesteśmy świadomi, że dziadkowi mogło się coś stać, ale mógł też się z kimś zagadać, padła bateria, jest wiele możliwości. Jeżeli bierzemy pod uwagę te wszystkie scenariusze, to najprawdopodobniej poczujemy niepokój, ale powinien być on adekwatny do wszystkich możliwych sytuacji. Czyli - przyjmując, że dziadek na pewno miał wypadek, wyolbrzymiamy, ten strach będzie nieadekwatny. Jednak założenie, że na pewno po prostu zapomniał zadzwonić, jest z kolei bagatelizowaniem. Tu nie sprawdzi się ani optymizm, ani babcia zachowała się… realistycznie?Z pewnością babcia dobrze sobie poradziła z negatywnymi emocjami, bo zachowała się zadaniowo. Znalazła sposób na zredukowanie swojego niepokoju. Zamiast się martwić, wpadła na całkiem sensowy pomysł, jak sprawdzić te swoje obawy. Co innego, gdyby założyła, że dziadek na pewno miał wypadek i zaczęła dzwonić po szpitalach. To byłoby już zniekształcenie poznawcze polegające na przekonaniu, że zdarzenia negatywne są bardziej prawdopodobne od pozytywnych. W języku psychologii takie założenie, że skoro może być źle, to na pewno będzie, określa się mianem języku psychologii takie założenie, że skoro może być źle, to na pewno będzie, określa się mianem przeanalizujmy inny przykład. Znam młodą mamę, która za każdym razem, gdy jej mąż wyjeżdża w delegację, obawia się o to, kto zajmie się dziećmi, gdyby nagle zachorowała. I z tego stresu często faktycznie pojawiają się u niej objawy chorobowe - bóle głowy, nudności, palpitacje…Takie kłopoty zdrowotne to tzw. somatyzacja lęku. W tym przypadku należałoby się zastanowić, co jest nie tak z poczuciem bezpieczeństwa tej osoby. Czy czuje się niepewnie w roli mamy? Czy poczucie odpowiedzialności ją przygniata? Taki lęk uogólniony, czyli przekonanie, że za chwilę stanie się coś złego, to bardzo nieprzyjemna postać lęku. Jest to lęk długotrwały, który bardzo obniża samopoczucie, odbiera zdolność przeżywania radości i daje wspomniane objawy fizyczne: napięcia mięśni, bóle głowy, żołądka. Nie jest tak dokuczliwy jak napad paniki, ale zasadniczo to już duży wrażenie, że czarnowidztwo działa czasem jak samospełniające się przepowiednie. Podświadomie sprawiamy, że te nieprzyjemne scenariusze się wypełniają…To się wiąże z tym założeniem, że skoro może być źle, to na pewno tak będzie. I wmawianiem sobie, że wiemy, co się wydarzy. Błędem jest na przykład mówienie: „Wiem, że jak pójdę na rozmowę kwalifikacyjną, to będę się bała”. Można powiedzieć: „Przypuszczam, że będę się bała” i przekonać się, czy faktycznie tak się stanie, ale nie z góry zakładać „wiem”. Bo jak sobie wbijemy do głowy takie twierdzenie, to nadajemy temu status pewnego wydarzenia. I tu się zaczyna samospełniające się taki przypadek mi przyszedł do głowy - mój kolega żyje w przekonaniu, że każdy go chce naciągnąć. W związku z tym co tylko może, robi własnymi siłami, byle tylko nie narazić się, że mechanik czy malarz skasują go drożej, niż powinni. A że sam niekoniecznie zna się na tej robocie, często jest bardziej „w plecy”, niż gdyby zapłacił za usługę komuś z przez swoje czarnowidztwo jest stratny, chyba że… taka sytuacja mu się podoba. Może ostatecznie stwierdzić, że co prawda wydał więcej pieniędzy, ale sam nauczył się czegoś nowego i nikt go na pewno nie oszukał, a to poprawiło mu samopoczucie. Jeżeli go stać na takie eksperymenty, nie doszukiwałabym się tutaj problemu. Gorzej, jeśli go nie stać, wtedy to już jest z jakimi czarnymi scenariuszami najczęściej spotyka się Pani w pracy?W gabinecie koncentruję się nie tyle na samym czarnowidztwie, co na jego przyczynach. Czarnowidztwo dla psychologa jest objawem, który z czegoś wynika - np. z neurotycznej perfekcji, czyli przekonania, że albo coś jest zrobione idealne, albo wcale. To będzie generować pesymizm, bo jak często jesteśmy w stanie zrobić coś idealnie? Miałam klientkę, u której objawiało się to problemami z podejmowaniem prostych decyzji konsumenckich. Gdy zapytałam ją, jak długo będzie wybierać np. piekarnik, odpowiedziała, że co najmniej dwa tygodnie, bo musi przeanalizować wszelkie dostępne modele we wszystkich sklepach. Słysząc taką odpowiedź, już wiem, że ta osoba nie szuka wystarczająco dobrego piekarnika, tylko idealnego. Można sobie jednak zadać pytanie, czy musimy mieć idealny sprzęt, czy wystarczy nam taki, który po prostu zaspokaja nasze potrzeby?Częstym kłopotem, który może objawiać się czarnowidztwem, jest też personalizowanie. Polega ono na tym, że zawsze przypisujemy sobie skutki działań, nie tylko swoich, ale i innych osób. Ktoś się na mnie obraził? Pewnie powiedziałam coś nie tak. Od razu zakładam, że to moja czego jeszcze może wynikać czarnowidztwo?Możemy na dobrą sprawę przeanalizować większość zniekształceń poznawczych, jakie istnieją na świecie. Jeżeli ktoś ma bardzo silną potrzebę kontroli, to też generuje objaw w postaci czarnowidztwa. Są osoby, które chcą mieć wpływ na wszystko: na to, jak długo stoją w korku na światłach, w jaki sposób zachowują się ich współpracownicy, czy uda im się coś sprzedać, czy nie. Takie osoby też zaczynają widzieć świat w czarnych barwach, bo gdzieś z tyłu głowy wiedzą, że nie są w stanie skontrolować wszystkiego. Niestety, czasem ludzi się uczy takiego naiwnego przekonania, że są w stanie skontrolować to, co niekoniecznie od nich się często powtarza w mowach coachowskich: „wszystko zależy od ciebie”.Ano właśnie! Często pracuję z ofiarami źle prowadzonego coachingu. To osoby, które przeżywają głęboką frustrację, bo wtłoczono im do głowy przekonanie, że wyłącznie od nich zależy efektywność ich działań. Zastanówmy się jednak: jeżeli ja naprawdę nie chcę czegoś kupić, to osoba, która próbuje mi coś sprzedać, nie ma ze mną żadnych szans. A ludziom na pseudoszkoleniach wmawia się, że jeżeli naprawdę chcą sprzedać, to mogą. Częstym kłopotem, który może objawiać się czarnowidztwem, jest też personalizowanie. Polega ono na tym, że zawsze przypisujemy sobie skutki działań, nie tylko swoich, ale i innych osób. Ktoś się na mnie obraził? Pewnie powiedziałam coś nie tak. Od razu zakładam, że to moja musi strasznie wpływać na samoocenę. Nic się nie udaje i to moja wina…Jest też taki mechanizm, który się nazywa selektywną uwagą. Polega on na tym, że zwracamy uwagę wyłącznie na bodźce, które pokrywają się z naszym tokiem myślenia. Prosty przykład - wygłaszam wykład jako osoba przekonana o tym, że jestem kiepskim mówcą. W takiej sytuacji, gdy tylko jeden ze studentów ziewnie, ja to od razu zinterpretuję: „Ale nudzę, jestem kiepskim wykładowcą”. To nic, że cała sala słucha. Wystarczy jeden bodziec, by potwierdzić to, co mamy w głowie. To też forma czarnowidztwa. Inną jest dychotomizacja, czyli myślenie czarno-białe, np. założenie, że albo odnoszę sukcesy, albo porażki - nie ma nic to się objawia?Miałam kiedyś okazję pracować z parą, która była bardzo konfliktowa i często się ze sobą kłóciła. Para pojechała na urlop, po wakacjach wrócili do terapii, a na pytanie, jak im się udał wyjazd, klientka odpowiedziała „Był do niczego, w ostatnim dniu bardzo się pokłóciliśmy”. Cały dwutygodniowy urlop, pozbawiony kłótni, był do niczego, bo raz się pokłócili. To przykład dychotomizacji. Stąd już tylko krok do myślenia, że „kolejny urlop też się nam nie uda” i „zawsze będzie beznadziejnie”.A częściej takie negatywne myślenie przejawiają kobiety czy mężczyźni? Która płeć jest bardziej pesymistyczna?Kobiety nieco częściej niż mężczyźni miewają skłonności do pesymizmu. Może to wynikać z kobiecej tendencji do wyjaśniania swoich sukcesów raczej szczęściem i zbiegiem okoliczności niż własnym talentem i zdolnościami. Jeśli mamy przekonanie, że nasz sukces zależy tylko od łutu szczęścia, to blisko już do przewidywania wszystkich możliwych pechowych zdarzeń, które mogą zagrozić naszym działaniom. Poza tym kobiety miewają silniejszą tendencję do przeżywania niepewności siebie, więc zamiast ufać w swoje siły i możliwości, zamartwiają się przykładowo tym, jak zostaną ocenione: co inni o nich pomyślą, czy się aby nie ośmieszą, czy dobrze wypadną? Różnice płciowe w pewności siebie wynikają przede wszystkim z wychowania, w ramach którego u dziewcząt kładzie się większy nacisk na poprawność zachowania, pracowitość i posłuszeństwo. Chłopcom zostawia się większy margines swobody, gdyż w ich wychowaniu stawia się na samodzielność, przebojowość oraz inicjatywę, co daje możność wyćwiczenia zaufania do siebie i nieco częściej niż mężczyźni miewają skłonności do pesymizmu. Może to wynikać z kobiecej tendencji do wyjaśniania swoich sukcesów raczej szczęściem i zbiegiem okoliczności niż własnym talentem i można walczyć z tym, że czarne scenariusze wydają się nam najbardziej prawdopodobne?Tak, i warto z tym walczyć. Przede wszystkim można zastosować wiele technik terapeutycznych, na własny użytek, nie wszystko wiąże się z koniecznością wizyty u psychologa. Można na przykład zacząć ćwiczyć atrybucję - odkrywanie przyczyny danego zjawiska. Spróbujmy na przykładzie: idzie ulicą osoba z niską samooceną w kwestii wyglądu fizycznego. Ktoś idący z naprzeciwka się krzywi. Co myśli taka osoba?„Spojrzał na mnie, zobaczył, jaki jestem brzydki, więc się skrzywił”.Jak najbardziej. Jeżeli tak mamy, to warto zastanowić się, dlaczego ktoś krzywi się na ulicy. Może dlatego, że go boli ząb? Może sobie przypomniał, że zapomniał załatwić ważną sprawę? Może dlatego, że bardzo mu przypominam znienawidzoną nauczycielkę z liceum? A może stanął akurat na ostrym kamyczku? Możliwości jest naprawdę bardzo wiele, więc nie warto psuć sobie nastroju przypuszczeniem, które jest tylko jednym wycinkiem z całego tortu rzeczywistości. Podobnie było z historią o dziadku. Jeżeli przychodzi nam do głowy najgorszy scenariusz, to powiedzmy sobie „stop” i spróbujmy zbudować wachlarz atrybucyjny. To pomaga ostudzić w którym momencie czarnowidztwo staje się na tyle poważnym problemem, że warto już skorzystać z pomocy psychologa?Po pierwsze, sytuacja nie musi być bardzo poważna, żeby korzystać z pomocy psychologa. Warto zrobić to wcześniej, nim problem zacznie się pogłębiać. Takim sygnałem może być to, gdy zauważamy, że pesymizm jest dla nas nieużyteczny. Jeżeli często odczuwamy z tego powodu lęk, a okazuje się, że nasze obawy są nierealne, obniża nam to nastrój, mamy objawy fizyczne. W skrajnych przypadkach takie przekonanie, że jest źle i będzie jeszcze gorzej, może być też objawem depresji. A to już poważna sprawa i kwestia, której nie należy przeczekiwać, bo depresja sama nie przejdzie. Jeżeli nie jesteśmy w stanie odczuwać radości, tracimy poczucie humoru, pojawia się przekonanie, że wszystko jest złe, mamy zaburzenia snu, jedzenia, tracimy ochotę na cokolwiek, to już powinno nas skłonić do wizyty u psychologa lub po terapii zmienia się życie czarnowidza? Staje się optymistą? Zdrowym pesymistą?Bardzo często chodzi właśnie o to, by dojść do poziomu realizmu, a niekoniecznie optymizmu. Ludziom po psychoterapii jest po prostu lżej. To są osoby, które nadal przeżywają smutek, złość i strach, ale adekwatnie do sytuacji. Błędem jest potrzeba nieprzeżywania jakichś emocji. Czasami do gabinetów przychodzą klienci z oczekiwaniem, że np. przestaną się w ogóle złościć. To błąd, bo wszystkie emocje są OK. Tak samo jest z lękiem - w sytuacji zagrożenia jest normalny. Jeżeli ktoś w chwili niebezpieczeństwa nie przeżywa lęku, jest to tak samo dziwne jak w drugą stronę. Celem terapii nigdy nie jest wyeliminowanie emocji, tylko urealnienie tych jest potrzeba nieprzeżywania jakichś emocji. Czasami do gabinetów przychodzą klienci z oczekiwaniem, że np. przestaną się w ogóle złościć. To błąd, bo wszystkie emocje są OK. Celem terapii nigdy nie jest wyeliminowanie emocji, tylko urealnienie tych ofertyMateriały promocyjne partneraYou are 50% Optimist & 50% Pessimist! You tend to think positively and have a good attitude towards life, so long as things go your way. You tend to be quite trusting and loving, but you also tend to take disappointment pretty badly.
zapytał(a) o 17:13 Kto to jest pesymista, optymista i realista? Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 17:24 Pesymista widzi długi, ciemny widzi światełko w widzi nadjeżdżający widzi trzech debili na torach. blocked odpowiedział(a) o 17:15 pesymistka- życie jest durne, nic mi sie nie udaje, nie bedę próbować..- widzi wszystko w czarnych kolorachoptymistka- trzeba próbować przecież sąś duże szanse ze mi sie uda..-gapi na świat przez różowe okulary ;prealistka- raz sie udaje a raz nie- czyli ze widzi wszystko zwyczajnie, tak jak jest Pesymista to osoba , która patrzy na świat negatywnieOptymista patrzy na świat pozytywnie A realista patrzy na świat realistyczniexd pesymista- wszystko wydaje mu się smutne, nigdy w nic nie wieży że coś się udaoptymista- zawsze myśli pozytywnie, jest wesoły i wierzy że jak to się nie uda to na pewno coś innego wyjdzierealista- nie jest żadnym z tych, hmm jak by to powiedzieć. no po prostu mysli realistycznie tak rozważa wszystko po kolei i takie tam mery250 odpowiedział(a) o 17:16 pesymista- czyli ja ktoś kto zawsze myśli że nic sie nie uda itpoptymista- ktoś kto myśli że wszystko będzie dobrzerealista- ktoś kto myśli realistycznie mam nadzieje że pomogłam ;) Katty. . odpowiedział(a) o 17:16 Pesymista, czyli ktoś kto nie wierzy w farta, szczęście itp. np. nie wierzy że coś się uda i od razu zakłada czyli ktoś kto uważa że wszystko jest możliwe, wszystko musi mu się udać, a życie jest kolorowe i piękne..Realista, czyli ktoś kto wszystko bierze na poważnie i jeśli coś jest niemożliwe to jest to dla niego niemożliwe, wierzy że coś może mu się udać, ale uznaje też, że mu nie pójdzie. Realistycznie podchodzi do życia. blocked odpowiedział(a) o 17:26 Pesymista = Osoba która patrzy na świat = Osoba która patrzy an świat = Osoba która patrzy na świat realistycznie. Esthera odpowiedział(a) o 18:31 Pesymista jest osobą, która myśli negatywnie [że nic się nie uda, wszystko jest do kitu].Optymista jest przeciwieństwem pesymisty, jest osobą, która myśli pozytywnie [wszystko będzie super, uda się!].Zaś realista jest osobą, która myśli realnie. Nie "wyolbrzymia swoich możliwości / swojej sytuacji" jak optymista, ani nie ma tak "niskiej oceny swych możliwości / swej sytuacji" tak, jak pesymista. Można powiedzieć, że jest "pomiędzy" tymi dwoma stanami [stan pesymistyczny i optymistyczny]. blocked odpowiedział(a) o 19:54 pesymista - to człowiek , który widzi wszystko w ciemnych barwach. Jest pewny , że nigdy nic mu się nie uda ,nie odniesie żadnego sukcesu , że wszystko i wszyscy są przeciwko niemu. Jest nastawiony do życia - to osoba , która patrzy na świat przez "różowe okulary". Taki człowiek zawsze jest pogodny, uśmiechnięty i ma w sobie nadzieję. Ma w sobie dużo pozytywnej energii , nie przejmuję się porażkami. Jest pozytywnie nastawiony do - to człowiek , który patrzy realnie na świat. Nie spodziewa się cudów , wie jak jest. Nie oszukuję się , nie jest ani pesymistą , ani optymistą. Pesymista widzi czarny - światełko w - nadjeżdżający - 3 debili na torach. blocked odpowiedział(a) o 19:25 Pesymista-Nie uda jednak mu się uda jest zaskoczony, jak się nie uda nic dziwnego nie widzi Optymista-Uda się!Jak się nie uda będzie rozczarowany, jak się uda nie będzie zdziwiony. Realista-Uda się lub się nie się uda będzie się cieszyć, jak się nie uda będzie się smucić. Wniosek:Zostanie realistą to najlepszy warto jest też mieć nadzieję. jesteś z 1c u Przydrożnej? Pesymista widzi czarny - światełko w - nadjeżdżający - 3 debili na torach :) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Chyba nikt nie wie tego w 100%. Wszyscy możemy się tylko zastanawiać. Dzisiaj chciałabym napisać, jak ja postrzegam Nasze "podróżowanie". Z całą pewnością mogę stwierdzić, że jest różnorodne. Mogę również powiedzieć, że każdy postrzega je inaczej. Inaczej będzie je postrzegał optymista, realista, czy pesymista.
Ludzi online: 184, w tym 2 zalogowanych użytkowników i 182 gości. Użytkowników: 544154, obrazków: 851221, w tym dodanych dziś: 0, wczoraj: 0 przedwczoraj: 0, czekających na rozpatrzenie: 0 Wszelkie komixxy w serwisie są generowane przez użytkowników i jego właściciel nie bierze za nie odpowiedzialności. Zobacz też inne serwisy: Retro Pewex Pewex Faktopedia Stylowi Rebelianci Motokiller Kotburger Demotywatory Mistrzowie Piekielni Kontakt Zasady Reklama Regulamin Polityka Prywatności | FFFUUU Dance
Optymista, pesymista, realista czy marzyciel? Zgadnę kim jesteś, obserwując Twoje odpowiedzi związane z nauką w szkole! Bialy.Lis • 2 lata temu • #czyzgadniemy #marzyciel #nauka #optymista #osobowosc #pesymista #realista #szkola #typ
Pozytywne nastawienie do życia jest niezwykle przydatne – w wielu artykułach zachęcam do zmiany sposobu postępowania i stania się optymistą. Optymistyczne podejście do życia jest troszkę, jak ciągłe spoglądanie na świat w różowych okularach. Optymista dostrzega walory świata zarówno tego wewnętrznego, jak i tego zewnętrznego – potrafi się z nich cieszyć… Jednak optymizm wymaga wielkiego wysiłku – trzeba dużo pracy i cierpliwości, by stać się człowiekiem pełnym entuzjazmu. Trzeba zakasać rękawy i pilnować się na każdym kroku. Z własnego doświadczenia wiem, że muszę wiele razy stanąć na baczności, by optymizm nie uciekł, a na dobre nie zagościł pesymizm. Dużo pracy, a wciąż te dwie drogi nieustannie się przeplatają… Czy zatem dobrze być tylko i wyłącznie optymistą? Czy dobrze zabić w sobie pesymizm, by móc powiedzieć: jestem 100% optymistą? Mogę powiedzieć tylko jedno – każda przesada jest zła. Wszystko musi być wyważone – wszystko musi mieć swoje granice. Całkowite „zatracenie” się w optymizm może stać się zagrożeniem dla naszego życia – równowaga może zostać zachwiana. Ślepo podążając w optymizm, często wykazujemy beztroskość i łatwowierność. Naiwność optymizmu nie pozwala nam przygotować się na sytuacje stresujące, które nazbyt często występują w życiu. Nasuwa się tylko jedno pytanie – czy można zatem patrzeć na świat jednocześnie wierząc, że wszystko się uda, skoro każdego dnia dostajemy po uszach? Błądzenie w optymistycznych wyobrażeniach oddala nas od możliwości reagowania i pilnowania swojego dobra. Optymizm troszkę za bardzo nas rozpieszcza – nie oczekuje od nas zbyt wiele. Pesymizm musi kroczyć koło optymizmu, tak jak pesymizm musi być blisko optymizmu. – zapnij pasy – powiedział pesymizm. – nie muszę, nic się nie stanie – odrzekł optymizm… Pesymizm wyciera oczy optymizmowi, by ten nie popadł w obłęd idealnego świata. Wiele nowych teorii zakłada, że negatywne myślenie może być bardzo przydatne dla przewidywania wydarzeń i skutków danego postępowania. Strategia pesymizmu sugeruje, że planowanie najgorszych scenariuszy daje możliwość przygotowania się na nie. Czy istnieją pozytywne strony pesymizmu? Pozytywny wpływ pesymizmu można zawrzeć w kilku podpunktach: Zawsze przygotowany – pesymizm pomaga przygotować się na ewentualny scenariusz wysokiego ryzyka. Przewidujesz, co najgorszego może Cię spotkać i w jaki sposób możesz się od tego uchronić. Dostajesz kopniaka w tyłek i działasz – nigdy nie fruwasz w obłokach. Zawsze pewny siebie – jesteś już przygotowany/a. Znane są wszystkie scenariusze i tym samym nic już nie może Cię zaskoczyć. Pewnym krokiem idziesz po swoje. Pesymizm ma również w sobie ukrytą siłę motywacji, która w dużej mierze jest związana z powyższymi punktami. Motywuje bardziej niż optymizm, który bardziej skłania do spoczynku i bezczynnej wiary w lepsze jutro. Waldek szef bardzo dużej firmy spedycyjnej, jako zagorzały optymista nie obawiał się podejmować ryzyka. Nie tylko wierzył w swój sukces, ale również go w pewnym stopniu osiągnął. Pierwszy milionowy kredyt pozwolił poczynić mu wiele trafnych inwestycji, dzięki któremu był daleki od miejsca w którym zaczynał. Optymizm nalegał na kolejny kredyt – …tamten przyniósł tak wiele korzyści, to na pewno ten pozwoli Ci wpiąć się jeszcze wyżej… Zaczarowany optymistyczną wizją Waldek zaciągnął kilku milionowy kredyt pod zastaw wszystkiego, co do tej pory osiągnął. Niestety, złe decyzje – brak nowych zleceń spowodowało, że stracił wszystko. Stał się finansowym bankrutem, który wyrzekł się na zawsze optymizmu… Czym jest defensywny pesymizm? Defensywny pesymizm chroni przed niezdrowym ryzykiem, kierując w stronę realnych zagrożeń. Pozwala poczynić bilans zysków i strat. Defensywność polega na poddaniu kontroli negatywne myślenie, zanim wymknie się z naszych rąk. Należy również podkreślić, że defensywny pesymista jest daleki od despotycznego pesymizmu, który charakteryzuje się tylko i wyłącznie fatalistycznym myśleniem. Tego typu pesymizm jest niezdrowy i nigdy nie powinien pojawić się w naszym życiu. Warto zatem przypomnieć sobie słowa Juliana Tuwima: „pesymista to optymista z praktyką życiową”. Pesymistyczny optymista to przygotowany na każdą ewentualność realista. Siła defensywnego pesymizmu jest pewną formą zabezpieczenia i ubezpieczenia. Warto pozwolić sobie na defensywny pesymizm w swoim optymistycznym życiu. Nawet jeśli jest się zagorzałym optymistą to warto czasem zwrócić się o pomoc do pesymizmu. Nigdy nie wiadomo czego się nauczymy i jak wiele optymizm będzie mógł zawdzięczać pesymizmowi. Jestem ciekawa – jakim Ty jesteś człowiekiem? Czy bardziej z Ciebie optymista, czy pesymista? Co możesz nam powiedzieć o swoim podejściu do obu tych sfer? Autorka: Agnieszka » O MNIE ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ DZIENNIK MIŁOŚCI WŁASNEJ „DZIENNIK MIŁOŚCI WŁASNEJ” to e-book dla każdego, kto chce zacząć siebie kochać. To propozycja dla wszystkich którzy pragną patrzeć na siebie oczami szacunku, zrozumienia, akceptacji i wdzięczności ❤❤❤ (więcej…) CZYTAJ ELIKSIR PEWNOŚCI SIEBIE ELIKSIR PEWNOŚCI SIEBIE, czyli jak pokonać wewnętrzne i zewnętrzne blokady? Istnieją takie momenty, w których z wielkim cierpieniem na duszy wątpimy w siebie. Nie czujemy się zbyt dobrze we własnej skórze, odczuwamy ucisk w gardle, nogi odmawiają posłuszeństwa, a serce zbyt szybko zaczyna bić. Człowiek sam ze sobą czuje się źle. A wszystko z powodu kulejącej pewności siebie, która daje o sobie znać, w takich momentach, które są dla nas nazbyt obciążające. Dlatego postanowiłam napisać książkę, która dokładnie zobrazuje, jak stać się pewnym siebie człowiekiem. (więcej…) CZYTAJ Źródła braku pewności siebie, czyli skąd u ludzi niskie poczucie wartości? „Źródła braku pewności siebie” to e-book dla każdego, kto chce wziąć pewność siebie w swoje ręce i podjąć decyzję, co dalej powinien z nią zrobić. To nade wszystko źródło schematów głęboko zakorzenionych w podświadomości. To prawda o tym skąd u ludzi niskie poczucie wartości, jak również o tym, co wpływało i wpływa cały czas na naszą pewność siebie. W e-booku: (więcej…) CZYTAJ TOXIC 2, jak poradzić sobie z miłością, która Cię niszczy? Toksyczna więź… Coraz bardziej świadomi, a jednak wciąż tak bardzo nieświadomi… Niestety wciąż zbyt wiele osób tkwi w toksycznych relacjach, całkowicie rujnując swoje zdrowie psychiczne. Nazbyt wiele osób wciąż nieświadomie oddaje swoje życie w ręce wampira emocjonalnego. Traci wszystko – szczęście, radość, poczucie bezpieczeństwa, spokój, swoje prawa, zdrowie i to wszystko w imię zasad, które zostały zbudowane przez toksycznego wampira. Jednak w życiu każdego z nas przychodzi taki moment w których pragniemy tylko jednego – wolności i rozumienia… Czy należysz do tych osób? (więcej…) CZYTAJ TOXIC, jak sobie radzić z osobami, które utrudniają Ci życie? Emocjonalnie wykorzystani… Emocjonalny wampir to szantażysta o wielu twarzach. Gra i wykorzystuje – owija sobie nas wokół palca i nawet nie wiemy kiedy, a już zachowujemy się tak, jak on sobie tego życzy. To nie Twoja wina!!! Emocjonalny szantażysta to cholerny manipulator – wykorzysta wszystko i wszystkich, by zdobyć to, co jest mu w danej chwili potrzebne. W nosie ma uczucia innych – najważniejsze to podbudowanie własnego ego… Najtrudniejszy moment naszego życia to ten, w którym w końcu zdajemy sobie sprawę z faktu, że ta osoba nas krzywdzi. Ciągła krytyka, obgadywanie, niedorzeczne plotki, brak szacunku, obojętność ze strony bliskich… Odczuwasz to u siebie w życiu? (więcej…) CZYTAJ CZARNA KSIĘGA PERSWAZJI Sztuka perswazji to sposób na życie… Choć mylona z manipulacją, to jednak jest bardzo daleka od tego postępowania… Perswazja to sposób przekonywania do własnych racji bez wpływu na zdrowie innej osoby. Pomaga dojść do konsensusu poprzez dyskusję zainteresowanych stron nad zaistniałym problemem – tym samym otwiera drogę do jego rozwiązania. Jest również nieodzownym czynnikiem łagodzącym wszelkie kłótnie, czy spory. Należy pamięć, że perswazja nie polega na zmuszaniu, jak to lubi robić manipulacja. Perswazja nigdy nie jest powiązana z kłamstwem, czy mówieniem nieprawdy. Skupia się przede wszystkim na argumentowaniu danych twierdzeń i postaw w sposób rzeczowy i kompetentny. …ale dość z teorią… Czas zobaczyć, czego nauczy nas CZARNA KSIĘGA PERSWAZJI… Publikacji pomoże przede wszystkim opanować bezcenne techniki życia wśród wielu różnych osobowości… (więcej…) CZYTAJ DEPRESJA NIEWIDZIALNY WRÓG DEPRESJA WCIĄŻ OBECNA… Do tej pory na temat depresji powstało wiele książek, jednak wszystkie „jakieś takieś”… Niby służą pomocą, a wciąż zbyt wiele w nich skomplikowanych terminów… Zbyt mało poradników – zbyt mało prostych przekazów… Dzisiaj chcę Ci przedstawić pozycję, która jest daleka od medycznych nierozumianych słów. Nie znajdziesz tu nic trudnego do zrozumienia. Ta książka jest napisana, by służyć i pomagać – ma zwiększyć świadomość samego chorującego, jak i jego najbliższych, którzy walczą razem z nim. (więcej…) CZYTAJ ZBURZĘ TEN MUR CZAS NA ZMIANY… Czy masz czasem tak, że gdziekolwiek się ruszysz, to napotykasz na mur? Próbujesz coś zmienić, coś osiągnąć, ale nic się nie zmienia? Jest pewien sposób na to… Czas zburzyć ten okropny mur, który przez lata budowany był przez porażki, negatywne myśli, krzywdzące opinie, brak pewności siebie, trudne dzieciństwo, okrutne utarte schematy… Wszystko, czego teraz potrzebujesz, to uświadomienie sobie, jak dotrzeć do własnego szczęścia. Dzięki tej książce odzyskać siebie – zrozumiesz i zaakceptujesz, a przede wszystkim nauczysz się prawdziwie żyć. Trener rozwoju osobistego pomoże Ci zrozumieć, co to znaczy żyć pełnią życia. (więcej…) CZYTAJ WŁADCA SŁOWA Władca słowa… Jak skutecznie i celnie wymierzać słowo, aby osiągnąć władzę nad ludzkimi emocjami? Książka, której opis właśnie czytasz, stawia sobie za cel dać Ci władzę nad ludzkimi emocjami. Będzie tu mowa o tym, jak możesz się nauczyć sięgać poza racjonalne motywy innych ludzi i oddziaływać bezpośrednio na ich instynkty, rozbudzając i rozpalając swymi słowami ich wyobraźnię. Pokażemy Ci, w jaki sposób, sięgając poza racjonalne motywy słuchacza, możesz rozpalać wyobraźnię samymi słowami. Czyli, w skrócie, dowiesz się przede wszystkim… Nauczy się – Jak bezpośrednio wpływać na ludzkie instynkty, emocje i wyobraźnię, sprawiając, że wszelkie Twoje sugestie staną się nieodparcie fascynujące, zniewalające i hipnotyczne? (więcej…) CZYTAJ POTĘGA ŻYCIA – Jak zacząć od nowa, nie zmieniając wszystkiego wokół? Każdy z nas w pewnym momencie swojego życia staje oko w oko z potrzebą zmiany, która często przychodzi niespodziewanie i od której tak naprawdę nie ma odwrotu. Zmiana dotyczy różnych sfer naszego życia, ale w dużej mierze będzie krążyć wokół wewnętrznej potrzeby natychmiastowej odmiany własnego losu… Wewnętrzny głos krzyczy: „muszę coś zmienić, bo inaczej zwariuję”… Zmiana jest nieunikniona, a Ty od dzisiaj stajesz się jej mapą i przewodnikiem… (więcej…) CZYTAJ
. optymista realista pesymista test
