wydaje mi sie ze pani zona szacunek zatracila, i w dodatku nie docenia tego co ma (rodzine). Tak, byc moze sa luki w malzenstwie, ale takie publiczne adorowanie jakiegos tam faceta to 1) wolanie o pomoc - zeby maz sie obudzil i wkoncu zajol sie zona i jej potrzebami (byc moze przez lata. Wt, 02-07-2013 Forum: Rozwód..i co dalej? - Re: zdrada Jezeli kobieta decyduje sie na zwiazek z mezczyzna, to wlasciwie co otrzymuje w zamian?Ano, otrzymuje milosc, wiernosc,wsparcie silowe i duchowe, bezpieczny byt, wyrozumialosc, gwarancje spokojnego zycia, wsparcie w trudnych chwilach, i co tam jeszcze mozna to wszystko w zgodzie z wzajemnymi bez slow-czyli rozumie sie samo przez slub -czyli slubowanie zapomina, ze slowa slubowania dotycza obojga. Slubujemy czasem tylko " administracyjnie " , najczesciej wazniejszy jest akt religijny. Jednak, czy rzeczywiscie religia ustala pozycje kobiety i mezczyzny w malzenstwie, badz innym zwiazku? Czy nie sa to jednak sprawy charakteru, wychowania, albo nawet podswiadomosci w dzialaniu?Z moich osobistych przezyc i obserwacji:Mezczyzna - maz musi decydowac o wszystkich, waznych i drobnych sprawach, bez wzgledu na to, czy sa to madre decyzje czy nie powinna z nim w strefie decyzji musi dobrze zjesc, pierwszy dostaje nakrycie, wazne, zeby bylo najwiecej na talerzu- niech nikt z rodziny nie osmiela sie oczekiwac wiekszej porcji. Jezeli maz samodzielnie zakupi cos extra do jedzenia, to on i tylko on decyduje, jak to cos extra rozdzielic, czy tez zjesc maz rozdziela ( czasem tylko na dwie osoby ) jakies wymierne dobra konsumpcyjne, to podlegaja one pomiarowi. Wymiar najwiekszy albo najkorzystniejszy nalezy sie i dzieci maja obowiazek wiedziec, o ktorej godzinie glowa rodziny spozywa posilek i jaka temperature posilek ma zona nei jest pewna co do ilosci jedzenia na talerzu powinna bardzo grzecznie zapytac sie o to. Wiadomym jest , ze ustalenia co do menu na dany dzien maz dokonuje co najmniej dzien wczesniej. Zona nie ma zadnego, podkreslam zadnego prawa, by te godziny lamac z jakichkolwiek przyczyn. Moze spodziewac sie awantury, albo darcia pyska , jak kto i prasowanie. Rowniez niezwykle wazna czynnosc z zakresu domowch obowiazkow bo dotyczy ubran meza. Maz ustala przewaznie na poczatku malzenstwa, jaki to ma byc tzw " sanitarny " dzien w domu, zeby mu praniem nie smierdzialo, albo zeby deska do prasowania i kosz pelen suchych rzeczy nie przeszkadzal caly tydzien. Szczesliwe te zony, ktore maja osobne pomieszczenie do celow pralniczych itp. Ale i w tym przypadku niedobrze jest , gdy zona zbyt dlugo przebywa w tym pomieszczeniu, moze sie bowiem mezowi wymknac cos spod Ciekawy temat. Wiekszosc kobiet lubi je robic. Mezowie jednak lubia miec nad ta dzialalnoscia kontrole. Kontrola moze ograniczac sie tylko do wydzielonych przez meza pieniedzy na zakupy. Moze tez byc ...Wracam do tematu, ktory jest jednak obszerniejszy niz zwykle wymiary, ktore onet przeznaczyl na jednego mezowska nad zakupami zony moze polegac tez i na tym, ze maz towarzyszy zonie w zakupach np prowadzi kosz, jezeli sa to zakupy w markecie. Zona ma obowiazek stac przy mezu wiernie i popierac wybory meza co do zakupionych towarow. Nie ma w zasadzie prawa zbytniego oddalenia sie miedzy inne regaly, tzn , miedzy te, ktorych maz jeszcze nie odwiedzil. Taka proba przyspieszenia czynnosci zakupowej moze grozic kobiecie kolejnym darciem pyska , nawet publicznie, za to , ze zbyt dlugo maz musial zony poszukiwac. Przy podejsciu do kasy maz lubi wyciagac z wlasnego portfela ( zona ma w swoim tylko wydzielone kieszonkowe ) gruby banknot i podawac z usmiechem zonie. Dopiero zona podaje ten sam banknot czekajacej kasjerce. Wydatek z rachunku maz odbiera juz osobiscie i chowa skrupulatnie do swojego nad zakupami innymi, typu ubranie dla zony odbywa sie w ten sposob, ze maz prowadzi zone ( obojetnie w jakim wieku ona jest ) na stoiska z odzieza dla pan w starszym wieku. To wszystko w trosce o wygode dnia codziennego zakupy tzw dla domu maz czesto dokonuje sam, jako ze zona nie zna sie na technice lub technologii ani tez nie ma pojecia jaki rodzaj nozy, badz garnkow moze byc w kuchni przydatny. Czasem maz decyduje o tym jaki rodzaj fartucha zonie zony. Maz zauwaza, ze ona jest. Osobiscie przygotowuje dla niej nawet prezenty, jezeli okolicznosci tego wymagaja. Przy czym sa to zawsze prezenty skromniejsze , niz dla jego wlasnej rodziny. Maz czuwa nad kontaktami zony z jej najblizsza rodzina. Wszelkie rozmowy powinny odbywac sie z jego udzialem. Zadnych tajemnic przed mezem byc nie maz oglada telewizor ( telewizor, bo czasem nie ogarnia tego co telewizja nadaje , bo tyle programow posiada ta telewizja ! ) to zona powinna mu w tym towarzyszyc i nic sie nie oddzywac, chyba , ze maz wyraznie sie o cos zapyta. Moze zona nie towarzyszyc jezeli ma inne domowe obowiazki do spelnienia np przygotowywanie mezowi jedzenia ma prawo i obowiazek sluchac nie przerywajac , tego co maz ma do powiedzenia na rozne tematy. Nie ma prawa miec wlasnego zdania, a jezeli juz je ma , to niech sobie gada, maz i tak wie lepiej i nie slucha tej Wszelkie proby zony w przerywaniu wypowiedzi meza, wchodzenie w pol zdania itp moze grozic niezla awantura , albo przynajmniej paroma epitetami w kierunku maz nie ma na cos czasu - to wlasnie dokladnie TO oznacza i zona nie ma zadnego prawa przerywania mu. Zona musi miec czas dla meza spostrzezenia spisalam na podstawie obserwacji zwiazkow damsko meskich w ogole, nie sugerujac sie wzgledami religijnymi ani pochodzeniem. @GenKiszczak Za sukcesem meza , stoi zona!A tak na serio, to ta kobieta powinna dawno odpowiadac za znecanie sie nad niedoleznym ( fizycznie I psychicznie) mezem 04 Feb 2022
1 2014-02-11 12:31:26 Ostatnio edytowany przez (2014-02-11 12:53:23) Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Temat: Moja żona oczernia mnie za plecamiWitam dylemat. Czy to normalne i uzasadnione, że moja małżonka w sposób wyjątkowo tendencyjny obgaduje mnie w rozmowach ze swoją matką? Wciąż się żali, krytykuje, wyciąga same negatywy (choć nie ma racji), narzeka i ubarwia wszystko tendencyjnie by mój wizerunek w oczach teściowej był wyraźnie negatywny? Sama skrzętnie przemilcza swoje niedociągnięcia i złe zachowania kładąc nacisk na oczernianie mojej osoby. Czy uważacie to za prawidłowe? Czy jednak to normalne świństwo oczerniać kogoś za plecami?Mój związek, mimo, że bardzo krótki jest burzliwy i trudny, ale to opiszę następnym razem, bo mam taki mętlik w głowie, że trudno mi tutaj zwięźle wszystko opisać. Dla uściślenia: pracuję, po pracy często zajmuję się remontowymi pracami w domu, często imam się dodatkowych, zarobkowych zajęć. Żona nie pracuje, co dnia śpi do południa prawie, nie chce jej się wychodzić z domu nawet na zakupy, wciąż wszystko krytykuje i potępia. Czegokolwiek nie zrobię - zawsze jest coś nie tak. Ostatnio zbudowałem zabudowę przedpokoju. Wykorzystałem płyty meblowe ze starego segmentu, przycinałem, oklejałem. Powstała oryginalna zabudowa. funkcjonalna i ładna, z oprawionym dużym lustrem. Mało to istotne, ale potrafię robić wiele rzeczy. Do 23 w niedzielę montowałem wewnętrzne półki. Żona mnie pochwaliła jak zazwyczaj: "szkoda, że te uchwyty (małe, plastikowe podpórki półek) są brązowe". Żadnego, że fajnie, że świetny pomysł (przedpokój mamy nietypowy, wąski i nieustawny), że niczego takiego nie kupilibyśmy. Zawsze wszystko neguje i krytykuje. Efekt? Odechciewa mi się już powoli wszystkiego. Ja nigdy niczego negatywnego na temat jej poczynań nie powiedziałem. Jestem wyrozumiały i cierpliwy. Ale te cechy już są u mnie na wyczerpaniu. 2 Odpowiedź przez agnik 2014-02-11 12:52:10 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Rozmawiałeś o tym z żoną? GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 3 Odpowiedź przez 2014-02-11 12:57:23 Ostatnio edytowany przez (2014-02-11 13:00:24) Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami agnik napisał/a:Rozmawiałeś o tym z żoną?Tak, bo już nie wytrzymałem. Wkurza mnie taka sytuacja, bo uważam, że jak się ma do kogoś jakieś "ale" - wypada to powiedzieć wprost, a nie obmawiać za plecami. Doprowadziła tym do sytuacji, że nie mam ochoty jeździć do teściów, bo czuję potępienie w powietrzu. Ostatnią rzeczą, ale chyba to zrobię, jest wzięcie ich na wspólną rozmowę (przy żonie) i przedstawienie im całej sytuacji, wszystkich spraw z mojego punktu widzenia. Bo jak teraz? Jestem oczerniany, zaocznie potępiany, a ja ale żona uważa, że z matką może o wszystkim rozmawiać. I nie uważa, że to zachowanie naganne - tak na mnie jej, że takie coś uważam za świństwo z jej ja mam złe podejście do problemu? Czy żona zachowuje się "po świńsku"? 4 Odpowiedź przez Nataluszek 2014-02-11 12:59:22 Ostatnio edytowany przez Nataluszek (2014-02-11 13:00:13) Nataluszek Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-06-26 Posty: 2,424 Wiek: 18+vat :) Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Chyba Twoja żona ma za dobrze i przyzwyczajona do tego, że robisz wszystko, nie docenia jak pisze Agnik, porozmawiaj z nią i najlepiej wyjaśnij, że nie masz obowiązku zajmować się wszystkim skoro i tak jej coś nie pasuje, to chętnie dołożysz jej obowiązków, tym samym odciążając zapomnij wspomnieć, iż to nie fair, że przedstawia Cię w złym świetle i że jest Ci z tego powodu ją psychologicznie. Na spokojnie spróbuj zadziałać na jej wyrzuty sumienia, jeśli to nie pomoże- przeciwstaw się również weźmie na siebie pewne obowiązki, a nie byczy się do południa na kanapie krytykując, że obrazek krzywo wisi... Mamy moc, by znaleźć wyjazd ze ślepej każdy szczyt dojść, tam gdzie dochodzą nieliczni. 5 Odpowiedź przez 2014-02-11 13:05:59 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Nataluszek napisał/a:Tak jak pisze Agnik, porozmawiaj z nią i najlepiej wyjaśnij, że nie masz obowiązku zajmować się wszystkim skoro i tak jej coś nie pasuje, to chętnie dołożysz jej obowiązków, tym samym odciążając zapomnij wspomnieć, iż to nie fair, że przedstawia Cię w złym świetle i że jest Ci z tego powodu przykroNiestety, wielokrotnie próbowałem rozmawiać. Zawsze takie próby kończyły się jej wybuchami wściekłości i awanturą z podniesionym tonem, groźną mimiką i agresją słowną. Owszem, bez wyzwisk, ale ona wie, że nie pozwolę na epitety pod swoim adresem. Sam zawsze starałem się taką awanturę skończyć, uciąć, bo nie nadaję się do takiej nerwowej atmosfery. 6 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-11 13:37:51 Ostatnio edytowany przez Ewika99 (2014-02-11 13:40:11) Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Oczywiscie, ze jest to swinstwo. A tym bardziej wieksze, ze to Twoja zona. Powinna byc lojalna wobec Ciebie. Zamiast narzekac do mamusi powinna z Toba problemy omawiac. Nie wyobrazam sobie, by moj maz obgadywal mnie do swojej matki (mieszkamy razem). Na pewno zrobilabym mu niezla jazde. Jezeli chodzi o moja mame to moge do niej zalic sie na wszystkich, ktorzy mi zasluzyli, ale tamat mojego meza to "swietosc". Moi rodzice maja obraz pracowitego, zaradnego i usluznego ziecia (chociaz nieraz potrafi rozki pokozac ) i jest to prawda. Nie rozumiem, dlaczego Twoja zona obgaduje Cie w tak perfidny spsob. Tym bardziej, ze nie ma racji. Skoro pracujesz i jeszcze robisz cos w domu to powinna byc na tyle "inteligentna", by ruszyc dupsko (przepraszam za wyrazenie) i pojsc po zakupy, zrobic obiad, ogarnac mieszkanie, a nie spac do poludnia... Musisz twardo powiedziec, co Ci sie w zachowaniu zony nie podoba. Takim glosem nie znoszacym sprzeciwu- sama rozmowa mysle, ze niewiele wskorasz. Zona musi zrozumiec, ze jestes na nia zly. Uwazam tez, ze Twoj pomysl ze skonfrontowaniem sie tesciow z Toba oraz wygarniecie przy zonie prawdy jest dobry. Moze, gdy Twoja partnerka sie zawstydzi to przestanie glupoty opowiadac na Twoj temat? Sami tesciowie (o ile sa obiektywni i nie sa slepo zapatrzeni w corke) powinni dac jej do myslenia. Ale to w duzej mierze zalezy od relacji, jakie panuja miedzy Toba a rodzicami zony. Jezeli tesciowie Cie lubia i szanuja to powiedz im, jak sie sprawy maja i niech to oni uswiadomia corce, ze jej zachowanie jest niedojrzale i nieuczciwe. Na jakies zle slowa pod Twoim adresem powinni zareagowac: "To Twoj maz i nie mamy zamiaru wysluchiwac rewelacji na jego temat. Zalatwcie to miedzy soba". Wiem, ze nie jest to takie proste, bo niektore tesciowe (tesciowie mniej) uwielbiaja wysluchiwac roznych rzeczy o swoich zieciach/ synowych. Ale, jak kuz pisalam, jezeli Wasze stosunki sa poprawne to moze warto sprobowac "wciagnac" rodzicow w cala sytuacje? Zreszta oni i tak juz zostali wciagnieci przez Twoja malzonke. Powodzenia. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 7 Odpowiedź przez agnik 2014-02-11 20:31:19 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami A to co omawia ze swoją mamą, te wszystkie zarzuty, żale wobec Ciebie, chociaż próbuje omówić najpierw z Tobą? Czy od razu leci do mamusi na skargę? Tak było zawsze czy trwa od jakiegoś czasu? GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 8 Odpowiedź przez natchniona 2014-02-12 10:55:19 natchniona Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-21 Posty: 291 Wiek: 32 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami To nie jest normalne a z tego co opisałeś również nieuzasadnione. Przecież się starasz- pracujesz, remontujesz i... niestety nie jesteś doceniany. Trafiłeś na księżniczkę której nie dogodzisz choćbyś na głowie stanął.. I ten wspólny front z teściową- szczerze współczuje... Czy zawsze tak było? "Widziały gały co brały" czy tak od jakiegoś czasu się zmieniło? "Gdy już pomyślisz sobie, że nawet w dniu urodzin zostałeś zapomniany i opuszczony przez wszystkich, dwaj przyjaciele przyniosą ci w prezencie baryłeczkę po miodzie i pęknięty balonik. " 9 Odpowiedź przez 2014-02-12 11:08:50 Ostatnio edytowany przez (2014-02-12 11:19:38) Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami agnik napisał/a:A to co omawia ze swoją mamą, te wszystkie zarzuty, żale wobec Ciebie, chociaż próbuje omówić najpierw z Tobą? Czy od razu leci do mamusi na skargę? Tak było zawsze czy trwa od jakiegoś czasu?Wiesz, owszem, wiele omawiamy, ale niektórych spraw ot tak, na pstryknięcie palców nie da się zrobić. Np odnowienie mieszkania. Robię to sukcesywnie, w międzyczasie pracując. To "omawianie" polega na czepianiu się mnie i ciągłym niezadowoleniu. Jakoś nie dostrzega tego, że gro czasu spędzam w pracy, że często jestem zmęczony, że wstaję o świcie i padam wieczorem. Z jej punktu widzenia, czyli osoby nie mającej żadnych obowiązków i konkretnych zajęć, jestem leniem i wszystko robię "po łebkach". Niestety, ale nie mając większego pojęcia o wielu sprawach (wyfugowanie podłogi - to wymaga przygotowania krawędzi, dokładnego docięcia płytek na cokoliki, by zrobić raz a dobrze) kwestionuje i chce już. Sama pomagając mi tylko wiecznym naburmuszeniem, opryskliwością i do obgadywania, myślę, że tak było od początku... Tylko, że kiedyś tego nie dostrzegałem. Ostatnio sprawdziłem coś sobie i się dowiedziałem. I najsmutniejsze to to, że w jej słowach o mnie jest dużo pogardy. Bo jak to odczytać: w niedzielę postanowiłem zerwać parę płytek z cokolików i wyrównać łączenia. Mimo problemów z nogą (stara kontuzja) spędziłem z godzinę "na kucki". Zrobiłem sobie po tym przerwę przed kolejną pracą - zejściem do piwnicy, by szlifierką to doszlifować, dociąć płyty na półki itp. Okazało się, że robiąc sobie przerwę zasłużyłem na tekst (w rozmowie żony ze swoją mamą) "no i już się narobił". Ogólnie widzę, że lekceważenie, pogarda do mnie wyziera z tych rozmów. Jestem tam jakimś bezosobowym pomiotem, kretynem, nierobem i leniem. Nie chcę przytaczać tu więcej przykładów, ale chyba w tych niby niewinnych zacytowanych słowach można zauważyć lekceważenie. Pomijam to, że jakoś brak tu docenienia, że mimo niedzieli, po tygodniu pracy zajmuję się domem, coś robię. A jestem tylko człowiekiem, i też powinienem czasem odetchnąć, odpocząć?natchniona napisał/a:To nie jest normalne a z tego co opisałeś również nieuzasadnione. Przecież się starasz- pracujesz, remontujesz i... niestety nie jesteś doceniany. Trafiłeś na księżniczkę której nie dogodzisz choćbyś na głowie stanął.. I ten wspólny front z teściową- szczerze współczuje... Czy zawsze tak było? "Widziały gały co brały" czy tak od jakiegoś czasu się zmieniło?Wiem, że to raczej normalne nie jest. Czy zawsze? Już sam nie wiem. Owszem, z tego, co pamiętam to w domu rodzinnym niewiele robiła. Tryb życia podobny. I ta jej wieczna pogarda i nienawiść wręcz do własnego ojca. Myślę, że ten sposób traktowania przeniosła do naszego domu. Może wcześniej tego aż tak nie zauważałem, łudziłem się, że będąc z mężczyzną, którego "kocha" będzie normalnie funkcjonować i go normalnie (ciepło, serdecznie, wyrozumiale) traktować. Widzę, że chyba byłem w błędzie. 10 Odpowiedź przez gojka102 2014-02-12 11:30:10 gojka102 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-11-28 Posty: 8,611 Wiek: 30+(dokładnie nie pamiętam:)) Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Jest to na pewno nie w ma coś do Ciebie niech powie to co wplątywać osoby trzecie w małżeńskie nieporozumienia? Jeśli Twoja teściowa byłaby mądrą kobietą to z pewnością by jej powiedziała,że nie będzie w tej kwestii brać niczyjej tak czasem mnie mój mąż może nie skarżył się na mnie ale próbowała tak niby między wierszami rzucić coś mojej mamie co mogłoby mnie nieco nie mówiłam nic o nim,nawet gdy słyszałam co mama mi przekazywała to nie w naszym małżeństwie zaczęły się poważne problemy moi rodzice i teściowie o wszystko obwiniali jedyny raz powiedziałam jak jest wie czy to nie uratowało naszego związku i nie spowodowało,że mój mąż nieco się zmienił... Tylko czasem wśród mroku,straszy i krąży wokół zamyślony marabut, w lepkich błotach błądzący ptakLecz dzień lęki wymiecie,wiec spokojnie możecie drzwiami trzasnąć i zasnąć gdy "dobranoc" powiemy wam 11 Odpowiedź przez 2014-02-12 11:36:05 Ostatnio edytowany przez (2014-02-12 11:37:08) Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami gojka102 napisał/a:Wtedy jedyny raz powiedziałam jak jest wie czy to nie uratowało naszego związku i nie spowodowało,że mój mąż nieco się zmienił...Dziękuję. Myślę, że powinienem jednak zrobić to, co uważałem za ostateczność - obnażenie naszych spraw przed teściami. Muszę jednak wyrazić swoje spojrzenie i powiedzieć jak jest z mojego punktu widzenia. To, co jest w ich oczach dotychczas - to "córeczka" idealna i jej mąż - leniwy, niechlujny obibok... Czas to zmienić. W zasadzie jestem gotowy na taką rozmowę. Wiem, że obrót może być zaskakujący (liczę się z awanturą z ich strony, bo jakże to tak mówić o córuni) ale już mi jest wszystko jedno. 12 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-12 11:41:30 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ot, i mamy punkt zaczepienia. To z domu Twoja zona wyniosla przekonanie, ze facet jest tylko i wylacznie po to, by robic. Przypuszam, ze tesciowa tak samo traktuje tescia jak zona Ciebie. Bedzie trudno to zmienic, bo Twoja zona tak zostala wychowana. Ona-ksiezniczka, on- wierny giermek... Jedyne, co mozesz zrobic to, mowiac kolokwialnie, gnac zoneczke do roboty. Przynajmniej w domu. Tesciowej tez mozesz powiedziec, ze nie zyczysz sobie nastawiania zony przeciwko Tobie i wtracania sie w Wasze sprawy. A mozesz dokldniej opisac, jak wyglada dzien Twojej zony w domu? Co konkretnie robi? Czy wywiazuje sie z obowiazkow malzonki? Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 13 Odpowiedź przez 2014-02-12 12:06:05 Ostatnio edytowany przez (2014-02-12 12:08:10) Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ewika99 napisał/a:A mozesz dokldniej opisac, jak wyglada dzien Twojej zony w domu? Co konkretnie robi? Czy wywiazuje sie z obowiazkow malzonki?Owszem, też to zauważyłem. Fakt, że teściowa jest osobą spokojną i zrównoważoną (przynajmniej takie odnoszę wrażenie), ale jednocześnie wyjątkowo stanowczą i apodyktyczną. To ona ma prawo głosu i ona o wszystkim decyduje. Teść czasem się burzy, ale posłusznie wykonuje jej polecenia. A to, że jest wybuchowym cholerykiem powoduje, że często są tam spięcia i kłótnie. Jednak po jego "atakach" nerwów potulnie wykonuje polecenia. Widzę, że jest tam tylko podczłowiekiem, wiecznie o coś krytykowanym i wrażenie, że żona odziedziczyła te gorsze cechy, tzn. upartość i apodyktyczność po matce (bo taka jest właśnie) i jednocześnie wybuchowość po ojcu. Jak dla mnie to paskudne małżonka co dnia śpi do 11-12, wstaje, idzie do łazienki. potem robi sobie śniadanie. Gdy zje jest już druga. Potem coś robi na komputerze (przegląda neta, ogląda coś sobie) i zabiera się za obiad gdy ja już wracam z pracy. Czasem, coś sprzątnie, nie powiem. Ale większość dnia trwoni czas. Kiedyś zasugerowałem, że mogłaby wyjść z psem na spacer czym trochę mnie odciążyłaby. Jej reakcja? Wściekła się: ona nie jest od tego, żeby wychodzić z moim psem. Owszem, pierze. Ale ja też to potrafię. Jednak żona uważa, że robi wszystko, także i to lepiej niż ja. Ogólnie coś tam robi, ale nie jest tytanem pracy. Ostatnio znalazła sobie zajęcie: własną firmę sprzedającą w necie. I ma teraz "pracę", zajęcie, z którym bawi się i ma usprawiedliwienie, aczkolwiek jeszcze nic nie wystawiła, bo ma tyle pracy, że się nie wyrabia. Nic się nie zmieniło, jak wstawała tak wstaje, ma tylko teraz wymówkę, że nie siedzi bezczynnie w domu. Sceptycznie do tego już podchodzę. 14 Odpowiedź przez grazynamaria 2014-02-12 13:08:27 grazynamaria Tajemnicza Lady Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 98 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:Witam dylemat. Czy to normalne i uzasadnione, że moja małżonka w sposób wyjątkowo tendencyjny obgaduje mnie w rozmowach ze swoją matką? Wciąż się żali, krytykuje, wyciąga same negatywy (choć nie ma racji), narzeka i ubarwia wszystko tendencyjnie by mój wizerunek w oczach teściowej był wyraźnie negatywny? Sama skrzętnie przemilcza swoje niedociągnięcia i złe zachowania kładąc nacisk na oczernianie mojej osoby. Czy uważacie to za prawidłowe? Czy jednak to normalne świństwo oczerniać kogoś za plecami?Mój związek, mimo, że bardzo krótki jest burzliwy i trudny, ale to opiszę następnym razem, bo mam taki mętlik w głowie, że trudno mi tutaj zwięźle wszystko opisać. Dla uściślenia: pracuję, po pracy często zajmuję się remontowymi pracami w domu, często imam się dodatkowych, zarobkowych zajęć. Żona nie pracuje, co dnia śpi do południa prawie, nie chce jej się wychodzić z domu nawet na zakupy, wciąż wszystko krytykuje i potępia. Czegokolwiek nie zrobię - zawsze jest coś nie tak. Ostatnio zbudowałem zabudowę przedpokoju. Wykorzystałem płyty meblowe ze starego segmentu, przycinałem, oklejałem. Powstała oryginalna zabudowa. funkcjonalna i ładna, z oprawionym dużym lustrem. Mało to istotne, ale potrafię robić wiele rzeczy. Do 23 w niedzielę montowałem wewnętrzne półki. Żona mnie pochwaliła jak zazwyczaj: "szkoda, że te uchwyty (małe, plastikowe podpórki półek) są brązowe". Żadnego, że fajnie, że świetny pomysł (przedpokój mamy nietypowy, wąski i nieustawny), że niczego takiego nie kupilibyśmy. Zawsze wszystko neguje i krytykuje. Efekt? Odechciewa mi się już powoli wszystkiego. Ja nigdy niczego negatywnego na temat jej poczynań nie powiedziałem. Jestem wyrozumiały i cierpliwy. Ale te cechy już są u mnie na byłaby odpowiedź Twojej żony gdyby to przeczytała? Co miałaby na usprawiedliwienie? Co by potwierdziła a czemu zaprzeczyła? Jak sądzisz ? 15 Odpowiedź przez 2014-02-12 13:16:53 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami grazynamaria napisał/a:Jaka byłaby odpowiedź Twojej żony gdyby to przeczytała? Co miałaby na usprawiedliwienie? Co by potwierdziła a czemu zaprzeczyła? Jak sądzisz ?Jaka? A taka, że to nie jest tak, że źle to wszystko odczuwam, że jej rozmowy w taki sposób mnie traktujące są czymś normalnym (jej mama nadawała swojej matce na męża, babcia na dziadka itd) i nie widzi w tym niczego złego. Że się mylę, bo ona wcale mną i moją pracą nie pogardza, że nie umie tego inaczej okazać. Że jest tylko zdołowana tym, że nie ma pracy, że siedzi w domu z dala od swojego dawnego świata i takie tam. Szkoda tylko, że zawsze, gdy jej sugeruję, iż w związku rozmowy, nawet na trudne tematy, powinny być spokojne, że trzeba okazywać ciepło, serdeczność i wyrozumiałość - ona drwi z tego i uważa, że to banały. Jest opryskliwa, czepliwa i wciąż wybuchowa. I uważa, że takie są normalne relacje w związku. Widać tego się nauczyła w swoim rodzinnym domu. 16 Odpowiedź przez Joga 2014-02-12 15:51:26 Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:gojka102 napisał/a:Wtedy jedyny raz powiedziałam jak jest wie czy to nie uratowało naszego związku i nie spowodowało,że mój mąż nieco się zmienił...Dziękuję. Myślę, że powinienem jednak zrobić to, co uważałem za ostateczność - obnażenie naszych spraw przed teściami. Muszę jednak wyrazić swoje spojrzenie i powiedzieć jak jest z mojego punktu widzenia. To, co jest w ich oczach dotychczas - to "córeczka" idealna i jej mąż - leniwy, niechlujny obibok... Czas to zmienić. W zasadzie jestem gotowy na taką rozmowę. Wiem, że obrót może być zaskakujący (liczę się z awanturą z ich strony, bo jakże to tak mówić o córuni) ale już mi jest wszystko ja myślę, że ta rozmowa z teściami niczego nie wniesie i nie zmieni. Moim zdaniem jest zbędna. Bo co chcesz przez to osiągnąć? Jeśli masz nadzieję, że zmienią zdanie o córce to już cię mogę zapewnić, że nie. Ona nadal będzie idealna a ty będziesz awanturnikiem. Jeśli masz nadzieję, że taka rozmowa zawstydzi/zmieni twoją żonę to też raczej na to nie licz. Najlepiej byłby porozmawiać poważnie z żoną i wybrać się razem na terapię. Psycholog może pomógłby twojej żonie przewartościować pewne sprawy i pokazałby na czym polega małżeństwo i co jest w nim najważniejsze. Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 17 Odpowiedź przez 2014-02-12 16:42:01 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Joga napisał/a: napisał/a:gojka102 napisał/a:Wtedy jedyny raz powiedziałam jak jest wie czy to nie uratowało naszego związku i nie spowodowało,że mój mąż nieco się zmienił...Dziękuję. Myślę, że powinienem jednak zrobić to, co uważałem za ostateczność - obnażenie naszych spraw przed teściami. Muszę jednak wyrazić swoje spojrzenie i powiedzieć jak jest z mojego punktu widzenia. To, co jest w ich oczach dotychczas - to "córeczka" idealna i jej mąż - leniwy, niechlujny obibok... Czas to zmienić. W zasadzie jestem gotowy na taką rozmowę. Wiem, że obrót może być zaskakujący (liczę się z awanturą z ich strony, bo jakże to tak mówić o córuni) ale już mi jest wszystko ja myślę, że ta rozmowa z teściami niczego nie wniesie i nie zmieni. Moim zdaniem jest zbędna. Bo co chcesz przez to osiągnąć? Jeśli masz nadzieję, że zmienią zdanie o córce to już cię mogę zapewnić, że nie. Ona nadal będzie idealna a ty będziesz awanturnikiem. Jeśli masz nadzieję, że taka rozmowa zawstydzi/zmieni twoją żonę to też raczej na to nie licz. Najlepiej byłby porozmawiać poważnie z żoną i wybrać się razem na terapię. Psycholog może pomógłby twojej żonie przewartościować pewne sprawy i pokazałby na czym polega małżeństwo i co jest w nim rozmowa mogłaby coś jednak zmienić, nie tyle, że wyprostuje mój wypaczony wizerunek, ale też uświadomi im, że niekoniecznie jest tak, jak rysuje to ich córka. Bo i też na podstawie jej słów dają jej jakies rady. No sorry, ale by coś doradzać wypada poznać drugą stronę. A nawet jeśli nic taka rozmowa nie da i skończy się awanturą - mam to już gdzieś, przynajmniej będę mieć świadomość, że coś się starałem wyprostować. A terapia? Owszem, sugerowałem żonie psychologa, bo ma problemy z kontrolą negatywnych emocji... Nie poszła na umówioną wizytę. 18 Odpowiedź przez Roszpunka 2014-02-12 16:59:47 Roszpunka Cioteczka Dobra Rada Nieaktywny Zawód: Technik handlowiec Zarejestrowany: 2011-06-02 Posty: 332 Wiek: Prawie 30- stka Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Bardzo Ci współczuję. Mój wujek pół życia męczy się właśnie z taką żoną. Wydaje mi się, że nic nie jest wstanie zmienić postępowania Twojej żony patrząc na moją ciotkę... Jesteś z kobietą którą zapewne kochasz i szanujesz, ale tego samego oczekujesz od swojej połówki. Szkoda takiego człowieka dla osoby, która nie docenia tego co ma. Dziwny jest świat... Czasem mamy coś na co zupełnie nie zasługujemy. Dopóki Twoja żona będzie miała oparcie w rodzicach dopóty nic w temacie się nie zmieni. Jest jej tak wygodnie. Mój mąż podobnie jak Ty jest złotą rączką. Potrafi zrobić wszystko w domu i również jest pracowity. Pomaga mi w porządkach (oboje pracujemy) przy wychowywaniu córki itd. Nigdy na niego nie narzekałam do mojej mamy. Nikt też z nas nie jest idealny, ale to nie jest powód by prać brudy poza Ci z całego serca by Twoja księżniczka obudziła się wreszcie ze snu i zaczęła dorosłe życie, bo nadejdzie czas, że znajdzie się inna, która Cię doceni. Kłamstwo nie staje się prawdą tylko dlatego, że wierzy w nie więcej osób. - Oscar Wilde 19 Odpowiedź przez Joga 2014-02-12 17:00:07 Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:Ta rozmowa mogłaby coś jednak zmienić, nie tyle, że wyprostuje mój wypaczony wizerunek, ale też uświadomi im, że niekoniecznie jest tak, jak rysuje to ich córka. Bo i też na podstawie jej słów dają jej jakies rady. No sorry, ale by coś doradzać wypada poznać drugą stronę. A nawet jeśli nic taka rozmowa nie da i skończy się awanturą - mam to już gdzieś, przynajmniej będę mieć świadomość, że coś się starałem wyprostować. A terapia? Owszem, sugerowałem żonie psychologa, bo ma problemy z kontrolą negatywnych emocji... Nie poszła na umówioną uświadomi im niczego. Oni żyją tak jak żyją od zawsze. Pewnych rzeczy nie chcą i nie zauważą. Nie licz na cudowne otworzenie im oczu, na to że się zastanowią nad czymkolwiek. Była w związku z facetem, który był świetnie wykształcony i miał duże umiejętności i wiedzę ale nie pracował. Każda praca była "nie taka", nie na miarę jego "ambicji". To ja byłam tą, która zarabia i utrzymuje oboje, spłaca jego długi i myśli o przyszłości. Zgadnij czy jego rodzice to doceniali??? Kiedy się z nim rozstałam odetchnęli z ulgą, bo obraz mnie, jaki mieli z informacji synusia, był kiepski. Nie uruchomili mózgów, nie chcieli zauważyć rzeczy oczywistych. Nawet gdybym z nimi rozmawiała, to niczego by nie zmieniło, oni kochają swojego syna, mają swój własny świat, dziwny - owszem ale taki jaki sobie zbudowali. Widzą i wierzą w to co chcą, co jest dla nich wygodne. Z rodzicami twojej żony jest rozmowa nie zmieni niczego, nie otworzy im oczu. Natomiast tobie powinny się oczy otworzyć i powinieneś sobie zadać pytanie "co dalej?" "Jak będzie wyglądało nasze życie i czy będziemy szczęśliwi"Powinieneś naciskać żonę, nie angażując w to nikogo z rodziny, nie wchodź w jej rolę i nie próbuj powielać jej zachowań. Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 20 Odpowiedź przez Madzia92 2014-02-12 18:11:36 Madzia92 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: w trakcie nauki zaocznej Zarejestrowany: 2014-02-05 Posty: 1,998 Wiek: 24 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami A ja się dziwie jak można być z taką osobą...Powinniście to rozwiązać miedzy sobą ale skoro ona uważa się za 8 cud świata a innych traktuje kategorią przynieś podaj pozamiataj ( o a tam jest smuga i okruszek) to sorry....współczuje r 1750 g 46 cm szczęścia o imieniu Nadia Kocham najmocniej :* r 1700 g 47 cm synuś Fabianek :* 21 Odpowiedź przez grazynamaria 2014-02-12 18:49:33 grazynamaria Tajemnicza Lady Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 98 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:grazynamaria napisał/a:Jaka byłaby odpowiedź Twojej żony gdyby to przeczytała? Co miałaby na usprawiedliwienie? Co by potwierdziła a czemu zaprzeczyła? Jak sądzisz ?Jaka? A taka, że to nie jest tak, że źle to wszystko odczuwam, że jej rozmowy w taki sposób mnie traktujące są czymś normalnym (jej mama nadawała swojej matce na męża, babcia na dziadka itd) i nie widzi w tym niczego złego. Że się mylę, bo ona wcale mną i moją pracą nie pogardza, że nie umie tego inaczej okazać. Że jest tylko zdołowana tym, że nie ma pracy, że siedzi w domu z dala od swojego dawnego świata i takie tam. Szkoda tylko, że zawsze, gdy jej sugeruję, iż w związku rozmowy, nawet na trudne tematy, powinny być spokojne, że trzeba okazywać ciepło, serdeczność i wyrozumiałość - ona drwi z tego i uważa, że to banały. Jest opryskliwa, czepliwa i wciąż wybuchowa. I uważa, że takie są normalne relacje w związku. Widać tego się nauczyła w swoim rodzinnym Ci mogę podpowiedzieć? porozmawiaj z żoną szczerze i bądź konsekwentny w swoich czynach i słowach, psycholog też może Wam pomóc (tak sądzę). Jak ja kiedyś miałam problemy to postawiłam mężowi (była odwrotna sytuacja) ultimatum. Miał miesiąc na znalezienie mieszkania i wyprowadzkę. Postarał się w ciągu 2 tygodni. Ale to było tak dawno. Cokolwiek postanowisz najpierw przemyśl. Powodzenia 22 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-12 21:50:52 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Natanie, tylko nie daj sie rozwiesc, tu, na forum. Wiadomo, kazdy kto odpisuje ma dobre intencje, ale wydaje mi sie, ze za duzo jest (w ogole, wszedzie) podpowiedzi typu: idz do specjalisty. Nie jest to problem tak duzy, by brac specjaliste badz rozmawiac z psychologami. Ludzie nie z takimi problemami sie zmagaja i wychodza zwyciesko. Zamiast lazic po psychologach, pognaj zonke do roboty, skoro tak narzeka, ze siedzi w domu. Bedzie miala zajecie to i pierniczyc zmyslonych historii nie bedzie miec czasu. Niech sama tez zasuwa, skoro jej tak zle. A co do tesciow- skoro nie mieszkacie z nimi, a atmosfera jest napieta to po prostu powiedz wszystko, co Ci lezy na watrobie. Po co dusic w sobie zale? Niekiedy lepiej jest wszystko z siebie wyrzucic. A niech sie obrazaja. Z tesciami nie zyjesz tylko z zona. Ona sie obrazi? To nic, jej przejdzie. Chyba sie z Toba nie rozwiedzie, bo gdzie znajdzie drugiego takiego meza, ktory wszystko za nia zrobi? Moje zdanie jest takie: kawa na lawe, bez owijania w bawelne. Mam w rodzinie taka ciotke- ona zawsze mowi, co mysli. Nawet te najgorsze rzeczy. Jak jej sie cos nie podoba, to wiesz co? Kazdy, kto ja zna, ma do niej ogromny szacunek. Ludzie wiedza, ze nie da sobie w kasze napluc, ze czasem ma ostry jezyk, ale szanuja ja za szczerosc i nieowijanie w bawelne... Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 23 Odpowiedź przez agnik 2014-02-12 22:07:46 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Też jestem przeciwna rozmowie z teściami. Na co liczysz? Będziesz się tłumaczył, a oni niczym sąd mają rozpatrzyć kto ma racje. Twój problem powinieneś rozwiązać z żoną, to tu tkwi jego przyczyna a nie u teściów, nie jesteście dziećmi, żeby rodziców do tego mieszać. Dopiero jak doprowadzisz relację z żoną do porządku będzie można prostować wszelkie historię jakie zostały opowiedziane teściom. Moim zdaniem taka rozmowa doprowadzi do karkołomnej awantury, jeśli mają swoją córeczkę za święta to choćbyś nie wiem co zrobił to nie trafisz do nich. GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 24 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-12 22:23:02 Ostatnio edytowany przez Ewika99 (2014-02-12 22:25:42) Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami A ja mysle, ze rodzice juz dawno temu zostali wplatani w sytuacje miedzy malzonkami. Ech, my kobiety chcemy tak po "kulturalnemu" rozwiazywac problemy- rozmowa, tlumaczeniem, rozkladaniem psychiki na czynniki pierwsze. A czasami wystarczy porzadnie tupnac noga. Zona z tesciami obrabiaja mu tylek, a on ma rozmowami zalatwic sprawe? Przeciez autor pisal wyraznie, ze nie przynosi to zadnego efektu. Wiec moze pora przestac sie piescic? Natanie, zrobisz tak, jak sam uwazasz. Bron Boze nie zachecam Cie do wszczynania jakichs wojen rodzinnych, ale czasami trzeba stanowczo rozwiazywac sprawy. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 25 Odpowiedź przez agnik 2014-02-13 00:37:37 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Skoro żona lata na skargę do rodziców to komunikacja w związku kuleje, rozmawiać też trzeba umieć, ot co. Zachowanie żony trzeba skorygować, a co ma zrobić jak nie rozmawiać, przez kolano przecież jej nie przełoży?A teściowie są wplątani owszem, ale nawet jeśli dotrze go nich, że córunie ponosi fantazja to co to da? Nie u rodziców to obgada u przyjaciółki, mąż w dalszym ciągu gdzieś tam będzie tym od przyczyny potem niwelujmy pytałeś, żony dlaczego tak kłamie? GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 26 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 10:05:44 Ostatnio edytowany przez Ewika99 (2014-02-13 10:06:52) Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Oczywiscie, ze trzeba umiec rozmawiac, ale tutaj do zony rozmowa nie dociera. Skad wiadomo, ze autor nie potrafi rozmawiac? A moze to zona nie potrafi sluchac? Mysle, ze trzeba jasno postawic jej wymagania: ja zarabiam, ty sprzatasz, gotujesz i nie spisz do poludnia. Jak nie bedziesz sie wywiazywac z obowiazkow zony to siegne po radykalniejsze kroki. Poskarzy sie tesciom? No i co? Skoro i tak juz maja przedstawiony zly obraz ziecia? To, co mysla tesciowie, autorze, nie powinno Cie obchodzic. Dla wlasnego zdrowia psychicznego nie przejmuj sie tym, co mysla inni. Wszystkim sie nie dogodzi. Musisz wplynac na zone, by przestala Cie oczerniac. Nic tak nie pomoze, jak swiadomosc, ze jestes na nia bardzo zly, ze jest Ci przykro. Ze zachowuje sie jak dziecko. To Twoja zona i masz prawo wymagac lojalnosci. Nie baw sie w poszkodowanego chlopczyka. Zachowaj sie jak facet. Pokaz, ze nie masz zamiaru tolerowac postepowania zony. Nie daj jej satysfakcji, ze Cie boli to, co ona wygaduje, a jedynie sprawia, ze przestajesz ja szanowac jako swoja partnerke. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 27 Odpowiedź przez 2014-02-13 10:23:33 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami agnik napisał/a:Skoro żona lata na skargę do rodziców to komunikacja w związku kuleje, rozmawiać też trzeba umieć, ot co. Zachowanie żony trzeba skorygować, a co ma zrobić jak nie rozmawiać, przez kolano przecież jej nie przełoży?A teściowie są wplątani owszem, ale nawet jeśli dotrze go nich, że córunie ponosi fantazja to co to da? Nie u rodziców to obgada u przyjaciółki, mąż w dalszym ciągu gdzieś tam będzie tym od przyczyny potem niwelujmy pytałeś, żony dlaczego tak kłamie?Pytałem. W odpowiedzi usłyszałem, że to ja fantazjuję i wypaczam, że ona nie kłamie ani nie ubarwia, że to normalne mówić takie rzeczy. Na mój zarzut, że te jej opisy są tendencyjne, że tylko złe sprawy przekazuje, robiąc z czegoś drobnego prawdziwą masakrę, a pomija milczeniem jakieś pozytywy - nadal obstawała przy swoim. Nawet wczoraj ten temat wałkowaliśmy, ale rozmowę zakończyłem nagle widząc, w jaką wściekłość popada. I tak za każdym razem. Czy potrafilibyście rozmawiać z kimś, kto w rozmowie podnosi na Was głos, kto zaczyna Was przedrzeźniać, posuwa się do ironicznych uwag, wyszydzania i pogardliwych uśmiechów? Ja nie umiem... Wielokrotnie mówiłem jej, że umiejętność rozmowy, spokojnej, rzeczowej, z zachowaniem szacunku do rozmówcy (nawet, gdy mamy odmienne zdanie) - to podstawa. Wówczas da się obgadać każdy problem, mamy - widząc i czując chęć porozumienia - jakieś szanse. Dla niej to nie jest skończyłem "rozmowę" nagle, zadając jej pytanie: czy zdaje sobie sprawę z tego co właśnie robi? A co robiła? W rozmowie wciąż podnosiła głos (co chwilę ją hamowałem), a gdy zaczęła ręką w złości uderzać w stół - potrafię już tak... To nie jest rozmowa. Wiele razy uświadamiałem jej, że nawet w rozmowie traktuje mnie jak znienawidzonego wroga, jak kogoś, kogo musi zniszczyć, upokorzyć, zakrzyczeć. Niestety, nie pozwalam na to, nie jestem spolegliwy. Mimo, że spokojny i opanowany - nie jestem rozmowy miały miejsce wiele razy i za każdym tak to jest chyba na każdym chyba kroku, bo nawet potrafiła nadawać na mnie i zdradzać moje prywatne sprawy swoim znajomym, oczywiście te negatywne. To dla mnie przykre, że własna małżonka takie ma do mnie wiem już sam, co dalej. Z każdym dniem coraz głośniej w myślach powtarzam sobie: skończyć to małżeństwo... 28 Odpowiedź przez 2014-02-13 10:34:44 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecamiEwika99, wiem. Zaczynam mieć wątpliwości teraz, czy ta rozmowa z teściami miałaby sens? Wyszłoby na to, że musiałbym się niby tłumaczyć, wyjaśniać. Jak winny. I musiałbym obnażać wszystko, upokarzając tym samym żonę, bo wymagałoby to przykładów na jej zachowania. Od pewnego czasu wpisuję sobie w telefonie, w kalendarzu takie zdarzenia. To żenujące, wiem, ale nie będąc małostkowy szybko zapominałbym o tych sytuacjach i nie miałbym żadnych argumentów. Teraz już się uzbierało tego trochę. Jednak czuję obrzydzenie do korzystania z tego zbioru. Chyba zostawię wszystko jak jest. Bez zabawy w "uświadamianie" teściów. Parę razy sygnalizowałem małżonce, że tak mnie przedstawiając wpływa jednocześnie na ewentualne "pomocne"porady swojej matki. Bo ma już wypaczony obraz naszych są tego efekty...Niedawno nasze małżeństwo znów stanęło na ostrzu noża, już była mowa o rozwodzie. Żona oczywiście się od razu poskarżyła mamie, że wraca do nich... Jaka reakcja mamy? Wydawać by się mogło, że ktoś życzliwie i pozytywnie nastawiony w takiej sytuacji zasugeruje nawet wspólną, łagodzącą rozmowę, podjęcie jakichś prób ratowania itd. Reakcja: mama martwiła się o telewizor, który nam kiedyś dała... Żeby córka nie zostawiała mi go. 29 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 11:22:20 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Twoja zona to duze dziecko. Nie bede Ci pisala, bys zostawil zone- takie decyzje sa zbyt odpowiedzialne. Kidys, na tym wlasnie forum, doradzalam pewnemu mezczyznie, by zostawil swa niedojrzala zone. Ale poszlam po rozum do glowy- jakie mam prawo tak pisac? To jest za powazna sprawa, by ot tak, komus tak doradzic. Ja bede zyc dalej, nic sie w moim zyciu nie zmieni, za to w Twoim moze sie zmienic duzo. I to nie musi sie zmienic na lepsze. Az takich radykalnych krokow nie doradzam nikomu, bo to jego zycie. Mozesz co najwyzej zone postraszyc, a co zrobisz to juz inna sprawa. Natomiast w dalszym ciagu mysle, ze to w tesciach tez jest duzy problem. Powinienes z nimi porozmawiac. I nie boj sie uzyc argumentu, ze przez ich "rady" rozwala sie Wasze malzenstwo. Bo to prawda. Nie musisz sie tlumaczyc, skoro nie czujesz sie winny. Przyszla mi do glowy jeszcze jedna mysl: a moze by tak zagrac bronia Twojej zony? Moze tym razem to Ty "obgadaj" ja przy znajomych, nawet w jej obecnosci. Skrytykuj ja za cos. Zacznij zachowywac sie jak ona. Moze i nie jest to zbyt eleganckie, ale jesli by mialo przyniesc skutek, to dlaczego nie? Warto probowac wielu metod. Zreszta skoro Twoja zona moze, to dlaczego Ty masz miec jakies obiekcje? Skrupuly nie sa teraz Twoim zwolennikiem. Zastanow sie nad ta metoda. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 30 Odpowiedź przez Madzia92 2014-02-13 11:48:56 Madzia92 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: w trakcie nauki zaocznej Zarejestrowany: 2014-02-05 Posty: 1,998 Wiek: 24 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami zagrania bronią twojej żony POPIERAM:) bądź taki sam jak ona są dwa wyjścia albo oboje się rozejdziecie albo ona zacznie się zastanawiać co jest grane i czy aby nie pali jej się grunt pod nogami co może wpłynąć na nią motywująco ....powodzenia r 1750 g 46 cm szczęścia o imieniu Nadia Kocham najmocniej :* r 1700 g 47 cm synuś Fabianek :* 31 Odpowiedź przez agnik 2014-02-13 12:00:32 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Pozostaję więc pytanie do autora, czy faktycznie jest o co walczyć? Skoro już padają propozycję rozwodu, nie piszesz nic o dzieciach więc zakładam, że ich nie posiadacie, więc może to jest najlepsze wyjście, skoro żona nieustannie Cie oczernia i nic nie rokuje na poprawę tej sytuacji. Oczywiście możecie dalej się ze sobą męczyć, ona dalej może skarżyć się mamie czy komukolwiek innemu ale w imię czego masz to wszystko znosić? GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 32 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 12:24:12 Ostatnio edytowany przez Ewika99 (2014-02-13 12:27:03) Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Bez obrazy, ale mysle ze z tym rozwodem to przesada. To co z tego, ze padly propozycje rozwodu? De facto, od ludzi, ktorzy wiedza o zyciu autora tyle, ile on sam zechcial opisac. Znamy tylko TEN JEDYNY problem, o czyms wiecej nie mamy zadnego pojecia, bo nie da sie opisac calego malzenskiego zycia w krotkim poscie. Autorze, ludzie na forum potrafia bardzo wesprzec na duchu, niekiedy dadza cenne rady, ale i nikt tak szybko Cie nie rozwiedzie jak oni wlasnie . Nie pisze tego ze zlosliwosci. Zauwazylam jedna tendencje na forum: ze ludzie chetnie sie rozwodza i rownie chetnie biora kredyty. Tyle ze rozwodzic sie kaza komu innemu, a i kredyty biora na czyjes konto. A sami w takich sytuacjach by tak nie postapili. Latwo komus napisac: rozwiedz sie, bo to nie chodzi o jego zycie. Nawet tej osoby nie zna, ktora chce rozwiesc. Tak samo z kredytami. Gdy ktos pisze, ze np. mieszka z tesciami i sie nie dogaduja to ludzie pisza zaraz: wez kredyt. No chwila chwila, przeciez ja doskonale wiem o istnieniu takiej mozliwosci jak kredyt, ale w przeciwienstwie do doradzajacych, znam tez swoja sytuacje finansowa i wiem, czy mnie na kredyt stac czy tez nie. Tak wiec mysle, ze rady takiego kalibru nie powinno sie udielac osobom, o ktorych, tak naprawde, niewiele wiemy. Bo mozna niezle komus spaprac zycie. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 33 Odpowiedź przez 2014-02-13 12:50:23 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecamiEwika99, masz rację. Daleki jestem mimo wszystko od tak radykalnej decyzji, aczkolwiek - w emocjach - nie raz w ten sposób myślałem. Co ciekawe, żona także i myślała i niejednokrotnie sama sugerowała, że jak mi jej zachowanie nie odpowiada, to mogę się rozwieść. Nie wykluczam tej opcji, ale traktuję to jako ostateczność, jako akt desperacji i objaw instynktu samozachowawczego. Ostatnia nasza ostra rozmowa zakończyła się pakowaniem żony... Przerwałem jej i zasugerowałem, że spakować i wyjść z tego małżeństwa zawsze zdąży. Z widoczną ulgą przestała składać swoje rzeczy. Ale niewiele to dało, bo atmosfera i jej zachowania (obgadywanie) trwa jak widzimy nie należę do tych, którzy łatwo poddają się, więc i rozwód to coś, co traktuję jako ostateczność. 34 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 13:01:48 Ostatnio edytowany przez Ewika99 (2014-02-13 13:02:41) Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:Ewika99, masz rację. Daleki jestem mimo wszystko od tak radykalnej decyzji, aczkolwiek - w emocjach - nie raz w ten sposób myślałem. Co ciekawe, żona także i myślała i niejednokrotnie sama sugerowała, że jak mi jej zachowanie nie odpowiada, to mogę się rozwieść. Nie wykluczam tej opcji, ale traktuję to jako ostateczność, jako akt desperacji i objaw instynktu samozachowawczego. Ostatnia nasza ostra rozmowa zakończyła się pakowaniem żony... Przerwałem jej i zasugerowałem, że spakować i wyjść z tego małżeństwa zawsze zdąży. Z widoczną ulgą przestała składać swoje rzeczy. Ale niewiele to dało, bo atmosfera i jej zachowania (obgadywanie) trwa jak widzimy nie należę do tych, którzy łatwo poddają się, więc i rozwód to coś, co traktuję jako nastepnym razem, gdy zona bedzie sie pakowac, to jej nie powstrzymuj. Pojedzie do rodzicow, przemysli i wroci. Bo chyba nie bedzie siedziec u nich na garnuszku, skoro nawet pracy nie ma? Takie pakowanie sie to raczej demonstracja. "Patrz, do czego doprowadziles! Nie zalezy mi na naszym zwiazku, nie boje sie odejsc!" A tak naprawde tylko spoglada spod oka i prosi w duchu bys ja zatrzymal. I wtedy wychodzi na to, ze Tobie zalezy, a ona ma wszystko w d...e. Jest gora, bo okazala sie silniejsza i to Ty prosiles, by zostala. No wiec laskawa malzonka zostanie, ulegnie. A sprobuj jej nie zatrzymac, zobaczysz, ze bedzie sie ociagac z wyjsciem. Malo tego- zaproponuj, ze ja odwieziesz do rodzicow/hotelu/klezanki. I wyjdz. Nie pokazuj, ze Ci zalezy. Zaraz zmieknie. Nawet jak pojedzie, to predko wroci. Jestem kobieta, wiem co pisze:). Raz nawet probowalam zaszantazowac meza wyprowadzka, a on postapil doslownie tak, jak opisalam:). Lyso mi sie zrobilo i zaprzestalam takich glupich metod. Tylko ze nam poszlo o pierdole. Dzisiaj sie z tego smiejemy:) Ty masz powazniejszy problem. Musisz byc twardy i nie daj sie wpedzic w poczucie winy. Nic tak nie zmiekczy kobiety, jak facet, na ktorego nie dzialaja nasze sztuczki Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 35 Odpowiedź przez 2014-02-13 13:15:29 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecamiJuż miałem taką akcję... Jesienią. Poszło o to, że ...kupiłem nieodpowiedni chleb. Gdy wracałem z pracy, zadzwoniła, abym kupił po drodze chleb. Owszem, kupiłem. Ale ostatni, mocniej spieczony (ja akurat wolę wręcz spalone). Gdy wróciłem miała pretensje, że kupiłem taki przypieczony... Mnie trudno wyprowadzić z równowagi - tak też i tym razem spokojnie wyjaśniłem, że o takiej godzinie (17) trudno już kupić inny... Na jej dalsze wyrzuty, że mogłem wziąć innego gatunku, czy zadzwonić do niej i spytać czy taki kupić odparłem, że jestem już na tyle dużym chłopcem, że nie czuję potrzeby o takie pierdoły dzwonić i pytać się - to raz, a dwa, że siedząc cały dzień w domu i mając czas - sama mogła ruszyć się i pójść wcześniej do sklepu (dwa rzuty beretem) by kupić taki jaki sobie wymarzyła. Wywiązała się awantura jak zwykle (awantura, potrzebne wyjaśnienie: ja spokojny i rzeczowy, co chwilę ją stopujący, ona narwana, rozeźlona, rzucająca słowami, podnosząca głos, ze wściekłą miną i zabójczym, w sensie morderczym, spojrzeniem), która skończyła się jej telefonem do rodziców, by po nią przyjechali. Spakowała się w toboły i pojechała do domu rodzinnego. Ja spokojnie, bez słowa na to patrzyłem, nic nie pomogłem tylko sobie grałem na kompie Po tygodniu wróciła skruszona, niepewna jak ją przyjmę...Tym razem i ja i ona wiemy, ze taka wyprowadzka, takie wyjście będzie już bez powrotu. Więc i zdając sobie z tego sprawę, tego nie chcę jako formy gry... 36 Odpowiedź przez Joga 2014-02-13 13:19:32 Ostatnio edytowany przez Joga (2014-02-13 13:23:02) Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ewika99 napisał/a:Bez obrazy, ale mysle ze z tym rozwodem to przesada. To co z tego, ze padly propozycje rozwodu? De facto, od ludzi, ktorzy wiedza o zyciu autora tyle, ile on sam zechcial opisac. Znamy tylko TEN JEDYNY problem, o czyms wiecej nie mamy zadnego pojecia, bo nie da sie opisac calego malzenskiego zycia w krotkim poscie. Autorze, ludzie na forum potrafia bardzo wesprzec na duchu, niekiedy dadza cenne rady, ale i nikt tak szybko Cie nie rozwiedzie jak oni wlasnie . Nie pisze tego ze zlosliwosci. Zauwazylam jedna tendencje na forum: ze ludzie chetnie sie rozwodza i rownie chetnie biora kredyty. Tyle ze rozwodzic sie kaza komu innemu, a i kredyty biora na czyjes konto. A sami w takich sytuacjach by tak nie postapili. Latwo komus napisac: rozwiedz sie, bo to nie chodzi o jego zycie. Nawet tej osoby nie zna, ktora chce rozwiesc. Tak samo z kredytami. Gdy ktos pisze, ze np. mieszka z tesciami i sie nie dogaduja to ludzie pisza zaraz: wez kredyt. No chwila chwila, przeciez ja doskonale wiem o istnieniu takiej mozliwosci jak kredyt, ale w przeciwienstwie do doradzajacych, znam tez swoja sytuacje finansowa i wiem, czy mnie na kredyt stac czy tez nie. Tak wiec mysle, ze rady takiego kalibru nie powinno sie udielac osobom, o ktorych, tak naprawde, niewiele wiemy. Bo mozna niezle komus spaprac zycie. To prawda, że na forum wiemy o problemie tyle co autor napisał więc jest to wersja jednostronna ale zakładam, że autor nie koloryzuje i nie przerysowuje zachowania żony. Co do "rozwodzenia" ja nie jestem zwolenniczką trwania za wszelką cenę w związku, jeśli jest do doopy a tutaj ewidentnie jest. Myślę tutaj nie o tym, że zona nie pracuje i nie interesuje mnie co robi albo czego nie robi w ramach "obowiązków" domowych. Bardziej przyglądam się tutaj relacjom w związku i widzę, brak szacunku, nieumiejętność rozmowy, niedojrzałość i dużo złych się udzielać rad uwzględniając własne doświadczenia. Miałam trochę podobnie i wiem, że na dłuższą metę w takim związku funkcjonować się nie da. Ja odeszłam, nie było co prawda ślubu ale to akurat duży plus. Po ślubie trudniej się rozstać ale prawdziwy problem pojawia się kiedy są dzieci. Teraz jeszcze można, on oddaje jej telewizor ona się pakuje i spotykają się w sądzie - dużo emocji ale sytuacja dość prosta. Ewika99 skoro ktoś pisze o problemie na forum to dostaje różne odpowiedzi i musi z nich "wybrać" to co będzie dla niego dobre. Zarzucasz nam, że radzimy nic nie wiedząc o prawdziwym życiu autora, dokładnie to samo można powiedzieć o Tobie, nie jesteś lepsza bo radzisz mu, żeby trwał - nie świadczy to o tym że życzysz mu dobrze a ja sugerując terapię albo rozstanie życzę mu wrednie źle. Polemizowałabym tutaj na temat intencji....Czym dla autora jest małżeństwo i jak je sobie wyobraża??? Czy chociaż kilka elementów z jego "wizji" małżeństwa pokrywa się z tym co ma?Ja nadal uważam, że dorośli ludzie SAMI rozwiązują swoje problemy, ewentualnie z pomocą specjalisty. Skoro żona problemu nie widzi i do psychologa nie pójdzie to gzdie jest sens tego wszystkiego??? Czekanie na cud i cudowne przemienienie jest stratą czasu swojego i jej, jeśli stoisz w miejscu to się cofasz. Problemy trzeba rozwiązywać a nie udawać, że ich nie Napisz może co jest takiego wartościowego w waszych relacjach i podaj argumenty dla których chcesz trwać przy żonie. Pomijając fakt, spędzonego czasu przed ślubem i nie uzywając jako argumentu samego sakramentu. Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 37 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 13:28:29 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ciezka ta Twoja zona. Nie potrafi panowac nad emocjami. Taka mysl mnie naszla: ja sie tak zachowuje przed okresem. Wtedy biedny ten moj maz. . Obrywa mu sie za wszystko i za nic. No ale ciezko w przypadku Twojej zony posadzac ja o stale trwajaca menstruacje;). To zart, tak dla rozluznienia atmosfery. Jak myslisz, jakby zareagowala, gdybys pokazal jej ta strone? Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 38 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 13:42:24 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Joga, przeciez nie pialam bezposrednio do Ciebie. Ja tez nie jestem zwolenniczka trwania w zwiazku ponad wszystko. Co to, to nie. Uwazam jednak, ze za malo wiemy o malzenstwie autora, by podpowiadac mu od razu rozwod. Moze, gdyby zechacial wiecej napisac... Ale tak od razu? Takie glosy sie przeciez pojawily. Jezeli taka sytuacja trwa od zawsze, badz od dawna, jezeli zona nie chce poprawic relacji, to logicznym jest, ze lepiej w takim zwiazku nie tkwic. Zauwaz jedno- oni sa w zwiazku od niedawna. To moze byc etap docieania sie. Moze zona nie potrafi tak od razu wejsc w role lojalnej malzonki? Na poczatku malzenstwa przewaznie tak jest, ze czesto sie wraca do domu rodzinnego, ze o rady pyta sie rodzicow, ze w duzej mierze sie slucha tego, co mowi mama. Co innego obgadywanie. Tutaj jest to nie fair wobec wspolmalzonka i tutaj trzeba szukac rozwiazania. Gdy zona odetnie pepowine, przestanie sluchac mamusi, to i obgadywac nie bedzie. A zeby nie obgadywala i sie nie nudzila to trzeba ja zagonic do wykonywania OBOWIAZKOW. Bo to, ze sprzatnie i ugotuje pracujacemu mezowi to jej z.....y obowiazek- przepraszam za wyrazenie. Miedzy czasie trzeba popracowac nad komunikacja. Autor pisze, ze rozwodu nie chce, a wiec jeszcze jakiejs ogromnej tragedii nie ma i widzi szanse dla swojego malzenstwa. Problemem jest jego zona. To ja trzeba "zresocjalizowac". Joga, wypraszam sobie insynuacje, ze zle zycze autorowi. Ja o Tobie ani o nikm tutaj w ten sposob nie napisalam. Po prostu zanim sie komus napisze: rozwiedz sie, trzeba sie zastanowic. Trzeba znac druga wersje wydarzen, ze tak powiem. Nie sztuka jest sie rozwiesc. Sztuka jest zyc ze soba, by do tego rozwodu nie doszlo. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 39 Odpowiedź przez 2014-02-13 14:06:46 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecamiNie kłóćcie się, Drogie Panie, nie jest to aż tak istotne. Wiadomo, że czytając o podobnych sytuacjach i czując zwątpienie autora czy autorki - pierwszą myślą jest sugestia uwolnienia się z czegoś tak dołującego i że nawet i takie, wprost, rady by się rozwieść są dobre. Bo to też przecież jest rozwiązaniem. To już od poczucia wartości - jakby nie patrzeć - własnego małżeństwa czy związku zależy, czy taka radykalna decyzja zostanie podjęta. Sam fakt, że ktoś, podobnie jak i ja sam, tutaj pisze o swoim problemie świadczy, że szuka pomocy przed katastrofą jaką jest rozstanie, że daje sobie, partnerowi i związkowi nadal dzieci nie mamy jeszcze, małżeństwem jesteśmy dopiero niecały rok. Ja mam za sobą już dłuższy, wolny związek, żona raczej sobie sprawę i na to biorę ogromną poprawkę rozpatrując nasz relacje, że rzeczywistość (małżeństwo, wyprowadzka z domu rodzinnego, zmiana środowiska itp.) ją najnormalniej przerosła - stąd poczucie zagubienia, zagrożenia nawet i złości. Być może. I mam nadal nadzieję, że "pępowinę" w końcu przetnie. Póki co, ją wzmocniła wybierając u operatora telefonu komórkowego roczne, darmowe połączenia z jednym z kim?No właśnie... 40 Odpowiedź przez agnik 2014-02-13 14:13:44 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ewika99 docierać to się można względem domowych obowiązków i podziału zdań, a nie gdy jeden małżonek nie szanuję drugiego. Skoro staż jest krótki to może decyzja o małżeństwie została podjęta zbyt pochopnie. A jeśli tak się stało to lepiej się wycofać zanim pojawi się wspólne dziecko, kredyt na dom i samochód, wtedy będzie dużo więcej powiązań trzymających małżonków razem. Ratować trzeba jeśli jest co, jeśli nie ma należy w miarę kulturalnie się rozstać. Decyzja, która drogą podążać należy do co tak naprawdę łączy Cię z żoną, skupmy się teraz trochę na tych pozytywach, skoro wiemy w czym tkwi problem. Jak wyglądał wasz związek wcześniej, jak długo się spotykaliście przed ślubem, czym decyzja o małżeństwie była podyktowana, czy mieszkaliście razem przed ślubem, czy dopiero po, jaka jest różnica wieku między wami. Może mając bardziej naświetloną sytuacje, ktoś napiszę coś pożytecznego GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 41 Odpowiedź przez Joga 2014-02-13 14:34:03 Ostatnio edytowany przez Joga (2014-02-13 14:34:41) Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami agnik napisał/a:Ewika99 docierać to się można względem domowych obowiązków i podziału zdań, a nie gdy jeden małżonek nie szanuję drugiego. Skoro staż jest krótki to może decyzja o małżeństwie została podjęta zbyt pochopnie. A jeśli tak się stało to lepiej się wycofać zanim pojawi się wspólne dziecko, kredyt na dom i samochód, wtedy będzie dużo więcej powiązań trzymających małżonków razem. Ratować trzeba jeśli jest co, jeśli nie ma należy w miarę kulturalnie się rozstać. Decyzja, która drogą podążać należy do co tak naprawdę łączy Cię z żoną, skupmy się teraz trochę na tych pozytywach, skoro wiemy w czym tkwi problem. Jak wyglądał wasz związek wcześniej, jak długo się spotykaliście przed ślubem, czym decyzja o małżeństwie była podyktowana, czy mieszkaliście razem przed ślubem, czy dopiero po, jaka jest różnica wieku między wami. Może mając bardziej naświetloną sytuacje, ktoś napiszę coś pożytecznego Dokładnie! napisz jakie są pozytywy co takiego super jest w Twojej żonie, waszym związku, poza samym uczuciem, że warto trwać i że w ogóle zdecydowałeś się na ślub (jak już rozbebeszać to na czynniki pierwsze )Ewika99 odpowiedziałam bo jestem jedną z osób, które jeśli autor nie dogada się z żoną, sugerują rozstanie. Nie obraziłam się, nie traktuj mojego posta jako ataku, pokazuję ci inną stronę sytuacji Natan75 nikt się nie kłóci to tylko dyskusja Ewika99 napisał/a:Moze zona nie potrafi tak od razu wejsc w role lojalnej malzonki? Na poczatku malzenstwa przewaznie tak jest, ze czesto sie wraca do domu rodzinnego, ze o rady pyta sie rodzicow, ze w duzej mierze sie slucha tego, co mowi mamaNajpierw wchodzi się w rolę lojalnej partnerki, później narzeczonej a później żony i to dzieję się "samo, to proces naturalny, jeśli kobieta ma z tym problem to nie dojrzała do zakładania to co cudownego poza wyglądem, uczuciem i sakramentem jest w tej obgadywanej tutaj "białogłowie"?????? Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 42 Odpowiedź przez 2014-02-13 14:50:38 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Joga napisał/a:No to co cudownego poza wyglądem, uczuciem i sakramentem jest w tej obgadywanej tutaj "białogłowie"?????? Fakt, to obgadywanie. Tyle, że jednak anonimowe, a moja małżonka nie będzie potem z nikim tu się spotykać i czuć się nieswojo, jak ja przed ślubem parę lat razem. Czasem żona "pobywała" u mnie dłużej, trzy dni-tydzień. Ale raczej nic nie wskazywało wówczas, by była tak niemiła. Różnica wieku? Dziesięć lat. Co cudownego? Joga, zadałaś mi ćwieka... Uczucie? No bo jest, przynajmniej z mojej strony. Nie trzymałbym się tak tego małżeństwa nic nie czując do żony. Mam za sobą już trudne rozstania w przeszłości i zaprawiony w tym jestem Czy fakt istnienia "uczucia" nie wystarcza by walczyć o małżeństwo? Fakt, jeśli zauważa się, że tego brakło po drugiej stronie - walka traci sens. 43 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 14:52:18 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami agnik napisał/a:Ewika99 docierać to się można względem domowych obowiązków i podziału zdań, a nie gdy jeden małżonek nie szanuję drugiego. Skoro staż jest krótki to może decyzja o małżeństwie została podjęta zbyt pochopnie. A jeśli tak się stało to lepiej się wycofać zanim pojawi się wspólne dziecko, kredyt na dom i samochód, wtedy będzie dużo więcej powiązań trzymających małżonków razem. Ratować trzeba jeśli jest co, jeśli nie ma należy w miarę kulturalnie się rozstać. Decyzja, która drogą podążać należy do co tak naprawdę łączy Cię z żoną, skupmy się teraz trochę na tych pozytywach, skoro wiemy w czym tkwi problem. Jak wyglądał wasz związek wcześniej, jak długo się spotykaliście przed ślubem, czym decyzja o małżeństwie była podyktowana, czy mieszkaliście razem przed ślubem, czy dopiero po, jaka jest różnica wieku między wami. Może mając bardziej naświetloną sytuacje, ktoś napiszę coś pożytecznego Agnik, przeciez autor pisze, dosc wyraznie, ze z zona nie dogaduja sie, jesli chodzi o obowiazki domowe. Tutaj jest rowniez duzy problem. Chociazby opisana sytuacja z chlebem. Jest to dosc wazne, bo jezeli nie omowi sie dokladnie obowiazkow- co i kto robi, to potem sa wzajemne klotnie i pretensje. I o to mi chodzi. Ze trzeba sie dotrzec we wszystkich sferach. Na przyklad brat mojego meza i jego zona sa najbrdziej udanym i zgodnym malzenstwem, jakie znam. Nie kloca sie, wszedzie razem wychodza, chociaz sami rowniez i jedno drugiemu problemow nie robi, szanuja, jedno jest lojalne wobec drugiego. Naprawde. A moja tesciowa opowiadal mi, ze jak byli mlodzi to w klotni bratowa potrafila za mezem nozem rzucic (tak zeby nie trafic oczywiscie ). Ktos napisze: co to za zona. A ja odpowiem: jedna z lepszych. Kwestia dotarcia sie. Dzisiaj oboje maja ponad 40 lat i widac, ze sie kochaja. I jedno bez drugiego zyc nie moze. Na poczatku malzenstwa przewaznie sa spory, klotnie, kazdy chce pokazac, ze to on bedzie tym "rzadzacym". Oczywiscie nie bronie zony autora, bo tu ewidentnie jest jej wina, ale poniekad tlumaczy ja to, ze jest mloda mezatka. Nie daje jej przyzwolenia na obgadywanie meza, bo to jest w ogole ponizej pasa, ale nie dziwie sie, ze czesto dzwoni badz jezdzi do rodzicow. Co nie przyzwala jej na obrabianie tylka wlasnemu mezowi. Osobiscie nie jestem za tym, by o wszystkich swoich sprawach opowiadac rodzicom. Sa jakies granice intymnosci. Niektore rzeczy powinny pozostac pomiedzy malzonkami. I zeby nie bylo, ze tak czepilam sie tych obowiazkow domowych- kwestia komunikacji jest rowniez bardzo istotna. Autor powinien ustalic z zona, czy oboje patrza w jedna strone, jezeli chodzi o ich malzenstwo? Interesuja mnie rowniez Twoje relacje z tesciami: czy zawsze byly wrogie? Czy tesciowie mieli cos przeciwko Waszemu malzenstwu? Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 44 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 15:10:40 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Piszesz o uczuciach... Ale Twoja zona musiala do Ciebie cos czuc, skoro za Ciebie wyszla? Nie sadze, by to byla jakas zimna kalkulacja z jej strony. Czegos brakuje jednak w Waszym zwiazku? Zaufania? Bo dlaczego Twoja zona woli problemy omawiac z rodzicami zamiast z Toba? Bo ze lojalnosci i uczciwosci brakuje, to jest ewidentne- masz dowody w postaci rewelacji wymyslanych na Twoj temat. A moze Twoja zona to po prostu taki typ? Jezeli chodziloby o faceta to napisalabym "maminsynek". A jak opisac Twoja zone? Coreczka rodzicow jest chyba najodpowiedniejsze. W takich wypadkach najczesciej sugeruje sie odciecie pepowiny, tylko ze ta pepowine powinna odciac Twoja zona. Ty mozesz jej co najwyzej podac nozyczki. Ciezko jest odciagnac meza od maminego cycusia, w przypadku zony jest to zapewne co najmniej tak samo trudne... Masz kilka opcji: sie rozwiesc (nie macie dzieci, co ulatwia sytuacje), ale dla mnie to by byla ostatecznosc gdyby wszystkie inne metody zawiodly; probowac zagrac w taki sam sposob, jak zona- metoda zawstydzenia zony; wygarnac jej i tesciom, co Ci lezy na watrobie-skutki niewiadome; spokojnie tlumaczyc, prosic, zachecac do pracy nad soba i relacjami miedzy Wami- skutki raczej marne, bo metoda juz wyprobowana, ale zawsze mozna z uporem maniaka probowac dalej, az efekt bedzie - jednak jest ryzyko, ze wyczerpiesz swoje poklady cierpliwosci i wtedy dosc szybko zastsujesz opcje nr. 3 pogodzic sie z charakterkiem zony, byc dalej "zlym" zieciem i miec dalej w domu male piekielko...Od Ciebie zalezy, co wybierzesz. Moze sa jeszcze jakies inne rozwiazania. Warto sie zastanowic. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 45 Odpowiedź przez Joga 2014-02-13 15:11:22 Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:Co cudownego? Joga, zadałaś mi ćwieka... Uczucie? No bo jest, przynajmniej z mojej strony. Nie trzymałbym się tak tego małżeństwa nic nie czując do żony. Mam za sobą już trudne rozstania w przeszłości i zaprawiony w tym jestem Czy fakt istnienia "uczucia" nie wystarcza by walczyć o małżeństwo? Fakt, jeśli zauważa się, że tego brakło po drugiej stronie - walka traci ci trochę, opisując mój związek Oprócz uczucia jest szacunek, zaufanie, wzajemne wsparcie, współpraca, takie same priorytety, podobne że na męża ZAWSZE mogę liczyć, że gdybym poprosiła, żeby na piechotę za mną na księżyc poszedł to pójdzie bez marudzenia, jeśli będę miała taka potrzebę. Wsparcie tzn że bez względu co wymyślę, że chciałabym zrobić on będzie mi pomagał dopingował i nigdy nie podetnie mi skrzydeł wątpiąc we mnie czy sens tego co robię. To oczywiście dlatego, że ufa mi w 100% i wie, że zanim się do czegoś zabiorę MYŚLĘ i analizuję, że nie podejmuje pochopnych decyzji. Jaki jest mój mąż??? Mądry, dojrzały, inteligenty, dobre serducho, ma poczucie humoru i jest pracowity, poukładany. Jest ideałem (dla mnie oczywiście) A jaki jest nasz związek??? Ja jestem ekstrawertyczką, energiczna i działająca dla mnie nie ma rzeczy nie mozliwych on jest dopełnieniem spokojny, rzeczowy, konkretny introwertyk, ja go uczę rozmawiać, uczę też asertywności on mnie stopuje, on uczy mniej emocjonalnie podchodzić do życia (wiadomo kobieta to chodzące emocje) Nigdy nie sprawił mi przykrości, słowem lub zachowaniem. Jest tak fajnie w naszym związku, że nawet nie wiedziałam, że tak fajnie może to teraz wymieniaj ty .....:D Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 46 Odpowiedź przez 2014-02-13 15:13:28 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ewika99 napisał/a:Interesuja mnie rowniez Twoje relacje z tesciami: czy zawsze byly wrogie? Czy tesciowie mieli cos przeciwko Waszemu malzenstwu?Ewika, nie były i nie są wrogie. Niby są ok, stosunki są poprawne, ale. Ale czuję, że w powietrzu wisi coś, jakiś żal, jakieś obwinianie mnie za to, że ich córka nie czuje się szczęśliwa. Myślę, że to całe obgadywanie mnie, przedstawianie jakie funduje moja żona tak zadziałało. Normalnie duszę się przy nich i z trudem powstrzymuję się od zagajenia rozmowy na temat. Nie utrzymywałbym kontaktu z kimś wrogo do mnie nastawionym i już. Tu tego nie ma, ale nie ma także z ich strony chęci poznania moich wersji, o których wiedzą od córki. Wiem też, że już chyba tylko kwestią czasu jest wrogie mnie potraktowanie. Bo muszę być chyba ostatnim gnojkiem, że tak niszczę ich córkę i zatruwam jej życie, że ona biedna szuka ratunku u nich i stale na mnie żali się czy nadaje. Wrogości z ich strony nie ma, wręcz są trochę zdziwieni, że jakoś ja zaczynam się wycofywać z kontaktów z nimi. Ale czując na sobie ich ciężkie, skrywane spojrzenia, czując czasem niezręczne milczenie - czuję się tam trochę persona non grata... 47 Odpowiedź przez 2014-02-13 15:18:46 Ostatnio edytowany przez (2014-02-13 15:20:39) Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Joga napisał/a:No to teraz wymieniaj ty .....:DNiestety, odpadam tutaj i mówię: pass. Z zazdrością przeczytałem Twoje słowa o mężu. Widać nie zasługuję na podobny opis ze strony mojej żony. I nie dlatego, że jestem wobec mojej małżonki zupełnie inny niż Twój wobec Ciebie. W swojej zarozumiałości napiszę, że być może i byłbym (byłbym) podobny, gdyby moja żona potrafiła i chciała to dostrzec... 48 Odpowiedź przez Joga 2014-02-13 15:29:29 Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:Joga napisał/a:No to teraz wymieniaj ty .....:DNiestety, odpadam tutaj i mówię: pass. Z zazdrością przeczytałem Twoje słowa o mężu. Widać nie zasługuję na podobny opis ze strony mojej żony. I nie dlatego, że jestem wobec mojej małżonki zupełnie inny niż Twój wobec Ciebie. W swojej zarozumiałości napiszę, że być może i byłbym (byłbym) podobny, gdyby moja żona potrafiła i chciała to dostrzec...natan75 nie odpadasz i nie pasujesz bo prosiłam, żebyś napisał coś dobrego o swojej żonie prośbę ponawiamps. poza tymi "plusami" mamy kilka wad ja i mój mąż ale sa one tak drobne i mało znaczące, że nie stanowią problemu w zyciu codziennym. Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 49 Odpowiedź przez Czarna Kotka 2014-02-13 15:41:13 Czarna Kotka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-18 Posty: 1,813 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Niestety wziąłeś za żonę trutnia i bomisia (bo mi się należy), uzależnionego od poczucia pokrzywdzenia (cokolwiek się nie wydarzy, ona jest tą pokrzywdzoną).Pogoń do roboty, a na zarzuty jaka to ona jest zmęczona, niech pokaże EFEKTY swojej do Waszych rozmów, nagraj jedną. Potem puść i zapytaj czy chciałaby żebyś Ty tak z nią rozmawiał. I zaprezentuj że możesz, rzuć kilka zdań podobnym tonemOczywiście się obrazi że ją nagrywałeś, trudno. Jak już jej przejdzie, zapytaj masz obowiązku znosić tego typu traktowania. Czarna Kotka:No łamali granice przekraczający ja oszukani i często zmuszani do tego ludzie. Rozumiem że to spokojnie usprawiedliwia wypieprzanie ludzi, w tym kobiet i dzieci na bagna i niech tam zdychają, byle po Mniej więcej tak. 50 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 15:42:55 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami napisał/a:Ewika99 napisał/a:Interesuja mnie rowniez Twoje relacje z tesciami: czy zawsze byly wrogie? Czy tesciowie mieli cos przeciwko Waszemu malzenstwu?Ewika, nie były i nie są wrogie. Niby są ok, stosunki są poprawne, ale. Ale czuję, że w powietrzu wisi coś, jakiś żal, jakieś obwinianie mnie za to, że ich córka nie czuje się szczęśliwa. Myślę, że to całe obgadywanie mnie, przedstawianie jakie funduje moja żona tak zadziałało. Normalnie duszę się przy nich i z trudem powstrzymuję się od zagajenia rozmowy na temat. Nie utrzymywałbym kontaktu z kimś wrogo do mnie nastawionym i już. Tu tego nie ma, ale nie ma także z ich strony chęci poznania moich wersji, o których wiedzą od córki. Wiem też, że już chyba tylko kwestią czasu jest wrogie mnie potraktowanie. Bo muszę być chyba ostatnim gnojkiem, że tak niszczę ich córkę i zatruwam jej życie, że ona biedna szuka ratunku u nich i stale na mnie żali się czy nadaje. Wrogości z ich strony nie ma, wręcz są trochę zdziwieni, że jakoś ja zaczynam się wycofywać z kontaktów z nimi. Ale czując na sobie ich ciężkie, skrywane spojrzenia, czując czasem niezręczne milczenie - czuję się tam trochę persona non grata...Moze oni wlasnie czekaja na wyjasnienia? Skoro Ty nic nie mowisz, nie prostujesz to moze mysla, ze tak jest naprawde, jak Twoja zona opisuje. Moze nie chca pierwsi zaczynac rozmowy, bo nie chca sie wtracac? Myslalam, ze Twoi tesciowie to wredni intryganci, chcacy rozwalic Twoje malzenstwo. le z Twego opisu wynika teraz, ze nie jest tak zle, jak sie na poczatku wydawalo. Spokojna, rzeczowa rozmowa nie powinna zaszkodzic i zepsuc Waszych relacji. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 51 Odpowiedź przez agnik 2014-02-13 15:44:48 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Robienie karczemnej awantury ze względu na zły chleb nie jest objawem docierania się, tylko tego, że żona ma jakiś poważny problem ze sobą. Albo jest choleryczką i robi aferę z niczego, albo ma inny problem, o którym nie chce mówić i korzysta z każdej możliwości wyżycia się i okazania swoich negatywnych emocji pod byle co prawda mężatką nie jestem, ale praktycznie od niemal samego początku związku mieszkam z partnerem, od kilku miesięcy jesteśmy już na swoim, można powiedzieć, że żyjemy jak małżeństwo. Nie wyobrażam sobie żeby robić aferę o nie taki chleb, albo podobną błahostkę. Owszem kilka rzeczy trzeba było ustalić, kilka rozważyć ale wystarczyła rozmowa bez darcia kotów i rzucania nożami. I właśnie komunikacja w związku jest kluczem do sukcesu, niestety ludzie niczego tak nie unikają jak szczerej prostej rozmowy. Autorze a jak wygląda rozmawiania o problemach u Twojej żony, czy kiedykolwiek potrafiła otwarcie mówić o tym co jej nie pasuję, czy ona z gatunku tych księżniczek, u których trzeba się domyślać co im po głowie chodzi? Swoją drogą mało napisałeś o tym co łączy Cie z żoną. Może usiądź i dobrze się zastanów, coś tam musi tkwić oprócz uczucia. Mi wystarczy moment żeby zebrać cała listę zalet mojego partnera, począwszy od takich rzeczy jak otwartość, dojrzałość, inteligencja, to, że zawsze służy mi wsparciem, kiedy ja silna i niezależna kobieta upadam , że zawsze jest wtedy kiedy go potrzebuję, że znam mnie na tyle, że powiem trzy słowa a on rozumie coś co innej osobie musiałabym wyłożyć zajmując cała kartkę papieru, kończąc na głupim kubku ciepłej kawy podstawionym pod nos, kiedy ciężko mi jest się obudzić. Coś w końcu musiało Cie urzec w tej kobiecie, że postanowiłeś, że to ona zostanie Twoją żoną, chyba, że wyszedłeś z założenia, ze czas najwyższy na żeniaczke a ona była pod ręką. GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 52 Odpowiedź przez 2014-02-13 15:48:15 Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-02-10 Posty: 43 Odp: Moja żona oczernia mnie za (czasami) ciepła, podoba mi się, to chyba oczywiste... Ma dużo dobrych cech charakteru, jest konkretna, uparta i stanowcza, aczkolwiek może i to jest przyczyną naszych problemów. Jest osobą bardzo wrażliwą i uczynną, aczkolwiek bywają u mnie chwile - w to - zwątpienia. Jest osobą utalentowaną, o specyficznym poczuciu humoru. Bywało, że dobrze czułem się w jej towarzystwie. Ale bywało, bo za każdym zgrzytem mam chęć uciekać od (bywa) towarzyska, przewidująca i przedsiębiorcza, czym nie raz potrafiła mnie motywować. Raczej twardo stąpa po ziemi, czym często mnie doprowadza do pionu, bo ja bywam niekiedy szalony. 53 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 15:48:35 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Czarna Kotka napisał/a:Niestety wziąłeś za żonę trutnia i bomisia (bo mi się należy), uzależnionego od poczucia pokrzywdzenia (cokolwiek się nie wydarzy, ona jest tą pokrzywdzoną).Pogoń do roboty, a na zarzuty jaka to ona jest zmęczona, niech pokaże EFEKTY swojej do Waszych rozmów, nagraj jedną. Potem puść i zapytaj czy chciałaby żebyś Ty tak z nią rozmawiał. I zaprezentuj że możesz, rzuć kilka zdań podobnym tonemOczywiście się obrazi że ją nagrywałeś, trudno. Jak już jej przejdzie, zapytaj masz obowiązku znosić tego typu Popieram Czarna Kotke. Tu nie pomoze rozmawianie, a jedynie pognanie do roboty. Zonie sie nudzi i wymysla sobie zajecia... Porozmawiac to mozesz co najwyzej z tesciami, by zony nie buntowali. Polowice do pracy albo przynajmniej niech dom ogarnie i nie spi do poludnia. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 54 Odpowiedź przez agnik 2014-02-13 15:56:33 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Pogonić do pracy? A co to niewolnica? Radzisz, żeby facet stał się głową rodziny i wydawał dyspozycje, rozstawiając żonę po kątach, i może rozliczał z prowadzenia domu testem białej rękawiczki? Myślałam, że podległość żony mężowi powoli odchodzi z naszej mentalność na rzecz bardziej partnerskiego traktowania, dialogu, nie wydawania poleceń. Aż przykro czytać takie słowa pisane przez tak młode osoby. GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 55 Odpowiedź przez Czarna Kotka 2014-02-13 16:24:41 Czarna Kotka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-18 Posty: 1,813 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami A co to on, niewolnik?Ma pracować na ksieżniczkę, której rączki do zadka przyrosły, w zamian dostając tylko niezadowolenie?Niestety równouprawnienie to również obowiązki. Czarna Kotka:No łamali granice przekraczający ja oszukani i często zmuszani do tego ludzie. Rozumiem że to spokojnie usprawiedliwia wypieprzanie ludzi, w tym kobiet i dzieci na bagna i niech tam zdychają, byle po Mniej więcej tak. 56 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 16:56:02 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami agnik napisał/a:Pogonić do pracy? A co to niewolnica? Radzisz, żeby facet stał się głową rodziny i wydawał dyspozycje, rozstawiając żonę po kątach, i może rozliczał z prowadzenia domu testem białej rękawiczki? Myślałam, że podległość żony mężowi powoli odchodzi z naszej mentalność na rzecz bardziej partnerskiego traktowania, dialogu, nie wydawania poleceń. Aż przykro czytać takie słowa pisane przez tak młode nie, co Ty... Jak mozna jasnie Pania do pracy pognac! Toz to ona sama narzeka (podobno), ze pracy nie ma. Niektorym kobietom naprawde sie w glowach poprzewracalo- rownouprawnienie, jak najbardziej! Ale jezeli chodzi o moje prawa. Obowiazki juz niekoniecznie... Siedzi calymi dniami w domu, spi do poludnia a facet zasuwa. A i jeszcze tylek ma obrobiony, ze taki niemota niby i niezaradny. To jest w porzadku, wedlug Ciebie? Podleglosc kobiety definiujesz poprzez to, ze pojdzie do pracy? Albo ze dom ogarnie? No wybacz, ale jezeli on pracuje to ma prawo wymagac od swojej zony czystego domu i cieplego obiadu. To raczej wstyd, ze kobiety siedza w domu i narzekaja, ze maja meza nieroba. Moj maz tez pracuje, ja siedze w domu z dzieckiem, ale nie wyobrazam sobie, ze moglabym nie pojsc rano po chleb, by mial na kanapki do pracy albo nie ugotowac obiadu. Malo tego- w sezonie zasuwam razem z nim w sadzie, chociaz mamy 9-cio miesiecznego synka. Nie uwazam sie za poszkodowana. Szkoda mi bardziej meza, ktory doslownie godz temu wrocil z pracy, zjadl obiad i od razu poszedl jeszcze popracowac u siebie w sadzie. I tak, mysle ze autor powinien POGNAC zonke do roboty, a nie jeszcze obchodzic sie z paniusia jak z jajkiem. W glowce sie przewraca, ot co. Owszem, rozmawiac trzeba, ale tu ewidentnie zona nie ma zajecia i wymysla glupoty. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 57 Odpowiedź przez Joga 2014-02-13 17:17:45 Joga Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-03 Posty: 1,027 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Ewika99 napisał/a:Siedzi calymi dniami w domu, spi do poludnia a facet zasuwa. A i jeszcze tylek ma obrobiony, ze taki niemota niby i niezaradny. To jest w porzadku, wedlug Ciebie? Podleglosc kobiety definiujesz poprzez to, ze pojdzie do pracy? Albo ze dom ogarnie? No wybacz, ale jezeli on pracuje to ma prawo wymagac od swojej zony czystego domu i cieplego tak sobie organizuje przestrzeń życiową jak chce. A gdyby była idealna panią domu a jednocześnie tak traktowałaby męża jak traktuje???? Wtedy miałaby takie prawo??? Tutaj problemem nie jest fakt co robi albo czego nie robi, jako kobieta domowa ale brak szacunku i wspólnych priorytetów. Sama wolność jest tylko możliwością. Ja odpowiadam za to, do czego jej użyję. Używanie wolności jest zawsze ryzykowne, dlatego, że nie mamy daru widzenia przyszłości. Ale na tym też polega przyjemność życia, że trzeba coś wybrać. 58 Odpowiedź przez mampytanie 2014-02-13 17:50:25 mampytanie Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-01-26 Posty: 145 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Jest (czasami) ciepła, podoba mi się, to chyba oczywiste... Ma dużo dobrych cech charakteru, jest konkretna, uparta i stanowcza, aczkolwiek może i to jest przyczyną naszych problemów. Nie. Przyczyna jest jej lenistwo i humory. Jest osobą bardzo wrażliwą i uczynną, aczkolwiek bywają u mnie chwile - w to - zwątpienia. Jest osobą utalentowaną, o specyficznym poczuciu humoru. Bywało, że dobrze czułem się w jej towarzystwie. Oj. Czasem sie z nia dobrze czules. Hah. Sorry. Niedobrze!Ale bywało, bo za każdym zgrzytem mam chęć uciekać od (bywa) towarzyska, przewidująca i przedsiębiorcza, czym nie raz potrafiła mnie motywować. Raczej twardo stąpa po ziemi, czym często mnie doprowadza do pionu, bo ja bywam niekiedy jestes az tak szalony czasem, ze Ci sie obrywa tez niezasluzenie, bo z tym szalenstwem w Tobie ona nie wyrabia? Cos musi byc na rzeczy. Czesto ludzie psiocza na tematy zastepcze, a wieksza sprawa "w szafie". 59 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 18:09:58 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Joga napisał/a:Ewika99 napisał/a:Siedzi calymi dniami w domu, spi do poludnia a facet zasuwa. A i jeszcze tylek ma obrobiony, ze taki niemota niby i niezaradny. To jest w porzadku, wedlug Ciebie? Podleglosc kobiety definiujesz poprzez to, ze pojdzie do pracy? Albo ze dom ogarnie? No wybacz, ale jezeli on pracuje to ma prawo wymagac od swojej zony czystego domu i cieplego tak sobie organizuje przestrzeń życiową jak chce. A gdyby była idealna panią domu a jednocześnie tak traktowałaby męża jak traktuje???? Wtedy miałaby takie prawo??? Tutaj problemem nie jest fakt co robi albo czego nie robi, jako kobieta domowa ale brak szacunku i wspólnych ale tu nie ma co "gdybac". Fakty sa takie a nie inne i tym sie zajmjmy. Tak, szacunku nie ma do meza, ale i domem sie nie zajmuje. Nie ma prawa gardzic mezem nawet wtedy, gdyby byla lepsza pania domu od samej Perfekcyjnej, tej z tv. Zauwaz, ze autorowi chodzi o obgadywanie, ale narzeka tez ze zona nie wypelnia swoich obowiazkow rzetelnie. Wiec, na moje oko, ma ona za duzo czasu, czego efektem sa wizyty, telefony do mamusi, itd. Maz ma prawo wymagac od zony, by zajela sie nalezycie domem, w momencie, gdy tylko on pracuje. Nie mowie, ze zona autora ma calkowicie zerwac kontakty z rodzicami. Ale troche je ograniczyc i zajc sie wlasnym domem, mezem i malzenstwem. I troche laskawszym wzrokiem spojrzec na faceta, ktory sie stara... Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu 60 Odpowiedź przez Ewika99 2014-02-13 18:13:36 Ewika99 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Hotelarz, a na razie: mama ;) Zarejestrowany: 2013-10-18 Posty: 1,693 Wiek: 29 Odp: Moja żona oczernia mnie za plecami Joga napisał/a:Ewika99 napisał/a:Siedzi calymi dniami w domu, spi do poludnia a facet zasuwa. A i jeszcze tylek ma obrobiony, ze taki niemota niby i niezaradny. To jest w porzadku, wedlug Ciebie? Podleglosc kobiety definiujesz poprzez to, ze pojdzie do pracy? Albo ze dom ogarnie? No wybacz, ale jezeli on pracuje to ma prawo wymagac od swojej zony czystego domu i cieplego tak sobie organizuje przestrzeń życiową jak niby autor chcial sobie w ten sposob zorganizowac swoja przestrzen zyciowa? Co w takim razie robi na forum? Chyba tylko jego zona zorganizowala sobie wygodne zycie, bez obowiazkow, za to z roszczeniowym nastawieniem, ze jej sie nalezy... Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili Przed przeczytaniem skonsultuj się lekarzem lub farmaceutą, gdyż każde słowo niewłaściwie zinterpretowane zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu
Zobacz 33 odpowiedzi na pytanie: Czy wiesz ze kobieta została stworzona dla mężczyzn i kobieta powinna się go słuchać?
Penaten zapytał(a) o 10:02 Czy żona powinna dbać o męża Oddaj swój głos, aby poznać wyniki ankiety lub zobacz wyniki Jaka Waszym zdaniem powinna być żona. Co powinna umieć,jak się zachowywać w domu i poza nim.Jakie ma obowiązki itd itp. Ostatnio edytowany: 12-05-2012 22:03, przez: monisia1x
Mieszkańcy mogą mieć wpływ na to, jak władze wydają pieniądze na potrzeby ich najbliższej głos dotyczy nawet setek tysięcy złotych - informują realizatorzy projektu "Głos Łodzian się liczy". Centrum OPUS, które realizuje projekt, liczy na zaangażowanie rad osiedli oraz wypracowanie modelu konsultacji z mieszkańcami, dotyczących wydawania pieniędzy z budżetu na 2012 jest już znany w różnych częściach świata. - Mieszkańcy Sewilli decydują o 25 procentach budżetu swojego miasta - mówi Anna Pakowska z Centrum OPUS. - W brazylijskim Porto Alegre o sposobie wydawania miejskich pieniędzy decydują od 20 2012 roku na funkcjonowanie rad osiedli w Łodzi będzie przeznaczone 10 mln zł. Połowa zostanie podzielona między 36 rad osiedlowych, reszta zostanie przyznana, w drodze konkursów, na najlepsze projekty. O tym na co i jak wydać pieniądze będą mogli zdecydować sami Mogą to być inwestycje na osiedlowych skwerach, parkach, place zabaw czy budowa nowych ścieżek - mówi Łukasz Prykowski, początek, pilotażowo, zostanie wybranych pięć rad osiedli, które po konsultacjach z mieszkańcami przedstawią problemy i potrzeby swojej okolicy. Założeniem projektu jest, by wypracowany model konsultacji był wykorzystywany przy corocznej realizacji wydatków z realizowany jest we współpracy z Urzędem Miasta Łodzi. - Wpłynęła na to zbieżność naszych potrzeb - mówi Krzysztof Lechowicz, dyrektor wydziału spraw społecznych. - To właśnie na poziomie osiedli rozpoczyna się życie obywatelskie. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Prawo mieszkaniowe. Ubezpieczenia majątkowe. Prawo budowlane. Prawo cywilne. Prawo karne. Postępowanie przed sądem. czy żona ma wgląd do konta męża??
Na pewnym blogu pod nazwą autor opublikował taki o to artykuł, tekst w całości podpierdolony. Jest sadystycznie więc na ten portal idealnie się nadaje. "Dziś po prostu podzielę się z wami jedną z najdziwniejszych historii, na jakie się natknąłem. Przestępstwem tak surrealistycznym i wyrafinowanym, że aż trudno w nie uwierzyć. Ostrzegam uczciwie – przestępstwem wyjątkowo odrażającym. Oto porwanie Jan Broberg i wszystko, co się z nim wiąże. To historia, która jeży włos na głowie głównie dlatego, że pokazuje nam jak nieracjonalnie potrafi zachować się człowiek. Jak my możemy się zachować. Jak opętać nas może ktoś, kto dąży do zła i zło stawia sobie za priorytet. Łatwo by było na kanwie tej opowieści snuć analogie społeczne i polityczne, ale na ile umiem postaram się od tego powstrzymać. Bo po prostu chcę podzielić się z wami tym, co wydarzyło się w miasteczku Pocatello, Idaho. Aż dziw, że porwanie Jan Broberg należy do tych mniej znanych historii. Podczas gdy cały świat słyszał choćby o wcale nie tak interesującym Tedzie Bundym i jego morderstwach, to nazwiska Jan Broberg i Robert Berchtold nie budzą absolutnie żadnych skojarzeń. Ja osobiście uważam, że każdy powinien tę historię poznać. Przeczytajcie mój tekst, a jak wam się spodoba, to koniecznie obejrzyjcie też doskonały dokument „Abducted in Plain Sight” w reżyserii Skye Borgman. Jan Broberg była małą dziewczynką. Radosną i pełną życia, a gdy się uśmiechała, na jej policzkach pojawiały się wyraźne dołeczki. Mieszkała w Pocatello, Idaho z rodzicami i dwiema siostrami i nic, absolutnie nic nie wskazywało na to, że będzie w życiu nieszczęśliwa. Brobergowie żyli w przyjemnym domu, w bezpiecznej okolicy, gdzie nie zamykało się drzwi, uczęszczali do kościoła Mormonów, kochali się nawzajem. Bob Broberg prowadził kwiaciarnię, a Mary Ann zajmowała się domem i śpiewała w kościelnym chórze. Prawdziwy American Dream, nie brakowało im właściwie niczego. Dopóki ktoś nie uświadomił im, że czegoś im brakuje. Że brakuje im wielkiej, prawdziwej przyjaźni. Robert Berchtold wprowadził się do Pocatello, Idaho wraz z rodziną w 1972 roku. Po sąsiedzku. Brobergowie spotkali Berchtoldów w kościele, zupełnym przypadkiem. – Poznałam przecudną rodzinę – zakomunikowała najbliższym podekscytowana Mary Ann i przedstawiła ich Robertowi Berchtoldowi, jego żonie Gail i piątce ich dzieci. Nie minęło wiele czasu, gdy Bob znalazł na swoim ganku kosz owoców z ozdobną karteczką „Uwielbiamy was. Berchtoldowie”. I tak się zaczęło. Mary Ann rozmawiała z Robertem o wierze w Jezusa Chrystusa i o śpiewie. Bob ze swoim imiennikiem spędzał długie wieczory na pogaduszkach o interesach, słuchając rad, które pozwoliły mu więcej zarabiać na swojej kwiaciarni. Trzy córki Brobergów pokochały dzieci Berchtoldów i stały się dla nich przyszywanym rodzeństwem. Obie rodziny robiły razem po prostu wszystko: spędzali wieczory na kalamburach, jeździli na biwaki kamperem Roberta, dyskutowali do białego świtu. Jedli razem, modlili się razem, razem cieszyli się z własnych sukcesów i wspierali się w tych gorszych dniach. Czy można sobie wyobrazić ich szczęście? Odnaleźli w życiu rzadką rzecz – prawdziwą, bezinteresowną przyjaźń. A najbardziej cieszyła się Jan Broberg, roześmiana dziewczynka z dołeczkami w policzkach. Jej rodzice nazywali Roberta po prosu „B.” Ona nazywała go „second dad” – drugim tatą, ale najczęściej mówiła „funny dad” – zabawny tata. Bo B. naprawdę był zabawny. Potrafił wywołać uśmiech na każdej twarzy, był pełen energii, inteligencji. Z każdym potrafił porozmawiać akurat o tym, co go nurtowało. Był najwspanialszym przyjacielem na świecie. Był zabawnym tatą. W końcu B. zaczął bywać u Brobergów praktycznie codziennie. – Spędziliśmy z nim jedne z najlepszych chwil – wspominają członkowie rodziny. – Był zabawny i naprawdę chciał się z nami bawić, układać puzzle, taki zabawny tata. Ale… to Jan pochłaniała jego uwagę – mówi Karen Broberg – Campbell, młodsza siostra Jan. Robert Berchtold wymyślił dla Jan uroczą ksywkę i zaczął nazywać ją „Dolly” – laleczką. Długa wycieczka z Dolly 17 października 1974, czwartek. B. zadzwonił do Mary Ann i powiedział, że chce zabrać Dolly na wycieczkę do stadniny koni. Jan była wniebowzięta. Mimo, że Mary Ann martwiła się, czy 12-latka zdąży odrobić lekcje na następny dzień w szkole, zgodziła się na ten pomysł. W samochodzie troskliwy „zabawny tata” dał jeszcze Jan jej leki na alergię. Żeby nie kichała, gdy będą oglądać konie. Jan Broberg nie wróciła już potem do domu. Nie wrócił też Robert Berchtold. I tu zaczyna się najdziwniejsza część tej historii. Gdy wieczorem córka nie pojawiła się w domu, Mary Ann i Bob nie zadzwonili na policję. Gdy Jan nie wróciła w piątek – również nie zadzwonili. Gail Berchtold – żona Roberta – przyszła do Brobergów i zapytała, czy wobec zniknięcia jej męża i ich córki nie należy powiadomić służb. – Mówiłam, by nie dzwoniła, że wkrótce wrócą. I czekałyśmy – opowiada Mary Ann. W sobotę też siedzieli i czekali. Aż Bob Broberg nakłonił wreszcie swoją żonę – po kilku dobach nieobecności ich 12-letniej córki – by zatelefonować do FBI. – Powiedziano mi: „Biuro nieczynne w weekend. W razie potrzeby dzwonić do biura w Butte w Montanie”. Nie dzwoniłam dalej, bo nie chciałam angażować tych ludzi z błahego powodu – opowiada Mary Ann Broberg. Z błahego powodu. Więc zadzwoniła dopiero we wtorek, szóstego dnia od porwania własnej córki, Jan Broberg. – Robert Berchtold był bliskim przyjacielem. Był miejscowym biznesmenem, należał do Kościoła Dni Ostatnich, był filarem wspólnoty. Miał sporo przyjaciół. Nikt nie podejrzewał go o złe intencje – mówi o wstępnej rozmowie z Brobergami agent FBI Pete Welsh. Welsh był wściekły na Brobergów i to on musiał wtłuc im do głów, że ich córka została porwana sześć dni wcześniej, a oni siedzieli i czekali, aż ich przyjaciel B. wróci, bo „może zepsuł mu się samochód”. B. nie wrócił. Robert Berchtold i Jan Broberg byli poszukiwani przez służby w całych stanach, każdy policjant dostał list gończy za Robertem i rysopis dziewczynki. Mimo, że – jak mówi dziś agent Welsh – on sam nie znał nawet w 1974 roku słowa „pedofil” i nie był szkolony w postępowaniu z takim drapieżcą, to zaangażował w to śledztwo wszystkie możliwe środki. Bo miał przeczucie. – Nagle usłysząłem o kochającym dzieci Bobie Berchtoldzie. To sprawiło, że miałem dreszcze – powiedział Pete Welsh. Po kilku tygodniach Jan Broberg szukali nawet strażnicy graniczni na oddalonych od siebie o ponad 2 tysiące kilometrów granicach z Meksykiem i Kanadą. W tym samym czasie mała Jan leżała na łóżku w kamperze Roberta Berchtolda i skrupulatnie wykonywała polecenia zapisane na taśmie magnetofonowej. Ale zanim przejdziemy do ich treści cofnijmy się o dwa lata, bo tylko to pomoże nam zrozumieć w jaki sposób to wszystko było możliwe. Rok 1972 i Kościół Dni Ostatnich Robert Berchtold wypatrzył Jan po raz pierwszy w kościele. – Była piękną dziewczynką. Radosną i pełną życia, a gdy się uśmiechała, na jej policzkach pojawiały się wyraźne dołeczki. Pokochałem ją. Podszedłem do niej, objąłem ramieniem i mocno przytuliłem. Patrzyła na mnie z radością. Znalazłem dziewczynkę, której szukałem – powiedział później B. podczas przesłuchania przez FBI. Gdy Berchtold „znalazł już dziewczynkę, której szukał” pozostawało tylko zbliżyć się do jej rodziców. Tylko. Według klasyfikacji FBI przygotowanej przez specjalistę od technik behawioralnych Johna Douglasa (polecam jego książki) przestępcy seksualni zorientowani na dzieci dzielą się na trzy typy: introwertyczni, sadystyczni i uwodzicielscy. Pierwszy typ to klasyczny, standardowy oblech kręcący się przy placach zabaw i szkołach. Jest zazwyczaj samotny, nie ma żadnych umiejętności interpersonalnych. Jest najczęściej zaniedbany, odrażający i dziwny już na pierwszy rzut oka. To taki archetyp pedofila, jaki od razu przychodzi nam do głowy, gdy tylko słyszymy to słowo. Typ drugi – sadystyczny – to bardziej zachowanie, niż wygląd. Najbardziej zbliżony jest on do „typowych” seryjnych morderców preferujących dorosłe ofiary. Przyjemność sprawia mu poczucie dominacji nad ofiarą i zadawanie jej cierpienia. Introwertyk – jeśli w ogóle postanowi porwać dziecko – najczęściej jest przestępcą niezorganizowanym i zrobi to spontanicznie: gdy po prostu uzna, że jest ku temu dobra okazja. Spontaniczne zachowania może wykazywać też sadysta, choć równie dobrze może dokładnie, ze szczegółami zorganizować porwanie. Za to uwodziciel prawie nigdy nie postępuje spontanicznie. Och, Robert Berchtold z pewnością był typem uwodziciela. Całe to przypadkowe spotkanie z Mary Ann w kościele, wszystkie te urocze zachowania wobec rodziny, to całe robienie z siebie najlepszego przyjaciela pod słońcem miało tylko jeden cel: zbliżenie się do Jan Broberg. B. uwiódł całą pięcioosobową rodzinę i poświęcił na to dwa lata. Poznał ich zainteresowania, poczucie humoru, poglądy i zaczął je podzielać. Jednak chyba każdy rodzic ma najbliższego przyjaciela, a jednak nie każdy ze stuprocentowym zaufaniem powierza mu swoją córkę, prawda? A Berchtold zabierał Jan Broberg na kilkudniowe wycieczki swoim kamperem, pojechali nawet we dwójkę na wyprawę do Las Vegas, dziewczynka często nocowała u niego w domu. Jak to możliwe, że rodzice przez dwa lata oddawali Jan pod opiekę B.? Przecież sama przyjaźń nie wystarczy, bo rodzic zawsze na pierwszym miejscu stawia osobę, którą najbardziej kocha – dziecko. I tę osobę chroni wyjątkowo. No, chyba że zacznie kochać kogoś innego. Etap pierwszy 1972-1974 – Był nowy w mieście, miał świetną osobowość i charyzmę, której nie miał Bob, mój mąż. Berchtold mówił mi podniecające rzeczy. Mawiał: „masz piękne ciało, a te nogi…” – opowiada Mary Ann Broberg, matka Jan. – Czułam jak cała drżę. Sprawiał, że czułam się dowartościowana. Podobał mi się – dodaje. B. okręcił sobie Mary Ann wokół palca do tego stopnia, że stał się dla niej kimś najważniejszym. Najbardziej pobudzającym. Podniecającym. A Jan? Przecież taki człowiek, tak wspaniały i ekscytujący człowiek nie mógł jej zrobić krzywdy. Z B. dziewczynka była zawsze bezpieczna, prawda? Prawda?! A co z Bobem Brobergiem, który oddał córkę pod opiekę Berchtoldowi? W jego przypadku wszystko zaczęło się od krótkiego postoju na bocznej drodze… – Kiedyś wpadł do mojej kwiaciarni, był bardzo rozedrgany. Spytał, czy mam czas na przejażdżkę – opowiada Bob, który wybrał się z przyjacielem w krótką trasę. By pogadać, tak po męsku. – Mówił, że nie wytrzymuje z żoną. Że potrzebuje seksu. Było po nim widać podniecenie – dodaje Bob i zaraz wypala: – Zapytał: „ulżyłbyś mi? Muszę spuścić parę”. Bob wybuchnął nerwowym śmiechem, śmiał się też Berchtold. A potem Bob sięgnął do jego spodni, wyjął to, co miał wyjąć i zrobił swoje. – Masturbowałem go. To najgorsza rzecz, którą zrobiłem w życiu – mówi Bob, a na to wyznanie zdobył się dopiero w 2017 roku, 43 lata po porwaniu Jan Broberg. – Nawiązałem homoseksualną więź z jej ojcem. By mieć dostęp do Jan – to z kolei słowa Roberta Berchtolda zarejestrowane na taśmach FBI. – Miałem na jej punkcie obsesję. Nie wiem czemu, ale tak było. Chciałem być przy niej Gdy B. uwiódł już oboje rodziców, mógł w spokoju zająć się uwodzeniem Jan. Taśmy terapeutyczne (W tym rozdziale zawarte są treści bardziej niepokojące, więc jeśli nie czujesz się na siłach lepiej przewiń do kolejnego rozdziału) Robert Berchtold nie porwał Jan Broberg w październiku 1974, by ją zgwałcić pierwszy raz. On gwałcił ją praktycznie na oczach jej rodziców przez cały czas ich wspaniałej przyjaźni. A oni tego po prostu nie widzieli, bo oboje byli w nim zakochani. Tabletki na alergię Jan Berchtold, Robert często podmieniał na środki nasenne – robił tak zawsze, gdy dziewczynka u niego nocowała. Gdy raz obudziła się z majtkami zsuniętymi do kostek wytłumaczył jej, że miała zły sen, podczas którego sama się rozebrała. Jan uwierzyła swojemu „zabawnemu tacie”, bo przecież bezgranicznie mu ufała – tak, jak jej cała rodzina. W styczniu 1974 roku – dziesięć miesięcy przed porwaniem – Kościół Dni Ostatnich udzielił Robertowi Berchtoldowi nagany. Powodem było molestowanie innej nieletniej parafianki. Władze kościoła nie powiadomiły policji, nie powiadomiły sąsiadów, nie powiadomiły Brobergów. Wysłały B. na terapię do Kalifornii. Gdy Berchtold wrócił do Idaho sam opowiedział o wszystkim swojemu przyjacielowi, Bobowi Brobergowi. Wyznał, że w dzieciństwie był molestowany przez ciotkę i dlatego skrzywdził dziecko. Bob uwierzył we wszystko. B. zapytał swojego przyjaciela, czy od tej pory może regularnie spać z Jan w jednym łóżku. Bob zgodził się na to. Uwierzył, że to porada terapeuty z Kalifornii, który kazał B. spać z dzieckiem i słuchać w tym czasie specjalnych, terapeutycznych taśm. Bob chciał pomóc swojemu przyjacielowi. – Słuchasz fal, a ona pieści cię coraz szybciej i czujesz to świetne uczucie. Jest wspaniale, robi to teraz bardzo szybko, a ty to czujesz. Jest cudownie – to fragment taśmy, której Jan Broberg słuchała regularnie, gdy zasypiała u boku Berchtolda za pełną zgodą swoich rodziców. – To był element terapii – broni się Bob Broberg. Nie był, co z pewnością dla nikogo poza Bobem i Mary Ann nie jest niespodzianką. W Kalifornii Berchtold znalazł upadłego psychologa z odebraną licencją, który na jego polecenie i za opłatą nagrał taśmy, których treść wymyślił oczywiście sam B. Kamper w głuszy, Zeta i Zethra – Weź tabletki na swoją alergię – powiedział Robert Berchtold 17 października 1974 roku wysypując na dłoń Jan kilka tabletek nasennych. Mary Ann pomachała im na pożegnanie, a oni odjechali. Jan Broberg obudziła się w kamperze B. Jej nadgarstki i stopy przywiązane były do łóżka skórzanymi pasami tak, że nie mogła się ruszyć. Przy poduszce leżał mały, biały przenośny magnetofon. Przycisk „play” był wciśnięty, a z głośnika wydobywał się skrzekliwy, nieludzko brzmiący głos. Głos powiadomił Jan Broberg, że jest jednocześnie dwiema osobami, że przemawia z kosmosu, a na imię ma Zeta i Zethra. Powiedział, że Jan jest tylko w połowie człowiekiem, a jej prawdziwym ojcem był przybysz z odległej planety. – Mamy dla ciebie ważną misję – powiedział głos na taśmie. – Znajdź męskiego towarzysza. Musisz odegrać swoją rolę. Musisz urodzić dziecko, które uratuje planetę obcych. Musisz urodzić dziecko, zanim skończysz 16 lat. Jan Broberg wyswobodziła się z więzów. Głos na kasecie gadał dalej, mówiąc jej, że jeśli nie podejmie się misji, kosmici porwą i zapłodnią jej najmłodszą siostrę, Susan. W końcu głos wydał jasne polecenie: „przejdź na przód kampera. Tam spotkasz męskiego towarzysza, którego dla ciebie wybraliśmy”. W szoferce Jan zobaczyła Roberta Berchtolda. Wyglądał na nieprzytomnego, miał zadrapania i siniaki. Dziewczynka ucieszyła się, że jest z nią ktoś kogo zna i kocha, ktoś zaufany. Ocuciła B. i streściła mu polecenia z kosmosu wydane przez Zetę i Zethrę. B. z kolei opowiedział jej, że gdy zasnęła w drodze na wycieczkę do stadniny koni, samochód został porwany przez UFO. – Wypuścili snop światła. Ten potężny promień musiał nas wciągnąć – powiedział. Dodał, że wierzy Jan w opowieść o Zecie i Zethrze i mimo że tego nie chce, to dla dobra planety zostanie jej męskim towarzyszem i spłodzi z nią dziecko. Dał jej też leki na alergię. Jan Broberg spędziła w kamperze B. kilka tygodni. Ten wysłużony samochód kempingowy stał się jej całym światem. Twarde łóżko z szorstkim kocem, powycierana wykładzina na podłodze, mały rozkładany stolik i niewygodne krzesełko. A już najbardziej Jan zapamiętała szyberdach. Zeznania Jan dotyczące tamtego okresu są dość szczegółowe i przez to wyjątkowo drastyczne. Dlatego pozwolę sobie przemilczeć najgorszą ich część. Dość powiedzieć, że przez wiele tygodni Jan Broberg była pod nasennym wpływem „tabletek na alergię”, a gdy odzyskiwała przytomność czuła na sobie ciężar Roberta Berchtolda. Patrzyła wtedy w świetlik na suficie, w którym kołysały się gałęzie jakiegoś liściastego drzewa. Skupiała się na nim i tylko na nim. I na Zecie i Zethrze, którzy dzięki jej poświęceniu nie porwą jej małej siostrzyczki, Susan. Ten szyberdach był dla Jan ostatnim elementem normalnego świata. „Mojej córki nie porwano siłą” 20 listopada 1974 roku, w domu brata Roberta – Joe Berchtolda – zadzwonił telefon. Joe usłyszał w słuchawce głos B. Zażądał on, by Mary Ann podpisała pozwolenie na ślub z 12-letnią Jan i zakomunikował, że jest w Meksyku, gdzie zaślubiny już się odbyły (w Meksyku ślub z 12-letnim dzieckiem był zresztą legalny do marca 2019). Robert potrzebował tylko przenieść akt ślubu na grunt prawny w USA. Joe Berchtold – który mówi dziś, że B. „zawsze lubił małe dziewczynki” – powiadomił FBI. Meksykańskie służby zatrzymały Roberta i małą Jan. Jak to w Meksyku w latach 70. – wsadzili do aresztu zarówno przestępcę, jak i ofiarę. Za kratami B. zdążył powiedzieć Jan, że odwiedzili go Zeta i Zethra i kazali przekazać, że jeśli dziewczynka wspomni cokolwiek o tym, co działo się w kamperze kosmici zabiją jej ojca, oślepią jej siostrę Karen i zapłodnią małą Susan. Więc Jan nic nie mówiła. Robert Berchtold usłyszał zarzut porwania Jan Broberg, ale nie trafił za kraty. Wściekły na sąd agent FBI Pete Welsh odwiedził Brobergów i zrobił im pogadankę. – Zabroniłem Bobowi i Mary Ann rozmawiać z rodziną Berchtolda. Powiedziałem: „niech wasze dzieci nie bawią się z ich dziećmi, poważnie. Trzymajcie się z dala od nich” – opowiada Welsh. Brobergowie nie posłuchali. Mary Ann zaczęła spotykać się z B. w motelach i przeniosła ich romans na wyższy poziom niż przed porwaniem. Co interesujące, jej miłość rozgorzała na nowo, gdy odwiedziła Roberta, by wylać na niego cały gniew za porwanie jej córki. Ułagodził ją, przeprosił, powiedział, że pięknie wygląda, po czym uprawiał z nią długi, namiętny seks. – Byłam w nim zakochana – mówi dziś Mary Ann. Z kolei Bob dał się podobno ułagodzić długimi rozmowami i powłóczystymi spojrzeniami. Robert Berchtold zażądał też od nich, by podpisali dokument, w którym zapewniali, że nie mają do B. żadnych pretensji. Robert przypomniał Bobowi, że gdyby nie podpisał tego oświadczenia, może się nagle okazać, że prał pieniądze przy użyciu swojej kwiaciarni. Bob i Mary Ann podpisali. „Mojej córki nie porwano siłą i wbrew jej woli, nie przetrzymywano jej, ani nie więziono wbrew woli, gdy towarzyszyła pozwanemu. Głęboko wierzę, że pozwanemu wydawało się, że otrzymał od nas pozwolenie na zabranie córki” – brzmi treść dokumentu. – Oni zniszczyli akt oskarżenia! – wścieka się agent Pete Welsh. A Jan Broberg? Myślała cały czas o tym, że nie jest w ciąży więc nie wypełniła kosmicznego polecenia i cała planeta zostanie zniszczona. Czekała na swego męskiego towarzysza. A pewnego dnia po obudzeniu znalazła na poduszce mały, biały magnetofon z przesłaniem od Zety i Zethry. Kazali jej kontynuować misję. Etap drugi. Drogi Bobie… Rankiem 10 sierpnia 1976 – prawie dwa lata po pierwszym porwaniu – Bob i Mary Ann Broberg weszli do pokoju córki i zobaczyli tylko puste łóżko. A na nim list. „Drogi Bobie i Mary Ann. Nie mogę zrobić dobrze, więc zrobię źle. Odchodzę sama, bez B. Nie mam zamiaru wracać, póki mnie nie zaakceptujecie. Nie zaakceptuję waszej religii. Chcę być sobą i mieć B. u swojego boku. Pozwólcie mi odejść, zanim wszyscy zginiemy. Jan” – brzmiała jego treść. Brobergowie bali się oczywiście o córkę, ale bardziej bali się tego, co powiedzą ludzie. Tym razem zadzwonili do FBI dopiero po dwóch tygodniach. Agent Pete Welsh był ponownie wściekły i ponownie przycisnął Roberta Berchtolda, ale ten zeznał, że nie wie nic na temat ponownego zniknięcia Jan. – Lepiej ją znajdźcie. Ktoś ją porwał – mówił z płaczem. B. wielokrotnie kontaktował się z Brobergami, by wspólnie przeżywać traumę po zaginięciu Jan. Empatyzował z nimi, wspierał ich w trudnych chwilach. Innym razem sam był załamany i potrzebował, by Brobergowie go pocieszali. Więc pocieszali. Trzy tygodnie po ponownym zaginięciu Jan, B. musiał stawić się w więzieniu. Bo za pierwsze porwanie został jednak skazany. Na 45 dni. Wyszedł po 10 za dobre sprawowanie. Przeprowadził się do Salt Lake City, Utah. Mieszkał tam w tym samym kamperze z szyberdachem tak dobrze zapamiętanym przez Jan. Przez telefon wmówił Brobergom, że ich córka skontaktowała się z nim i wyznała, że uciekła z domu. Żyje na ulicy, narkotyzuje się i zarabia na siebie prostytucją. To ostatecznie załamało Brobergów. Na początku listopada 1976 roku Mary Ann odebrała telefon. Dzwoniła Jan, tylko po to by powiedzieć, że kocha i tęskni. Zapewniła, że nie ma kontaktu z B. i rozłączyła się. 11 listopada 1976 agent Pete Welsh – który prowadził wielomiesięczną, całodobową obserwację Berchtolda– zauważył pewien drobny szczegół. B. wyszedł z budki telefonicznej i zostawił w niej otwartą książkę telefoniczną. Spośród setek numerów zapisanych na obu stronach Welsh spostrzegł jeden – znów tknęło go przeczucie. Numer należał do katolickiej szkoły dla dziewcząt w Pasadenie, Kalifornia. Czas po B. Jan wreszcie wróciła do domu. Nie odezwała się słowem do matki i spędziła bardzo długi czas nie wychodząc ze swojego pokoju. – Straciła radość życia – mówi Karen, jej siostra. – Była pusta w środku – dodaje jej tata, Bob. B. porwał Jan z jej pokoju w sierpniu 1976 i do listopada trzymał ją u zakonnic. Wmówił im, że Jan nazywa się Janis Tobler i jest jego córką, a on służy jako agent CIA. Oboje uciekają przez zemstą tajnych służb Libanu, które chcą ich zamordować. I jeśli myślicie, że zakonnice były bardzo naiwne, to przypomnijcie sobie Boba i Mary Ann i fakt, że Robert Berchtold potrafił uwodzić ludzi. Siostry zakonne trzymały Jan w swoim internacie i nikomu nie powiedziały o jej obecności, bo bały się ataku Libańczyków z karabinami maszynowymi. Jednocześnie przez cztery miesiące, w każdy weekend wpuszczały B. do pokoju Jan, by mógł robić to, na co miał ochotę. Po drugim porwaniu Robert trafił do więzienia za złamanie zasad zwolnienia warunkowego. W celi zdołał namówić współwięźniów, by spalili kwiaciarnię Boba Broberga. Nie usłyszał za to żadnych zarzutów. Został też oczyszczony z zarzutów porwania ze względu na rzekomą chorobę psychiczną. Spędził tylko pół roku w szpitalu psychiatrycznym. Agent Pete Welsh uważa, że gdyby Bob i Mary Ann zgodzili się zeznawać, gdyby opowiedzieli przed sądem o swoich kontaktach seksualnych z B. i oskarżyli go o porwanie i wieloletnie gwałcenie ich córki, Berchtold mógłby usłyszeć wyrok dożywocia. Ale Brobergowie milczeli. Jan Broberg mówi dziś, że gdy miała już 16 lat Robert przestał się nią interesować. – Zrobiłam się dla niego za stara – mówi kobieta. W swoje 16 urodziny zrozumiała też, że Zeta i Zethra nie istnieją, a ona padła ofiarą przebiegłej intrygi. Jej ojciec nie został zamordowany przez kosmitów, jej siostra Karen nie oślepła, a Susan nie została zapłodniona przez UFO. A przecież to obiecywali Zeta i Zethra, jeśli do 16 urodzin nie powije dziecka Roberta. Nagle okazało się, że głos na taśmie nie mówił prawdy. To był duży szok dla Jan. A jednocześnie zrozumiała, że B., którego szczerze kochała, zmienił jej życie w piekło. – Gdybym miała policzyć, ile razy Berchtold angażował się w sposób nacechowany seksualnie… między porwaniami, w trakcie i po nich, byłoby to… ponad 200 sytuacji – mówi Jan Broberg. Nekrolog Roberta Robert Berchtold popełnił szczęśliwie udane samobójstwo 11 listopada 2005 roku. W rocznicę uwolnienia Jan z katolickiej szkoły w Pasadenie połknął garść leków na serce popijając je meksykańskim likierem – kahlúą z mlekiem. FBI podejrzewa, że do tego czasu skrzywdził jeszcze kilka małych dziewczynek. Do niedawna w sieci dało się odnaleźć nekrolog Roberta Berchtolda, w którym można było przeczytać o jego wielkim talencie wokalnym. W 1997 roku B. przeprowadził się do Logandale, Nevada, ledwie 90 kilometrów od słynnego Las Vegas. Śpiewał gospel i – jak mówił nekrolog – „został pobłogosławiony wspaniałym głosem i niósł przyjemność wielu ludziom dzięki swojemu talentowi”. W Vegas ponownie został członkiem Kościoła Świętych w Dniach Ostatnich i pełnił zaszczytną funkcję cywilnego pracownika tamtejszej świątyni. – Przyjaźnił się z każdym, kogo spotkał, miał wybitną osobowość. Lubił biwakować, jeździć swoim kamperem i kochał wszystko, co dotyczyło jego przyjaciół i rodziny – przeczytałem w nekrologu B., który niestety został już skasowany. Lubił jeździć swoim kamperem i kochał wszystko, co dotyczyło jego przyjaciół – pozwolę sobie powtórzyć słowa, które pożegnały B. na tym świecie. Pod kopią nekrologu na forum internetowym – bo w sieci jednak nic nie ginie – odnalazłem komentarz brzmiący: – Jezu, kurwa, Chryste. Logandale. Moi rodzice musieli znać tego psychopatę. Prawdopodobnie skrzywdził inne dzieci w mojej okolicy. Prawdopodobnie tak. Prawdopodobnie właśnie tak zrobił. Dlatego zawsze musimy pamiętać o tym, by nie dać się bezkrytycznie uwieść. Czy to psychopacie z kółka różańcowego, czy człowiekowi z telewizora. Ale obiecałem, że nie będę robił tu analogii, a już na pewno nie politycznych, więc kończę w tym miejscu historię Jan Broberg i Roberta Berchtolda. Uważajcie na siebie i na swoich bliskich." [/code]
Mowie o klotni, a nie wzajemnym obrazaniu sie i waleniu piescia w stol (chociaz w sumie to lepsze niz wyzwiska). A zona autora nie rozumie, ze klocic tez sie mozna w sposob kulturalny. Jest porywcza i napastliwa, wiecznie niezadowolona. Autor powinien dowiedziec sie od zony, czego ona tak naprawde chce od zycia i czego oczekuje od niego, jako meza.
napisał/a: koniczynka4 2013-07-04 09:55 Jak uważacie? Ja jestem feministyczna i uważam, że żona nic nie powinna ;) Jak chce - może, a jak nie - nie musi. Istnieją też przecież nazwiska podwójne, co jest kompromisowym rozwiązaniem moim zdaniem. A co sądzicie o przejmowaniu nazwiska żony przez męża? Znam kilka takich związków i myślę, że nic nikomu się od tego złego nie stało. napisał/a: aniwey 2013-07-04 11:38 Też uważam, że nie - żyjemy na szczęście w wolnym kraju, a jak jakiś facet się przy tym upiera, to musi mieć kompleksy. napisał/a: HellNo_Kitty 2013-07-04 11:57 Zagłosowałam na "nie", bo słowo "powinna" mi nie pasuje - uważam że żadnego przymusu być nie może, powinni to ustalać małżonkowie wspólnie. Jeśli kobieta chce zostać przy swoim nazwisku, myślę że musi mieć do tego prawo. napisał/a: motylinka 2013-08-20 09:26 A ja jestem tradycjonalistką i uważam, że dobrze, gdy to żona przejmuje nazwisko męża, chociaż może faktycznie słowo "powinna" nie jest tu zbyt trafnym określeniem :P napisał/a: aniusiakkk 2013-09-05 19:14 Nic nie powinna... nie lubię tego słowa :) Jak chce to może, jak nie chce to może mieć dwa, albo swoje, albo mąż jej :) Wszystko jest do uzgodnienia :) Przyjęło się tak, że żona bierze nazwisko męża, ale koniecznością to nie jest :) napisał/a: Anna_N 2013-09-06 09:40 Żona może wyrazić chęć przejęcia nazwiska ślubnego :) Ja przejęłam :) napisał/a: koniczynka4 2013-09-06 15:02 No właśnie - wszystko powinno być z własnej woli. Noszenie nazwiska człowieka, którego się kocha to w końcu nie taki koszmar, ale ja np. nie wyobrażam sobie nie zostawić panieńskiego - to musi być dziwne - taka zmiana ;) napisał/a: karolccia 2013-09-11 13:19 ja nie przyjęłam, bo pracowałam na nie długie lata :D mam wirtualne cv, prace w internecie, dlatego cały czas pracuję na "swoje" ;) napisał/a: Sedlex 2013-09-26 07:00 Ja od zawsze wiedziałam, że moje nazwisko będzie dwuczłonowe, że przyjmę nazwisko męża ale i pozostanę przy swoim. A teraz okazało się, że to mąż przyjmie moje - pracujemy za granicą i nie dość, że nazwisko narzeczonego jest długie, to jeszcze sprawia wiele trudności obcokrajowcom. Moje jest krótsze i prostsze. Po prostu kwestia wygody, ułatwień formalnościowych itp. Po powrocie do kraju mąż wróci do swojego nazwiska a ja przyjmę wtedy dwuczłonowe. napisał/a: lolek112 2013-09-29 15:30 oczywiście, że tak ! Jak dziecko miałoby się nazywać później ? Chyba, że mąż ma jakieś dziwne wtedy można przejść na nazwisko żony :) napisał/a: Sonny624 2013-09-30 14:46 Chyba każda kobieta sama wie czego chce.. Nikt jej nie zmusi do przyjęcia nazwiska męża przecież :) napisał/a: Anna_N 2013-09-30 15:45 Z pewnością powinna :)
Mpekri/Bekri Meze/grčka meza od mesa i povrća. coolinarika. Jaja u umaku od ajvara. BubbaSB. Serviranje. AndreaZaza. Mozzarella gremolata (Nigella Lawson) by Mucika.
Tematy Ostatnie wpisy Ostatnie tematy Obserwuj Ignoruj Temat przeniesiony do archwium Zdecydowalam sie napisac tutaj na forum bo juz wlasciwie to nie wiem kogo pytac,zaczne od poczatku. Nasz znajomy ma problemy ze swoja zona,najpierw 5 lat temu go zdradzila se swoim przyjacielem, wybaczyl jej bo maja syna,wtedy mial 6 lat,,ucieli kontakty z "przyjacielem" i zyli sobie spokojnie,az do 3 miesiecy temu kiedy to zauwazyl ze dziwnie sie witaja z tym przyjacielem,puszczaja sobie oczka jak sie widza itd itd,,,Moj znajomy podlozyl jej podsluch w domu i nagral rozmowy telefoniczne miedzy nimi dwojga, slodkie slowka typu :amo,mio piccolino itd,,itd,,,nigdy nic nie mowili o pojsciu do lozka ale z tych rozmow wynika ze nie sa to tylko dobrzy zwrocil jej uwage ze nadal go zdradza i te 5 lat ciagle go oszukiwala wpadla w furie,nie daje mu ze to on ma kochanke,chciala go wyrzucic z domu(jest przepisany na nia),jezdzi po go ,zaatakowala dwie dziewczyny z ktorymi on sie zna insynuujac ze to jego kochanki,a te znajome tylko czesc mu mowia na miescie nic wiecej,jedna prawie pobila!!! pol godziny temu napisal smsa do mojego chlopaka ze wyszedl z domu uspokoic sie bo go prowokuje,krzyczala:picchiami picchia ti denuncio!! .....moje pytanie do was jest takie- jak ten moj biedny znajomy ma zrobic zeby mogl spokojnie opuscic dom a ona go nie poda na policje ze Ha abbandonato la dawno by szukal mieszkania ale boi sie ze poniesie na nia koszty jak opusci dom,,a to nie z jego winy on musi uciekac,a wybaczyc powiedzial ze nie wybaczy bo jak z put,,,zyc pod jednym dachem. Nie wiem co mu poradzic to naprawde fajny facet,ona mu twarz drapie pazurami a on nic bo wie ze nie moze reki na nia podniesc,,, ahhh ona jest bogata i zawsze mu powtarza z biedy pochodzisz i jak pies teraz na ulice pojdziesz bo gdyby nie ja,,,,az mnie krew zalewa,,,,pomocy !! Magdalena-Malpa16 lis 2011 Tu mamy do czynienia z frajerem, ktory sobie na to pozwala:) A skoro sobie na to pozwala, to znaczy ze tak mu dobrze... niech jej czesto kawe robi i troche kropelek uspokajacych wpusci..to bedzie baba spokojniejsza i stale spiaca...G ehenna nie zycie...nich chlop zacznie nagrywac te awantury na dyktafon..zamontuje kamerke wdomu w miejscu gdzie dochodzi do rekoczynow ...gdzie najczesciej dochodzi do rekoczynow...albo jak sie zaczyna dym niech leci w miejsce gdzie jest ukryta kamerka by nagrywala..jak sie drze: bije mnie bije..niech wyskakuje przed dom i niech go sasiedzi widza..ze stoi spokojnie z szeroko rozlozonymi widocznymi ramionami..duzo by tu mozna bylo ze baba chce rozwodu z jego winy...chce by opuscil dom..jak sie baba awanturuje to lepiej wezwac samemu carabinierow i zrobic ze 2 zgloszonka...Z tym kochsiem bym na jego miejscu prozmawiala i przedstawila sytuacje......ktos babie doradzil takie a nie inne zachowanie ..zeby spokojnie opuscic dom...tu nie ma takiej opcji..wojna sie zaczela..On moze wygrac jedna czy druga bitwe..ale wojny z nia nie wygra...Proponuje zawieszenie broni/zacisniecie zebow/....no chyba ze zacznie ja czesciej posuwac moze baba jest 'nie dokochana'..jak ja zmeczy to sie jej amanta odechce..niech zrobi babie dzieciaka Magdalena-Malpa16 lis 2011 Historia mrozaca krew w zylach... A rady Sette, niczym filozofia garkotluka:)) Ale tak czy owak, baba ta powinna tego chlopa na zbity pysk wywalic, no bo ilez mozna frajera pod dachem trzymac:) Nooooo:)) Doprawila rogi, nie odszedl, choc poroze ciazy mu do dzisiejszego dnia. Raz wpierdol, on nie odszedl. Znow dostal wpierdol, znow nie odszedl. Wiec co? Ma go zabic zeby wkoncu sobie poszedl:)) Ma sie teraz dawac bic pod kamere, no nie, przeciez jakies tam resztki honoru trzeba mu zostawiac. Bo sady sadami ale sprawiedliwosc ma byc po jego stronie:) Niech sie więc spakuje i idzie w swiat szeroki, a zonie niech powie adieu, do widzenia i Auf Wiedersehen. Mnie ta wizja babsztyla powala, ale ten cumra powala mnie bardziej:)) Przepraszam, ze taka nieczula jestem....ale ja szanuje pierwiastek Boski w czlowieku a nie jego kompleksy.... edytowany przez Magdalena-Malpa: 16 lis 2011 Magdalena-Malpa16 lis 2011 A zeby nie bylo, to napisze jeszcze ze jak ja wpierdol dostalam to wypi...m dziada. By pozniej pie...c sie na dochodnego:)))) Wiec, wiem co mowie. A ze mogo sobie pozwolic na szczerosc do bolu, wiec mowie:)) jestem zszokowana...zawsze uwazalam ,ze przyjaciele naszych przyjaciol sa i naszymi przyjaciolmi...Jak widzisz Reni Motyl ja potraktowalam przyjaciela twego lubego lepiej niz forowiczka powyzej..sam belkot i nędza Magdalena-Malpa16 lis 2011 Przeczytalam jeszcze raz ta historie.....TO JET ZLA KOBIETA:))) Nie dobra baba, wiec trzeba wiac od takiej. Ta zla kobieta, ma generalnie i gleboko swego meza, w swym zarosnietym celulitem tylku:) Ale doczytalam tez ze jest bogata, wiec wnioskuje ze skoro facet jeszcze toleruje wszystko, to jest meska dziwka:)) Ide spalic moj stanik:))))) Magdalena-Malpa16 lis 2011 Dobra jestes Sette:)) To bylo powaznie z tym ustawianiem sie w czasie bicia do kamery? O ja pie...:)))))))))))) No super rada. Mentalnosc.......Jak z tego placu, co nazwy zapomnialam. Magdalena-Malpa16 lis 2011 Czyli Sette, dla kasy, dawala by sie npierdalac, by pozniej wygrac w sadzie! Nooo:))) Daj Ci Boze takie szczescie:)) Magdalena-Malpa16 lis 2011 Rada jest tylko jedna! Jak ktos kogos zdradza, bije i poniewiera, TO NIE KOCHA!!!! TO SIE ODCHODZI i ewentualnie w cywilizowany sposob sprawy majtkowe sie zalatwia. A nie ponizanie sie dla kasy!!!! Twe rady sa podle i kurewskie! o matko!!!!!!!!ona go zdradzila,,poniza ,,,on nie moze jej opuscic bo bedzie ja utrzymywal i placil za wszystko i jest nazywany dziwka co za pieniadze sie poniza,,,nie mam slow Magdalena-Malpa16 lis 2011 To ja tez nie mam juz slow. Niech sie dalej daje poniewierac. Magdalena-Malpa16 lis 2011 ZAWSZE MOZNA ODEJSC. Ale skoro ktos siedzi na wlasne zyczenie w piekle, to macie racje...ZAMYKAM SIE: Magdalena-Malpa16 lis 2011 Cytat: ReniMotyl26................on nie moze jej opuscic bo bedzie ja utrzymywal i placil za wszystko ................... Naprawde? No biedulek:)) ZENADA! Reni mas odpis na priva..szkoda slow by pisac wszystko co sie mysli na forum:D..Znam mentalnosc wloskich rodzin..wloskich malzenstw powiem tylko ze wloscy pantoflarze to sa /statystycznie /ci ktorzy najszybciej odchodza od wloskich zon..czyli wloski mezczyna ma jednak swoja dume..ale odchodzi nie pod wplywem EMOCJI..ale po przemysleniu i w dogodnym dla niego momencie..z zaskoczenia! Magdalena-Malpa16 lis 2011 Cytat: ReniMotyl26,, ahhh ona jest bogata i zawsze mu powtarza z biedy pochodzisz i jak pies teraz na ulice pojdziesz bo gdyby nie ja,,,!! Po tym zdaniu, wywnioskowalam ze on sie daje poniewierac bo nie chce na ulice:)) Nic nie napisalas ze ma jej jeszcze placic. Ja bym wolala na ulice! Ciekawostka:Mediterańska kobieta pragnie kochać sie w publicznych miejscach, żąda ekstrawagancji i więcej spontaniczności. To wyniki sondażu przeprowadzonego wśród samotnych kobiet.....Włoski klub dla singli - „Eliana Monti”, miesiąc temu przeprowadził sondaż wśród żyjących samotnie osób płci żeńskiej w wieku 18-34 lat. Ze zdziwieniem odkryto, że zmienia się oblicze włoskiej kobiety. Na pólnocy pragną kochać się w dziwnych miejscach. Te z południa Wloch są jeszcze bardziej odważne i ekstrawaganckie! Włoskiej kobiecie nie wystarcza już romantyczna kolacja, serenady pod oknem i słodkie telefony. Prócz romantyzmu i galanterii oczekuje, że w odpowiednim momencie mężczyzna będzie bardziej zdecydowany i... męski. Być może dlatego aż 62 proc. neapolitańskich kobiet woli przejąć inicjatywę w swoje ręce. Równie przesiębiorcze są kobiety sycylijskie i rzymskie. Ale nie tylko. Jak wynika z sondażu, kobiety z południa kraju lubią próbować nowości. Są namiętne i „gorące”. Tradycyjny seks już ich nie zadawala! Na północy kobiety pragną kochać się w niekonwencjonalnych miejscach. W Mediolanie aż 42 proc. kobiet zrobiłoby to w kinie, na plaży, czy w pociągu. Najchętniej w „dziwny sposób”. Do ostatniego pragnienia przyznaje się ponad 30 procent Włoszek. Jaki powinien być mężczyzna, by wzbudził zainteresowanie we włoskiej kobiecie? Większosc włoskich kobiet chce mężczyznę, który ma zapuszczoną brodę. Tych zanadto wygolonych unikają. Ponadto powinien być dowcipny i pełen polotu. Nie wspominając oczywiscie o muskularnej budowie ciała. Teraz chyba już jasne dlaczego włoski macho przeżywa kryzys... Kiedy partner bije patnera jest znecanie /nieistona plec oprawcy/osoba ta ma nieatpliwie zaburzenia psychiczne,swoja agresja rozladowywuje narastjace w niej emocje..mozliwe zebyla bita wdziecinstwie przez ojca..moze popija i alkohol wzmaga w niej frustracje po 12 latch malzenstwa..watpie zeby chciala SWOJEGO meza SWA WLASNOSC odstapic innej kobiecie ..taka jest menatalnosc Wloszek Jej maz ma byc tylko jej i ma sie JEJ sluchac..poddanczo..jej krzyki,wrzaski oznaczaja terror i psychiczne znecanie sie nad malzonkiem,terroryzowanie go i pokazywanie ze jest w jej wszechwladzy..cal ta sytucja doprowadzi kiedys do depresji u niej i uniego tzw stres purazowy ..Co wowczas z dzieckiem 11 letnim synem? ..rozumiem zastraszanego meza..boi sie wezwac carabinierow bo boi sie drwin ... sasiadow rodziny blizszej i dalszej...Wskazana jest terapia rodzinna..inaczej najbardziej ucierpi syn..w przyszlosci bedzie bal sie kobiet, popadnie w niesmilosc..moze nawet zostanie gejem..byleby nie byc z kobieta... zgadzam sie w tym momencie z kobieta ma duzo wyzsze wymagania wobec swojego mezczyzny niz byloby,gdyby maz zarabial potròjna pensje,aby zadowolic w upominkach swoja gdy tak nie jest,wloska zona pozbywa sie meza i zabiera mu wszystkooooooo prawda,ze i sa normalne na szczescie dziewczyny,ale pracujac wszyscy razem,to te dziewczyny czuja sie z "nizszej" pewnego punktu widzenia,ciesze sie ze nadal mam mentalnosc polska...na mnie torebka za 700 eu wrazenia nie robi ,ale jakby byla to by byla :)) a ja mysle,ze ten pomysl z nagrywaniem wszystkich awantur wcale nie jest zly ;P,bo inaczej jak babie udowodni,ze sie nad nim zneca ;) ? chociaz z drugiej strony facet jaj nie ma,ja bym czegos takiego nie zniosla,nie dawala sie tak ponizac i upokarzac,rozumiem,ze nie chce dac tej czarownicy satysfakcji i pozniej za wszystko jej placic,ale oni maja dziecko,tak wiec tak czy inaczej bedzie musial ;) Magdalena-Malpa17 lis 2011 Cytat: SettediNove...........a..watpie zeby chciala SWOJEGO meza SWA WLASNOSC odstapic innej kobiecie ..taka jest menatalnosc Wloszek Jej maz ma byc tylko jej...... O cholera, chyba jestem Wloszka. Nawet mokra Wloszka, bo poplulam sie ze smiechu jak Sette przeczytalam:)) Magdalena-Malpa17 lis 2011 Opisy czego to te wstretne Wloszki nie wymagaja, sa bardzo pouczajace. Brawo dla Wloszek:))) My powinnysmy im zazdroscic, a nie zaslaniac sie plaszczykiem ze "kobieta to powinna byc skromna, niesmiala i powinna trzepotac rzesami...potem okazuje sie ze trzepoczemy tymi rzesami, ale w kuchni przy garach:)) Moment, musze gdzies odzwonic, bo w pracy jestem, ale zaraz napisze cdn, czy sie wam podoba czy nie:)) Magdalena-Malpa17 lis 2011 Macie szczescie:)) Odechcialo mi sie pisac na ten temat. No chyba ze, Sette znow tu rzuci "dobry pomysl" jak poskromic ta zlosnice:)) dzieki za priva SN ,,,Nasz znajomy wlasnie wybral sie w podroz do swojej rodziny jakies 3 godziny z tad,,nie wiem moze jest to ucieczka czy co,,powiedzial ze musi przemyslec wszystko,,,,,wczoraj go sprowokowala tnac na kawalki jego kurtke i wymachujac rekami pierwszy raz oddal, siniak w pasie podobno osiagnal circa 15 cm,,,,wiedzialam ze tak sie skonczy,,,i teraz co uslysze komentarz ze nie tylko to pantoflarz ale babski bokser ? ehhhh nie wiadomo jak mu pomoc,,,,,Ahhhh co do placenia za wszystko wiadomo ze od alimentow nie ucieknie ale ona chce zeby jej na utrzymanie placil,ma zamiar specjalnie sie zwolnic..... ..jak jest zdrowa i nie ma jakiejs przewleklej choroby to sam sedzia ja wysle do pracy..tzn poradzi jej by sobie poszukala zajecia i wreszcie czyms sie zajela ciao motylku!a moze lepiej przestac sie interesowac ich sprawa?to jest miedzy nimi....oni sie poklòca,a potem sie pogodza a ty zostaniesz wrogiem :( Nowi ubodzy - ojcowie w separacji... Spośród 4 milionów włoskich ojców będących w separacji 800 tysięcy z nich boryka się z poważnymi problemami finansowymi lub żyje w ubóstwie - takie dane podaje Caritas Temat przeniesiony do archwium Tematy Ostatnie wpisy Ostatnie tematy Obserwuj Ignoruj
41 odcieni życia w paczkomacie123460. Moja zona jest jedynaczką. Miedzy nami układa sie ok, ale teściowie od poczatku mnie nie akceptują. Bardzo dbam o żonę, jestem dla niej dobry, ciezko Afirmację małżonka wpisz na tę samą listę, co ćwiczenia i zdrowe odżywianie. To nie zawsze jest najlepsza rozrywka, ale zawsze się jakoś ładować baterie. Jeśli chcemy napędzać nasze małżeństwo siłą negatywnych emocji, wystarczy ich dosłownie kropelka i maszyna jedzie sama. Ale jeśli stawiamy na pozytywne uczucia i chcemy trochę się do tej pracy przyłożyć, wkrótce zobaczymy z radością, jak wspaniale opłaca się jak w miejscu pracy – małżeństwo może szybko zamienić się w kierat, kiedy wypominamy sobie nawzajem swoje błędy, oczerniamy się, szydzimy z siebie lub zachowujemy się z bierną agresją. Ale kiedy chwalimy swojego męża lub żonę – prywatnie i publicznie – rodzi się w nas chęć coraz większego inwestowania w bycie dobrze o współmałżonku wzmacnia jego dobre cechyMichael Hyatt, były szef wydawnictwa, założyciel własnej firmy deweloperskiej, pisze, że mówienie dobrze o współmałżonku wzmacnia jego najlepsze cechy. Chwalenie współmałżonka wśród ludzi jest także solidnym przykładem dla podwładnych, i niweluje pokusę niewierności mówimy dobrze o współmałżonku, deklarujemy przywiązanie do niego. Dajemy ludziom sygnał, że cenimy to, co wspólnie zbudowaliśmy i że jesteśmy zaangażowani. To naturalny „impregnat” przeciwko zdradzie. Nawet jeśli nie czujemy się pewnie we wszystkich dziedzinach małżeństwa, afirmacja współmałżonka przypomina nam w tych słabszych momentach o Bożej woli, którą i każdy z nas był kiedyś w sytuacji, gdy konwersacja w towarzystwie zdryfowała w stronę krytykowania współmałżonków. Zdarza się to powszechnie i jest niemal nie do uniknięcia, kiedy zbierze się kilka żon. To publiczne pranie brudów wynika najczęściej z frustracji i potrzeby wsparcia. Wszyscy to znamy, ale przecież nikt nie chce się obnażyć także:3 sposoby na dobre rozpoczęcie życia w małżeństwieBudować a nie niszczyćŚw. Josemaria Escriva mówi o trudności w kultywowaniu zwyczaju budowania zamiast niszczyć jest łatwo; każdy niewykwalifikowany robotnik wie, jak wbić dłuto w szlachetnie obrobiony kamień katedry. Budować: oto, co wymaga mistrzowskich dni, kiedy żaden komplement nie przychodzi do głowy. Życie umie dać w kość nawet najodporniejszym. Przyjmij to jako wyzwanie. Siła umysłu to jedna z najcenniejszych zalet, wartych ćwiczenia. Afirmację małżonka wpisz na tę samą listę, co ćwiczenia i zdrowe odżywianie. To nie zawsze jest najlepsza rozrywka, ale ZAWSZE się także:Siła dobrego myślenia, czyli jak przestać się zamartwiaćOto kilka praktycznych sposobów na to, jak zmienić temat w grupie młodych mam lub jakiekolwiek innej sytuacji towarzyskiej:1. Dodawaj, nie odejmujŁatwiej jest wprowadzić nowy zwyczaj niż pozbyć się starego. Zrób coś zupełnie nowego, żeby uszanować swojego małżonka publicznie. Pomyśl, jakie ma zdolności, co umie. Opowiedz znajomym, jak zbudował piaskownicę na podwórku. Negatywne historie znikną w końcu, wyparte przez nowe. I zobaczysz, jak pozostałe dziewczyny zaraz zaczną chwalić swoich mężów!2. Myśl!Następnym razem, kiedy będziesz miała ochotę podzielić się soczystą historyjką o najnowszej klęsce twojego męża, pamiętaj: pokazujesz swoim słuchaczom, jak traktujesz najbliższych. Mówisz im w ten sposób, jaką jesteś przyjaciółką. Czy chciałabyś się przyjaźnić z taką sobą?3. Bądź hojnaNie szczędź komplementów. Z początku będziesz się czuła dziwnie, ale niedługo sama zobaczysz: dostaniesz jeszcze więcej tego, co pochwaliłaś. Więc jeśli widzisz coś, co ci się podoba, smaruj miłością tak, jak trzylatek smaruje nutellą. Gruuubo!Artykuł został opublikowany w amerykańskiej edycji portalu Aleteia Bo był prawdziwym człowiekiem prawicy, który uwazał, że zona powinna siedzieć w kuchni, a włóżku Rachelę skutecznie zastępowała mu Klara Petacchi Egzeginum 7/07/2005, 14:02

{"type":"film","id":1178,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Kogel-mogel-1988-1178/tv","text":"W TV"}]} powrót do forum filmu Kogel-mogel 2009-12-25 18:05:14 hahahaha az sie zdziwiłam jej ze nie kopła w dupe tego małego faszyste i nie zwiała znowu przez oknoKaśka moje kondolencjeto był najsmutniejszy koniec w całej historii kinematografii ^^' użytkownik usunięty kyanka Zgadzam się w zupełności. Film się fajnie ogląda, ale to nie zmienia faktu, że główna bohaterka (i nie tylko) jest całkowicie podporządkowana mężczyznom i nie podoba mi się, że miała takie ambicje (pójść na studia i w ogóle) które później trafia szlag, wychodzi za mąż, pewnie później rodzi dzieci i zostaje kurą domową Wpis został zablokowany z uwagi na jego niezgodność z regulaminem weeman86 "Nie zdradzała męża, miała dobre stabilne pożycie." gadasz jak stary dziad, który ma bardzo małe wymagania od życia. trochę ambicji- to nie boli !"wredne szmaty, które chcą dawać na prawo i lewo."- zupełnie nie wiem czemu wredne szmaty (?) można się realizować nie będąc służącą w swoim własnym domu i nie być równocześnie wredną szmatą. tworzysz bardzo schematycznym i nie pasujący do rzeczywistości stereotyp, a to nie świadczy najlepiej o twojej inteligencji ;)"Skoro chcecie mieć większe prawa (równouprawnienie to ściema) to zap. do pracy" --> większość kobiet przecież pracuje ? Tylko te starszej daty, które są nauczone podejścia takiego jak w filmie, siedzi i charuje w domu. Nie wiem czy jesteś jestes tylko krótkowzroczny czy poprostu uprzedzony do kobiet, ale równouprawnienie działa z pożytkiem dla gospodarki. Dwa razy więcej rąk do pracy= dwa razy więcej pieniędzy. dwa razy więcej pieniędzy=dwa razy więcej konsumentów."Jakoś nie widzę, żeby normalne matki cierpiały z powodu bycia kobietą." Ja również nie widzę problemu w tym, że kobieta chce być matką. Jeśli dobrze czuje się w tej roli i jest w niej spełniona to zachęcam do takiego trybu życia. Jednak jeśli kobieta oczekuje czegoś innego to niby dlaczego ma się im tego zabraniać ? Dla głupiej starowiecznej idei głoszącej że kobieta nic nie potrafi i nadaje się jedynie do rodzenia dzieci i usługiwania w domu ? Sam przyznaj, że ta idea nijak ma się do rzeczywistości. Chyba, że uważasz inaczej, w takim razie przykro mi, że w tym kraju jeszcze funkcjonują takie poglądy, polecam poczytać trochę książek i poprzebywać więcej z kobietami. Może to ci jakoś pomoże. użytkownik usunięty kyanka "...Chcecie, aby was traktowano na równi, a robicie z siebie wredne szmaty, które chcą dawać na prawo i lewo..." Człowieku, co ty wygadujesz? Na niektóre komentarze naprawdę szkoda odpowiadać kyanka oj oj, wyluzuj. Wtedy były inne czasy, po co takie tendencyjne opinie? Normalne, że aktualnie, żadna z nas by się nie zgodziła na takie traktowanie, co wcale nie znaczy, że mamy udawać, że kiedyś tak nie było. creative__ nie udaje tylko ekspresyjnie wyrażam swój stosunek do tego użytkownik usunięty creative__ Jeszcze jakby to był jakiś normalny, obyczajowy film, to bym się nie czepiała, no bo tak kiedyś było rzeczywiście, ale to jest KOMEDIA- dlatego mnie to razi. Że niespełnione ambicje były tak żartobliwie potraktowane, wszyscy się cieszą, że się zaciążyła, (zarówno ludzie przed tv też) Ale to jest fajny film, jedena z najlepszych komedii i to zrobiona na rok przed upadkiem komunizmu w Polsce. Kasia mogła uczyć się przecież do czasu urodzenia dziecka,potem przerwać na jakiś czas nauke,urodzić dziecko,wychowywać je i wrócić do nauki. Szkoda,że nie zrobiono trzeciej części, napewno byłaby udana jak poprzednie. Niestety już trzech znanych aktorów z filmu nie żyje - Jerzy Turek (ojciec Kasi), Dariusz Siatkowski (mąż Kasi - Paweł) i Małgorzata Lorentowicz (babcia Kasi). tomi_gliwice nie babcia Kasi tylko tego obrzydliwego bachora mala_ja_filmweb Jaki on tam obrzydliwy bachor? Piotruś to owoc tak obecnie polecanego "bez stresowego wychowania"! ;) Jak by dzisiaj zrobili dokrętkę to dopiero by pokazał co z niego wyrosło... :) exces Ja bym chętnie zobaczył. Jednakże nie byłoby to samo co kiedyś(przecież ojciec Kasi i jej mąż w prawdziwym życiu już nie żyją). Wyśmiewane jest tez takie podejście do roli kobiety, zachowanie ojca Kasi. kyanka "hahahahaaz sie zdziwiłam jej ze nie kopła w dupe tego małego faszyste i nie zwiała znowu przez oknoKaśka moje kondolencjeto był najsmutniejszy koniec w całej historii kinematografii ^^'"Kopnęła jak już. Widzę kolejną feministkę na forum filmowym. Każdy kto nie zgadza się z waszym poglądem na temat kobiety musi być faszystą, tak? Film był bardzo dobry. A Kasia mogłaby postudiować, urodzić dziecko i z czasem wziąć się za studia zaoczne i śluz. Rzecz jasna mało wiem o PRL'u(ale przecież historycy mało tak naprawdę wiedzą o czasach pierwszych Piastów więc skoro nastolatka się tępi za zdanie o PRL'u to równie dobrze można tępić historyków). Najlepszy z całego filmu był jednak Piotruś który zbytnio grzeczny nie był. Marik1234 Wiesz... wybaczę Ci Twoja ignorancje ze względu na Twój młody wiek, jednak dorzucę, ze zakompleksiony, 'miastowy' 16 latek wypowiadający się o sytuacji kobiet w Polsce i szafujący takimi pojęciami jak 'feministka' czy 'faszysta', to już lekka ze Twoje doświadczenie życiowe, wiedza, poziom wykształcenia i 'pozycja społeczna' pozwalają Ci wydawać opinie i sądy o tym, co jakaś kobieta powinna, a czego nie powinna (takie zachowanie tez potwierdza stereotyp, o którym tutaj mowa. Wszak okazuje się, ze nawet 16 latek wie lepiej niż dorosła kobieta o tym, jak powinna przeżyć swoje życie, jakie mieć priorytety, komu się podporządkować), ale ja tego jakoś nie kupuję. A Twoją 'historyczna wiedzę' potraktuję jako skutek burzy hormonów, która obecnie przechodzisz i pociesze Cie: kiedyś Ci to Piotruś akurat był bardzo grzecznym, bardzo fajnym, inteligentnym dzieciakiem. Tyle, ze żeby to dostrzec tez trzeba mieć na koncie trochę więcej wiedzy niż własne doświadczenia z dzieciństwa i niedojrzałe wyobrażenia o dorosłości. Kwiryniusz "Wiesz... wybaczę Ci Twoja ignorancje ze względu na Twój młody wiek, jednak dorzucę, ze zakompleksiony, 'miastowy' 16 latek wypowiadający się o sytuacji kobiet w Polsce i szafujący takimi pojęciami jak 'feministka' czy 'faszysta', to już lekka ze Twoje doświadczenie życiowe, wiedza, poziom wykształcenia i 'pozycja społeczna' pozwalają Ci wydawać opinie i sądy o tym, co jakaś kobieta powinna, a czego nie powinna (takie zachowanie tez potwierdza stereotyp, o którym tutaj mowa. Wszak okazuje się, ze nawet 16 latek wie lepiej niż dorosła kobieta o tym, jak powinna przeżyć swoje życie, jakie mieć priorytety, komu się podporządkować), ale ja tego jakoś nie Twoją 'historyczna wiedzę' potraktuję jako skutek burzy hormonów, która obecnie przechodzisz i pociesze Cie: kiedyś Ci to przejdzie." Nie jestem stary fakt, ale takie marudzenie kobiet jest już przesadą(co nie oznacza że jestem za tym by dalej w domu siedziały i były kurami domowymi). Ja pańską ignorancję wybaczam ale dlaczego gówniarz nie może się wypowiadać na temat PRL'u?(nawet jeśli coś wie więcej niż większość obecnych 40 latków żyjących w tamtym czasie jako nastolatkowie bądź też dzieci). Nie powiedziałem że ja wiem lepiej od takiej kobiety co tutaj marudzi. To że pan traktuje moją skromną wiedzę jako "bunt nastoletni" nie jest oznaką tego że pan wygrał tą dyskusję(bo widzę że dla takich potomków PRL ktoś kto nie żył w tych czasach musi gówno wiedzieć na ten temat). "A Piotruś akurat był bardzo grzecznym, bardzo fajnym, inteligentnym dzieciakiem. Tyle, ze żeby to dostrzec tez trzeba mieć na koncie trochę więcej wiedzy niż własne doświadczenia z dzieciństwa i niedojrzałe wyobrażenia o dorosłości."Co do Piotrusia całkowita racja, być może to wina tych Wolańskich że powstał taki "potworek" jak Piotruś. P;S: Proszę mnie więcej nie wsadzać do jednego worka z niedouczonymi nastolatkami co grają w Minecrafta. Pozdrawiam. Marik1234 Nie wsadzam Cie do jednego worka z nikim - w przeciwnym razie zignorowałbym Twój post tak, jak robię to z (prawie) całą resztą radosnej twórczości nastoletnich ekspertów od historii współczesnej, polityki, sytuacji kobiet w Polsce, i innych takich abstrakcyjnych dla nich tematów..Nie powiedziałem, ze wypowiadasz się na temat 'marudzącej' kobiety z forum. Miałem na myśli raczej sposób, w jaki rozplanowałeś życie naszej filmowej Kasi i łatwość z jaką Ci to przyszlo. A jeśli chodzi o to, czy jakakolwiek kobieta 'marudzi', to chciałbym Cie zapytać (żeby uniknąć szufladkowania) co rozumiesz pod pojęciem 'marudzi'? Co masz właściwie na myśli? Czy to, ze powinna się cieszyć ze swojej pozycji i roli w życiu i nie "marudzić", no bo przecież ma jak u pana boga za piecem i tylko 'fochy stroi'?Czy Twoje wyobrażenie o życiu i 'miejscu' kobiety jest już na tyle 'słuszne' i ugruntowane, że czujesz się uprawniony do krytykowania ich za to, że mają inne zdanie temat tego, jak same chcą żyć?Nie wiem czy wiesz, ale prawo do posiadania i wyrażania własnych poglądów, którego Ci nie odmawiam, nie koliduje z milczeniem na tematy, o których ma się nikłe, lub zgoła żadne pojęcie. Prawo do posiadania i wyrażania opinii (tez zresztą wywalczone przez takich wywrotowców jak feministki, ale jako 'historyk' sam powinieneś to wiedzieć) nie obliguje do wypowiadania się na każdy temat. Kwiryniusz Pod słowem "marudzi" rozumiem narzekanie na pewne zjawiska(w tym przypadku autorka tematu narzeka na los Kasi jaki ją spotkał). Nie mam żadnego "słusznego" miejsca kobiety na Ziemi(jak chce to albo może być menedżerką albo jak chce kurą domową). "Nie wiem czy wiesz, ale prawo do posiadania i wyrażania własnych poglądów, którego Ci nie odmawiam, nie koliduje z milczeniem na tematy, o których ma się nikłe, lub zgoła żadne pojęcie. Prawo do posiadania i wyrażania opinii (tez zresztą wywalczone przez takich wywrotowców jak feministki, ale jako 'historyk' sam powinieneś to wiedzieć) nie obliguje do wypowiadania się na każdy temat." Ja o tym dość dobrze wiem że feministki chciały takich samych praw jak mężczyźni ale jak się czymś interesuję a nie zawsze się zgadzam z innymi staram się mówić swoje zdanie(nawet jeśli mam małe pojęcie).P:S: Nie jestem "historykiem" choć się historią interesuje. kyanka Ale tekst dobry:) kyanka Podobny temat podejmuje norweski film "NAJGORSZY CZŁOWIEK NA ŚWIECIE" bohaterka poszukuje swego miejsca poprzez... wiązanie się z samcem z jednoczesną obawą "zajść, czy nie zajść". Zgoda - płytkie. I to akurat nie wymaga wielkiej filozofii - przecież wystarczy spirala (wazektomia jednak trochę kosztuje i jest ryzyko, że może być nieodwracalna). Polski "Kogiel-mogiel" jest jednakże ze skrajnie patriarchalną wymową: kobieta ma mieć jednego seksualnego partnera, rodzić mu dzieci i trwać przy mężu, a nie uczyć się i nie daj Boże AutorAutor "Nie daj Boże" jest tu chyba nie na miejscu, bo najwyraźniej nie wiesz, co Bóg mówi o małżeństwie. kyanka Powinnaś sprawdzić w słowniku słowo "faszysta", bo chyba nie znasz definicji.

  • Жоваκ оձашуσудιρ ኔ
  • Αжοրቩዙу оሯоቺ
.
  • vswmfb1xjg.pages.dev/525
  • vswmfb1xjg.pages.dev/665
  • vswmfb1xjg.pages.dev/199
  • vswmfb1xjg.pages.dev/224
  • vswmfb1xjg.pages.dev/383
  • vswmfb1xjg.pages.dev/305
  • vswmfb1xjg.pages.dev/887
  • vswmfb1xjg.pages.dev/615
  • vswmfb1xjg.pages.dev/27
  • vswmfb1xjg.pages.dev/30
  • vswmfb1xjg.pages.dev/967
  • vswmfb1xjg.pages.dev/170
  • vswmfb1xjg.pages.dev/907
  • vswmfb1xjg.pages.dev/438
  • vswmfb1xjg.pages.dev/665
  • zona powinna sluchac meza