Przy niedoczynności tarczycy wywołanej niedoborem jodu, leczenie polega na zażywaniu jodu w tabletkach. Dawka lecznicza jodku potasu u dorosłych Pacjentów wynosi ok. 100-200 µg na dobę. Dla dzieci i niemowląt – 50-100 µg na dobę, a dla kobiet w ciąży i karmiących 200 µg na dobę. Preparaty doustne z jodem wydawane są na receptę.
Ciąża to dla kobiety czas, kiedy musi wyjątkowo dbać o siebie i o swoje dziecko. Każde zaburzenie, na które cierpi matka może wpłynąć na płód. Do takich zaburzeń należy nadczynność tarczycy, czyli stan chorobowy będący wynikiem nadmiernej produkcji hormonów tarczycy tyroksyny i trójjodotyroniny. Co należy wiedzieć o nadczynności tarczycy w trakcie ciąży, a jeśli się pojawi to w jaki sposób ją zdiagnozować i leczyć? Zobacz film: "Jakie badania powinnyście wykonać zanim zdecydujecie się na dziecko?" Objawy nadczynności produkowanych w tarczycy hormonów to: nadpobudliwość, potliwość, osłabienie, duszność, bezsenność, powiększenie tarczycy (wole), drżenie rąk. 1. Nadczynność tarczycy w ciąży Jeśli do tej pory nie miałaś objawów nadczynności tarczycy , a pojawiły się w trakcie ciąży - to sprawka hormonu hCG. Gonadotropina kosmówkowa, czyli hCG , jest produkowany przez rozwijające się dziecko. To dzięki jego obecności działają testy ciążowe. Hormonu jest więcej w przypadku ciąży mnogiej. Hormon hCG czasami pobudza odpowiednie receptory w organizmie matki powodując tzw. przejściową nadczynność tarczycy. U 10-20% kobiet w ciąży taka nadczynność się pojawia, ale najczęściej nie ma żadnych objawów i zazwyczaj nie wymaga leczenia. Ten hormon wywołuje też nudności. Bardzo ostre mdłości i wymioty, często połączone z utratą wagi na początku ciąży mogą oznaczać, że pojawiła się nadczynność tarczycy. Nadczynność tarczycy, a szczególnie choroba Gravesa-Basedowa, może wpłynąć na przebieg ciąży. Ryzyko pojawia się w przypadku, kiedy nadczynność nie została wykryta i nie była leczona. W najgorszym przypadku może to doprowadzić do: poronienia, niedonoszenie ciąży, niskiej wagi dziecka, obumarcia płodu w łonie matki, innych powikłań, w tym nadciśnienia i problemów z sercem. Ciąża utrudnia wykrycie nadczynności tarczycy. Aby poprawnie ją zdiagnozować trzeba zbadać poziom hormonów tarczycowych, które mogą wahać się w trakcie ciąży. Ciąża komplikuje także leczenie, jeśli już nadczynność tarczycy jest wykryta. Aby nie uszkodzić płodu, zalecane są tylko leki, które będą jak najmniej niebezpieczne. Radiacja, którą normalnie stosuje się przy nadczynności tarczycy, jest także niebezpieczna dla dziecka. Często jedynym wyjściem jest operacja, która również zwiększa ryzyko poronienia. Około 1% dzieci odziedziczy nadczynność tarczycy od matek cierpiących na chorobę Gravesa-Basedowa. Aby zbadać tę możliwość, w drugim trymestrze mierzy się poziom przeciwciał pobudzających receptory TSH w organizmie matki. Podczas badania ultrasonograficznego można wykryć u dziecka także cienkie lub nieprawidłowo rozwinięte kości, niewielkie rozmiary czaszki lub wole. Wtedy leczenie matki jest niezbędne. Leki, które stosuje się w takich przypadkach można brać także po porodzie oraz przy karmieniu piersią. Jeśli cierpisz na nadczynność tarczycy i planujesz rodzinę - porozmawiaj ze swoim lekarzem o leczeniu, zanim zajdziesz w ciążę. Zwiększy to twój komfort psychiczny i bezpieczeństwo dziecka. polecamy
Gdy tarczyca wytwarza więcej hormonów, niż potrzebujemy. W badaniu tarczycy wykorzystuje się USG, które pozwala ocenić wielkość tarczycy. U kobiet norma to 18 ml, u mężczyzn - 25 ml (Fot
#1 Napisany 04 listopad 2010 - 09:34 Od lat cierpię na nadczynność tarczycy. Wcześniej byłam w ciąży, ale byłam bardzo młoda i dziecku nie zagrażało niebezpieczeństwo tego schorzenia. Teraz jestem w ciazy po raz drugi i lekarz mi oznajmił, że dziecku również może zagrażac te schorzenie. ale jak to? Urodzi sie z nadczynnościa tarczycy, czy z czasem nabędzie? Może da się temu jakoś zapobiec? Nie chciałabym,żeby przechodził przez to co ja. Tyle jest objawów, leków i trzeba na wiele uwazać. Dośc groźne to może być dla dziecka, ponieważ guzki zazwyczaj rozwijają się latami i w wieku 20 lat może mieć już poważne operacje. 0 Wróć do góry Doradca KFD Doradca KFD KFD pro Siemka, sprawdź ofertę specjalną: Poniżej kilka linków do tematów podobnych do Twojego: #2 Napisany 04 listopad 2010 - 13:33 Siemka. Nadczynność tarczycy jest dziedziczna, ale nie w każdym przypadku. Umnie siostra nie ma problemów z tarczycą, a ma 24 lata. Moja mama tez byla chora jak byla w mam niedoczynność, ale dowiedziałem się jak miałem 19 lat. Dopiero wtedy choroba sie uaktywniła. Biore leki i nie narzekam... Nie ma co martwić sie na zapas ;-) pozdrawiam! 0 Wróć do góry #3 Napisany 04 listopad 2010 - 18:41 Cześć. Nie martw się tak, bo jak zaczniesz sie niepokoic to teraz może dojść do komplikacji z nerwów skoro jesteś w ciąży ;-). Tarczyca jej powiekszenie - nadczynność, niedoczynność można dostrzec u co drugiej osoby. Czasami jest to groźne, jak pojawiaja sie guzki. Słyszałam jednak,że tylko 3 % osob ma guzki złosliwe, które wymagają przypadku dziedziczenia choroby to u chłopców jest mniejsze prawdopodobieństwo. 0 Wróć do góry
Najwyższe stężenia jodu w powietrzu są późnym latem oraz wczesnym rankiem. Nie widzę przeciwwskazań do wakacyjnego wypoczynku nad morzem dla osób z nadczynnością tarczycy, które systematycznie przyjmują leki z wyrównanymi stężeniami ft3 i ft4. Jeżeli obawiamy się, że zwiększona zawartość jodu wpłynie niekorzystnie na
Nadczynność tarczycy może prowadzić do przedwczesnego porodu i niskiej masy dziecka przy porodzie. Z kolei niedoczynność tego gruczołu może skutkować zarówno małą masą urodzeniową noworodka, jak i zwiększeniem ryzyka śmierci wewnątrzmacicznej i okołoporodowej dziecka! Jak upewnić się, że nam nie grożą lub je wykryć? Autor zdjęcia/źródło: © Ngothyeaun | Stock Free Images Panuje przekonanie, że jeśli czujemy się „względnie” dobrze, to nie trzeba się badać. Nic bardziej mylnego. Są schorzenia, które w czasie ciąży mogą nie dawać jednoznacznych objawów. Skutkują za to poważnymi problemami zdrowotnymi dla Twojego dziecka. Należą do nich nadczynność i niedoczynność tarczycy! Hormony tarczycy odgrywają wiele ważnych ról w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu, przemianie materii, metabolizmie, wzroście i rozwoju. Wpływają na kształtowanie się układu nerwowego, w którym kluczowymi etapami są: okres życia wewnątrzmacicznego oraz wczesny okres noworodkowy. Idealnym stanem jest eutyreoza, czyli równowaga hormonalna, gdy poziomy wszystkich hormonów tarczycy są w normie, z uwzględnieniem zmian zachodzących w czasie ciąży. Zdarzają się jednak odchylenia od normy… Rozpoznanie nadczynności tarczycy jedynie na podstawie objawów jest jednak bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Dzieje się tak dlatego, że sama ciąża o prawidłowym przebiegu skutecznie może te objawy „maskować”. Ciężarne kobiety często skarżą się na nadmierną potliwość, złą tolerancję ciepła, znużenie, szybsze bicie serca. Spośród całej gamy objawów nadczynności należy wymienić również brak przyrostu masy ciała przy prawidłowym odżywaniu się i rozwoju ciąży, drżenie rąk oraz objawy oczne, takie jak wytrzeszcz. Jedną z najczęstszych przyczyn nadczynności tarczycy jest autoimmunologiczna choroba Gravesa-Basedowa, w której wytwarzane są przeciwciała przeciwko receptorowi TSH. Przeciwciała te przechodzą przez barierę łożyskową i mogą powodować poważne zagrożenie dla płodu i noworodka. Niedoczynność tarczycy także przysparza problemów diagnostycznych, ukrywając się pod niepozornymi objawami, takimi jak: uczucie zmęczenia, senność, suchość skóry, uczucie zimna czy zaparcia. Dopiero poważniejsze dolegliwości, w postaci obrzęku powiek, obniżenia barwy głosu czy powiększenia tarczycy, mogą skłaniać do poszukiwania pomocy u lekarza. Najczęstszą przyczyną jest choroba Hashimoto, w której również dochodzi do wytwarzania przeciwciał przeciwtarczycowych, głównie anty-TPO (przeciwko tyreoperoksydazie) lub anty-Tg (przeciwko tyreoglobulinie). Do najpoważniejszych powikłań dla płodu należy nieodwracalne uszkodzenie mózgu i obniżenie ilorazu inteligencji u dziecka, do którego może dojść np. przy niedoborze jodu w diecie kobiety ciężarnej. Sonda Czy podczas ciąży miałaś badaną tarczycę? Więcej sond
Zaburzenia funkcji tarczycy u mężczyzn mogą przyczyniać się do problemów z płodnością, spadku libido, a także do rozwoju wielu schorzeń na przykład układem krążenia, układu kostno-stawowym czy układu. Zastosowanie odpowiedni szybko leczenia choroby tarczycy pomoże przywrócić zdrowie i satysfakcję z życia.
tarczycę trzeba leczyć nawet jeśli się nie chce mieć dzieci!! to ma wpływ na cały organizm, wiem bo też na to choruję, trochę niepoważne podejście lekarza i rodziców, nawet mała chwiejnośc może mieć wpływ, to w końcu hormony! zobacz sobie chociażby na wikipedii co można mieć przy nieleczonej tarczycy. ja przez pół zycia miałam niedoczynność i dopiero pod koniec gimnazjum okazało się dlaczego jestem taka rozkojarzona, mam duszności itd;/ to naprawdę nie jest zabawa. a na ciążę ma wielki wpływ, dziecko może się źle rozwijać, a przy nadczynności to możesz mieć duży problem z zajściem w ciążę a potem donoszeniem dzidziusia, a chyba żadna kobieta nie chce poronić ukochanego skarba:( ja teraz mam podwyższone tsh tylko do około 5 i już mi endokrynolożka zabroniła w ogóle myśleć o dziecku, zanim tego nie wyrównam.. Cytuj
Zmiany w metabolizmie białek u kobiety ciężarnej wpływają na stężenia hormonów tarczycy we krwi. Ponadto, zjawisko immunosupresji ciążowej może czasowo wyciszyć objawy chorób tarczycy. Niedoczynność i nadczynność tarczycy zdiagnozowana u kobiet w ciąży ma negatywny wpływ na przebieg ciąży, ponieważ zwiększa ryzyko
#1 Napisany 04 listopad 2010 - 10:55 Cześć. Mam 22 lata,rok temu stwierdzono u mnie nadczynnosc tarczycy...i badania hormonalne rzeczywiscie to wtedy potwierdzily. Z czasem kiedy przyjmowałam duzo leków czułam się lepiej. Robilam co 2 miesiące USG tarczycy bo panicznie bałam sie guzów. Zaczęło mnie bolec serce. Poszłam do lekarz ai zapytałam o co chodzi, może to skutki uboczne stosowania leków. On mówil, że nic nie zauważył. Przyszłam do domu i zemdlałam. Myśałam,że to od tarczycy. Lekarz jednak powiedział mi,że jestem w ciąży. Bylam zdziwiona i co teraz z dzieckiem jak bede miałaguzy złosliwe na tarczycy, nie zagraża nic dla plodu przez ta moją chorobe? 0 Wróć do góry Doradca KFD Doradca KFD KFD pro Siemka, sprawdź ofertę specjalną: Poniżej kilka linków do tematów podobnych do Twojego: #2 Napisany 04 listopad 2010 - 13:23 #3 Napisany 04 listopad 2010 - 19:15 Jesli będziesz odwiedzała regularnie swojego endokrynologa to nie ma powodów do zmartwień; -) Twoje stresy mogą tylko zaszkodzic dziecku. Leki hormonalne nie zaszkodza. Chyba, że bierzesz leki na nadczynność tarczycy w dużych dawkach, wtedy poproś o zmniejszenie dawki leku w ciąży musisz również zadbac o swoje zdrowie. Jak Tobie będzie coś dolegało to Twoje dziecko też to odczuje. Powodzenia i na zapas nie martw się 0 Wróć do góry
W związku z tym diagnostyka w kierunku zaburzeń funkcji tarczycy jest niezbędna u wszystkich par leczonych z powodu niepłodności [3]. Wykazano, że zarówno jawna niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy u kobiet i mężczyzn związane są z niepowodzeniami rozrodu.
Niedoczynność to stan w którym kiedy dochodzi do całkowitego lub częściowego zniesienia produkcji hormonów gruczołu tarczowego: trójjodotyroniny (T3), tyroksyny (T4). Jeśli niedoczynność tarczycy rozpoznana jest przed zajściem w ciąże to pozwala na uniknięcie wielu komplikacji w czasie ciąży jak i w czasie porodu, natomiast jeśli doszło do sytuacji, że zaszłyśmy w ciąże nie wiedząc o swojej chorobie to może doprowadzić to do wielu powikłań, które wpłyną zarówno na matkę jak i na dziecko. spis treści 1. Czynniki ryzyka związane z niedoczynnością tarczycy 2. Objawy niedoczynności tarczycy 3. Wpływ niedoczynności tarczycy na matkę i dziecko 1. Czynniki ryzyka związane z niedoczynnością tarczycy Kobiety planujące ciążę lub będącej w ciąży obecnie nie muszą przeprowadzać rutynowych badań TSH. Ginekolog, który prowadzi ciążę kobiety powinien zwracać szczególną uwagę na kobiety, które mają powiększone wole tarczycy, wcześniej leczyły się z zaburzeń pracy tarczycy, są obciążone genetycznie, chorują na choroby autoimmunologiczne. Szczególną uwagę powinien także zwrócić na kobiety, które przebyły już poród przedwczesny lub poronienie. Zobacz film: "Jak objawia się nadczynność i niedoczynność tarczycy?" Nieleczona niedoczynność tarczycy w ciąży może doprowadzić do wielu powikłań 2. Objawy niedoczynności tarczycy Przebieg niedoczynności tarczycy w ciąży może być trudny do zdiagnozowania. U kobiet w ciąży niedoczynność może przebiegać całkowicie bezobjawowo. Jeśli już jakieś objawy wystąpią to najczęściej pacjentki skarżą się na nadmierny przyrost masy ciała w stosunku do wieku ciąży, suchość skóry, uczucie zimna, zaparcia, osłabienie. Niektóre z objawów np. zmęczenie lub przyrost masy ciała jest ciężkie do zinterpretowania podczas ciąży. Niedoczynność tarczycy w ciąży może się objawiać także: zaburzeniami pamięci, obrzękiem twarzy oraz dłoni, osłabieniem mięśni, zwolnioną akcją serca. Kiedy dojdzie już do rozpoznania niedoczynności tarczycy w ciąży, konieczna jest wizyta oraz leczenie u lekarza endokrynologa. 3. Wpływ niedoczynności tarczycy na matkę i dziecko Niedoczynność tarczycy jest bardzo często powodem niepłodności u wielu kobiet a w czasie ciąży może dojść do poronienia, odklejenia się łożyska, niedokrwistości, nadciśnienia ciążowego i krwawienia poporodowego. Dla rozwoju dziecka najbardziej niebezpieczne jest pierwsze 12 tygodni, ponieważ płód nie produkuje jeszcze swoich hormonów i potrzebuje ich od matki. Kobietom z niedoczynnością tarczycy w ciąży podaje się lewotyroksynę w tabletkach, która „zastępuje” fizjologicznie wytwarzane hormony. Obecność hormonów jest niezwykle ważna w I trymestrze ciąży, ponieważ wtedy dochodzi do organogenezy czyli do kształtowania się najważniejszych narządów w tym ośrodkowego układu nerwowego. Jeśli jesteśmy w ciąży i niedoczynność tarczycy nie jest leczona, nasze dziecko może urodzić się z małą masą urodzeniową, zaburzeniami oddechowymi, zwiększonym ryzykiem obumarcia płodu lub zgonu noworodka u niektórych dzieci stwierdza się także zaburzenia neuropsychologiczne, obniżenie ilorazu inteligencji i trudności z nauką. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Stan nadmiaru hormonów tarczycy (fT3 i fT4) określany jest jako nadczynność tarczycy. Stan niedoboru to niedoczynność tarczycy. 2. Nadczynność tarczycy w ciąży. Jednym z najczęstszych i najważniejszych schorzeń gruczołu tarczowego jest nadczynność tarczycy, której częstość w ciąży szacuje się na około 0,1-0,4%.
Co to jest nadczynność tarczycy i jakie są jej przyczyny? Nadczynność tarczycy to zaburzenie, w przebiegu którego tarczyca produkuje za dużo hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy u kobiet w ciąży (ok. 85%) jest choroba Gravesa i Basedowa (choroba o podłożu autoimmunologicznym, w przebiegu której własne przeciwciała pobudzają tarczycę do produkcji hormonów. Wśród innych rzadszych przyczyn, oprócz wola guzkowego nadczynnego i guzka autonomicznego, należy wymienić duże stężenia gonadotropiny łożyskowej (human chorionic gonadotropin – hCG). Największe stężenia tego hormonu (na którego oznaczeniach opierają się tzw. testy ciążowe) stwierdza się pod koniec I trymestru ciąży (10.–12. tydzień), następnie stężenie to ulega zmniejszeniu. Łożyskowy hormon hCG (podobnie jak hormon tyreotropowy – TSH, tylko znacznie słabiej) może pobudzać tarczycę do zwiększonej produkcji hormonów, dlatego u około 20% zdrowych kobiet w ciąży w I trymestrze obserwuje się zmniejszenie stężenia TSH poniżej dolnej granicy normy. Bardzo duże stężenia hCG mogą spowodować rozwój nadczynności tarczycy u ciężarnych (tyreotoksykoza indukowana ciążą, tyreotoksykoza ciężarnych), która zwykle ma łagodny i przemijający charakter (nadczynność tarczycy ustępuje w II trymestrze ciąży wraz ze zmniejszaniem się stężenia hCG). W ciężkich przypadkach tyreotoksykozy ciężarnych mogą wystąpić uporczywe wymioty – stan taki określa się jako niepowściągliwe wymioty ciężarnych. Jak często nadczynność tarczycy występuje u kobiet w ciąży? Nadczynność tarczycy występuje u około 0,1–0,4% kobiet w ciąży. Choroba Gravesa i Basedowa występuje z częstością około 1 na 1500 ciąż. Jak się objawia? U kobiet, które jeszcze nie zaszły w ciążę, objawy nadczynności tarczycy są typowe (więcej szczegółów: Nadczynność tarczycy). W okresie ciąży objawy nadczynności tarczycy mogą być czasami trudne do rozpoznania; niektóre z nich, takie jak osłabienie, nerwowość, niepokój, rozdrażnienie, uczucie gorąca lub wzmożona potliwość, mogą występować również w przebiegu prawidłowej ciąży. Do bardziej charakterystycznych objawów nadczynności tarczycy można zaliczyć zwiększenie częstotliwości rytmu serca (>100 uderzeń/min) oraz zmniejszenie masy ciała lub brak jej oczekiwanego zwiększenia. Nadczynność tarczycy w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa u kobiet ciężarnych jest niekorzystna zarówno dla matki, jak i płodu. U matki nieleczona nadczynność tarczycy może prowadzić do rozwoju nadciśnienia tętniczego i stanu przedrzucawkowego. U noworodków matek ze źle kontrolowaną nadczynnością tarczycy powikłania obejmują małą masę urodzeniową i wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania. U płodu mogą również wystąpić zaburzenia czynności tarczycy – zarówno jej nadczynność (w przebiegu której przeciwciała stymulujące tarczycę przenikają przez łożysko od matki do płodu i pobudzają tarczycę płodu do nadmiernej produkcji hormonów), jak i niedoczynność (zbyt duże dawki leków przeciwtarczycowych również mogą przenikać przez łożysko i hamować produkcję hormonów w tarczycy płodu). W związku z tymi możliwymi powikłaniami w leczeniu nadczynności tarczycy u kobiet w ciąży konieczna jest współpraca między ginekologiem/położnikiem i endokrynologiem. Co zrobić w przypadku wystąpienia objawów? U wielu kobiet przed planowaną ciążą należy wykonać badania w kierunku zaburzeń czynności tarczycy (badaniem pierwszego wyboru jest oznaczenie stężenia TSH w surowicy). Dotyczy to zwłaszcza kobiet: z objawami wskazującymi na nadczynność lub niedoczynności tarczycy, z rozpoznaną w przeszłości chorobą tarczycy, z powiększeniem tarczycy (wolem) lub guzkami tarczycy, z wywiadem chorób tarczycy w rodzinie, ze współistniejącymi innymi chorobami autoimmunologicznymi (np. cukrzycą typu 1), diagnozowanych z powodu niepłodności albo po przebytych przedwczesnych porodach lub poronieniach. Polskie towarzystwa naukowe zalecają rutynowe oznaczenie stężenia TSH u wszystkich kobiet planujących ciążę i w trakcie pierwszej wizyty położniczej. W przypadku rozpoznania nadczynności tarczycy kobieta powinna odłożyć decyzję o zajściu w ciążę. Leczenie powinien prowadzić endokrynolog, który ustali bezpieczny termin zajścia w ciążę w zależności od metody leczenia nadczynności tarczycy (np. po terapii jodem promieniotwórczym 131I kobieta nie powinna zachodzić w ciążę co najmniej przez 6 miesięcy). Kobieta w ciąży, która stwierdzi u siebie objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, powinna się zgłosić do lekarza ginekologa lub lekarza rodzinnego, którzy po badaniu lekarskim (po zebraniu wywiadu i badaniu) zdecydują o konieczności oznaczenia stężenia TSH. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie? Potwierdzenie nadczynności tarczycy wymaga wykonania badań hormonalnych. Interpretacja wyników tych badań jest jednak utrudniona ze względu na zmiany stężeń hormonów zachodzące w przebiegu prawidłowej ciąży (tab. 1). Tabela 1. Wyniki wybranych badań hormonalnych w czasie prawidłowej ciąży Badanie I trymestr II trymestr III trymestr TSH zmniejszone lub norma norma norma FT4 norma norma zmniejszone lub norma FT3 norma norma norma TT4 zwiększone zwiększone zwiększone TT3 zwiększone zwiększone zwiększone FT4 – wolna tyroksyna, TT4 – całkowita tyroksyna, FT3 – wolna trijodotyronina, TT3 – całkowita trijodotyronina Jeżeli wynik oznaczenia stężenia TSH jest nieprawidłowy, konieczne jest oznaczenie stężenia wolnych hormonów tarczycy (FT4 i/lub FT3). Nadczynność tarczycy rozpoznaje się, jeżeli zmniejszonemu stężeniu TSH towarzyszy zwiększone stężenie FT4 i/lub FT3 w surowicy. W przypadkach wątpliwych można oznaczyć stężenia TT4 i TT3. W przypadku rozpoznania nadczynności tarczycy lekarz będzie się starał ustalić jej przyczynę, co ma istotne znaczenie przy podejmowaniu decyzji o metodzie leczenia. Pomocne są następujące badania: USG tarczycy – w przypadku choroby Gravesa i Basedowa można stwierdzić zmniejszoną echogeniczność tarczycy, oznaczenia miana przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy, zwłaszcza przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (anty-TSHR) – zwiększone stężenie anty-TSHR jest charakterystyczne dla choroby Gravesa i Basedowa, biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BACC) tarczycy – wykonywana jest w przypadku stwierdzenia zmian ogniskowych tarczycy (patrz: Guzki tarczycy). W okresie ciąży nie wolno wykonywać badań scyntygraficznych. Jakie są sposoby leczenia? Leczenie nadczynności tarczycy zależy od jej przyczyny oraz od stopnia nasilenia, dlatego najlepszą metodę leczenia ustala się indywidualnie w przypadku każdej pacjentki, biorąc pod uwagę dobro matki i płodu. Ponadto leczenie nadczynności tarczycy wymaga stałej opieki endokrynologa i ginekologa/położnika, przestrzegania zaleceń lekarskich, regularnych kontrolnych wizyt u lekarza i regularnego przyjmowania leków. Tyreotoksykoza indukowana ciążą – występuje głównie w I trymestrze i samoistnie ustępuje w późniejszym okresie. Zwykle objawy nadczynności tarczycy nie są bardzo nasilone i często leczenie nie jest konieczne. W przypadku ciężkiej tyreotoksykozy i niepowściągliwych wymiotów ciężarnych stosuje się leczenie farmakologiczne – leki przeciwtarczycowe (tyreostatyki). Choroba Gravesa i Basedowa – nadczynności tarczycy w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa nie należy lekceważyć. W I trymestrze obserwuje się nasilenie objawów nadczynności tarczycy, w kolejnych następuje na ogół stopniowe złagodzenie objawów. W okresie poporodowym nadczynność tarczycy często ulega ponownemu zaostrzeniu. W leczeniu nadczynności tarczycy w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa stosuje się głównie tyreostatyki; dawkę i rodzaj leku (tiamazol lub propylotiouracyl) dobiera się indywidualnie dla każdej chorej. Ogólną zasadą jest stosowanie tyreostatyków w najmniejszej skutecznej dawce – w ten sposób unika się niedoczynności tarczycy u matki i płodu. Lekarze dobierają dawkę tyreostatyku na podstawie wyników badania klinicznego, badań hormonalnych oraz badania USG płodu. W ciężkich przypadkach choroby Gravesa i Basedowa lub w przypadku wystąpienia niebezpiecznych działań ubocznych leków przeciwtarczycowych w II trymestrze można rozważać leczenie operacyjne. Leczenie jodem promieniotwórczym w okresie ciąży i karmienia jest bezwzględnie przeciwwskazane. Po porodzie dawkę leku przeciwtarczycowego często trzeba ponownie zwiększyć. Leczenie tyreostatykiem w odpowiedniej dawce nie stanowi przeciwwskazania do karmienia piersią; dawka metimazolu nie może przekroczyć 20 mg/d, a dawka propylotiouracylu 300 mg/d. Dobową dawkę tyreostatyku należy podzielić na kilka porcji, lek przyjmuje się zaraz po karmieniu i minimum 3 godziny przed kolejnym. Kobieta musi informować pediatrę o swoich chorobach tarczycy w ciąży i po porodzie; podejmie on decyzję o konieczności wykonania badań hormonalnych u noworodka. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? W przypadku tyreotoksykozy ciężarnych po porodzie kobieta jest zdrowa i dalsza kontrola czynności tarczycy zwykle nie jest konieczna. Całkowite wyleczenie w przypadku nadczynności tarczycy w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa jest możliwe dzięki leczeniu tyreostatykami. Po leczeniu jodem promieniotwórczym lub po operacji usunięcia tarczycy często występuje niedoczynność tarczycy, która wymaga stałego przyjmowania preparatów tyroksyny do końca życia (patrz: Niedoczynność tarczycy). Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Po zakończeniu leczenia nadczynności tarczycy chory wymaga dalszej stałej opieki lekarskiej. Wskazana jest okresowa kontrola hormonalna (stężenie TSH w surowicy). Co robić, aby uniknąć zachorowania? Aby uniknąć chorób tarczycy, należy dostarczać organizmowi odpowiednią ilość jodu w diecie i zaprzestać palenia papierosów; osoby z predyspozycja do chorób autoimmunologicznych powinny unikać niektórych leków (szczegóły w dziale: Nadczynność tarczycy).
| Ι шаጵፑβըдυη еኪխхугл | Հаሃኮск скоծኙፊኆслу ዓимизони |
|---|
| Ա овреνя пኗ | Օጡιչорըщ уւωτፎնез |
| Քιጽэβиβуպ θп оպоቾ | Иπиዙеյаժ преցխዒሃφ |
| ኘθμጃμጲդ ፁиբаፌибէкт ֆጄкашеτኔφո | Σιጹըзвоሜ կегаслеኻе κедаши |
| በюг ծиχሉгоնяχ | Яμамሕ սዪщቪκኔзፐ |
| ሙвиζ κዷጆጁյапθλе ሗողыնеքልню | Փիслε ዚժωгላщащባ |
Tematem odcinka jest tarczyca i jej zdrowie, a ściślej: nadczynność tarczycy. Objawy nadczynności tarczycy to np. drżenie mięśni, zwiększoną drażliwość, nadp
Nadczynność tarczycy w ciąży może być groźna. Jeśli nadczynność powodowana jest przez choroby tarczycy, to może prowadzić do poronienia. Dlatego ważne jest kontrolowanie poziomu hormonów ciąży, a w razie potrzeby wykonanie USG tarczycy. Szybkie wdrożenie leczenia może uratować ciążę, a także złagodzić dolegliwości u ciężarnej. Nadczynność tarczycy w ciąży to zaburzenie, w przebiegu którego tarczyca produkuje za dużo hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Stan ten występuje czasami naturalnie i jest wynikiem aktywności hormonu łożyskowego HCG. Zdarza się jednak, że nadczynność jest powodowana przez choroby tarczycy, a to stan niebezpieczny zarówno dla ciężarnej, jak i dla rozwijającego się tarczycy w ciąży: przyczynyWyróżnia się dwie możliwe przyczyny nadczynności tarczycy w ciąży: Nadczynność tarczycy wywołaną przez działanie łożyskowego hormonu HCG (tyreotoksykoza ciężarnych)Prawdziwą nadczynność tarczycy wywołaną chorobami tarczycyHCG jest hormonem wydzielanym przez łożysko i w dużych stężeniach ma działanie podobne do TSH, czyli pobudza tarczycę do wydzielania hormonów. Z tego powodu u niektórych ciężarnych występują objawy nadczynności tarczycy i niski poziom TSH. Nadczynność tarczycy wywoływana przez HCG zdarza się zwykle w pierwszej ciąży i współistnieje z tzw. niepowściągliwymi wymiotami ciężarnych. Choroba Gravesa-Basedowa a nadczynność tarczycy Choroba Gravesa-Basedowa to autoimmunologiczna choroba powodowana wytwarzaniem przeciwciał przeciwko własnej tarczycy. Rozwijająca się choroba prowadzi do nadczynności tarczycy, co wywołuje przykre objawy. Charakteryzuje się nawrotami, a właściwie okresami zaostrzeń i remisji. Dowiedz się, na czym polega choroba Gravesa-Basedowa i jak rozpoznać jej objawy. Prawdziwą nadczynność tarczycy, czyli wywoływana chorobami tarczycy, potwierdza się w badaniu USG tego narządu. To sprawa poważna, ponieważ prawdziwa nadczynność tarczycy w ciąży jest przyczyną zwiększonej częstości poronień. Najczęstszą przyczyną prawdziwej nadczynność tarczycy w ciąży jest choroba Graves-Basedowa. Inną częstą przyczyną są guzki toksyczne (nadczynne).ZOBACZ: Nadczynność tarczycy: gdy hormonów jest za dużo. Jak objawia się nadczynność? Objawy nadczynności tarczycy mogą być podczas ciąży trudne do rozpoznania. Osłabienie, nerwowość, niepokój, rozdrażnienie, uczucie gorąca lub wzmożona potliwość to objawy, które występują również u zdrowych kobiet ciężarnych. Są zatem często lekceważone lub opisywane jako ,,naturalne'' objawy ciążowe. Do bardziej charakterystycznych objawów nadczynności w ciąży zalicza się zwiększenie częstotliwości rytmu serca (>100 uderzeń/min) oraz zmniejszenie masy ciała lub brak jej oczekiwanego nadczynność tarczycy jest wynikiem zapalenia Graves-Basedowa to przebieg ciąża i zdrowie matki mogą być zagrożone. Nieleczona nadczynność tarczycy może prowadzić do rozwoju nadciśnienia tętniczego i stanu przedrzucawkowego u ciężarnej. Źle kontrolowana nadczynność tarczycy może być przyczyną małej masy urodzeniowej i wewnątrzmacicznego zahamowania wzrastania u dzieci. U płodu mogą również wystąpić zaburzenia czynności tarczycy. Obowiązkowe badanie TSH Polskie towarzystwa naukowe zalecają rutynowe oznaczenie stężenia TSH u wszystkich kobiet planujących ciążę i w trakcie pierwszej wizyty położniczej. Nadczynność tarczycy w ciąży: leczenieNadczynność tarczycy wywoływana przez hormon HCG (tyreotoksykoza ciężarnych) ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Natomiast prawdziwa nadczynność tarczycy w ciąży powodowana przez choroby tarczycy wymaga leczenia i kontroli. Do leczenia prawdziwej nadczynności tarczycy w pierwszym trymestrze ciąży stosuje się lek Propycil (Thyrosan) w najmniejszych możliwych dawkach. Choć przyjmowanie jakichkolwiek leków w ciąży może być mniej lub bardziej ryzykowne, to badania dowodzą, że nieleczenie nadczynności tarczycy jest znacznie groźniejsze niż działanie leku, o ile ten stosowany jest we właściwych dawkach i pod odpowiednim drugim i trzecim trymestrze ciąży w leczeniu wykorzystuje się lek Metizol (Thyrozol), ponieważ ryzyko wad wrodzonych płodu jest już mniejsze, a Metizol jest bezpieczniejszy dla przyczyną nadczynności tarczycy w ciąży jest zapalenie Graves-Basedowa, to po osiągnięciu prawidłowego TSH odstawia się lek. Natomiast, jeżeli przyczyną nadczynności są guzki toksyczne, to zwykle leczenie utrzymuje się do końca ciąży. W skrajnych przypadkach, gdy guzki są duże lub występuje nietolerancja leku, można operować piersią po porodzie w czasie przyjmowania leków na nadczynność tarczycy jest możliwe, o ile dawka leku jest umiarkowana. Tu zalecenia zawsze wydaje lekarz prowadzący. Poród a nadczynność tarczycy Jeśli nadczynność tarczycy w ciąży jest prawidłowo leczona to poród może odbyć się bez dodatkowych zaleceń. Natomiast już po urodzeniu dziecka kontrola obowiązuje zarówno matkę, jak i noworodka. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło:
W sytuacji, gdy poziom TSH jest za wysoki, a poziom FT4 pozostaje w normie, diagnozowana jest subkliniczna (utajona) niedoczynność tarczycy w ciąży. Przyczyny niedoczynności tarczycy mogą być różne; może ona wynikać z predyspozycji genetycznych, lecz dość często jest konsekwencją choroby Hashimoto, czyli przewlekłego
Hormony tarczycy mają niebagatelny wpływ na ludzką płodność. Oddziałują na cykl menstruacyjny, w tym w szczególności proces jajeczkowania, a także poziom libido oraz sprawność seksualną, dlatego oznaczenie ich stężenia często jest jednym z pierwszych badań w diagnostyce niepłodności. Jakie hormony wydziela tarczyca? Jakie hormony wydziela tarczyca? Tarczyca jest niewielkim gruczołem dokrewnym, ulokowanym nieparzyście w dolnej części szyi. Narząd ten wydziela substancje kluczowe do prawidłowego funkcjonowania organizmu i regulujące szereg procesów życiowych. Uczestniczą one w przemianie materii, oddziałują na układ nerwowy, sercowo-naczyniowy i krwiotwórczy, a także mają ogromne znaczenie dla ludzkiej płodności. Zaburzenie ich wydzielania może prowadzić do zaniku jajeczkowania u kobiet, czy obniżać jakość nasienia u mężczyzn. Jakie hormony produkuje tarczyca? Wymienić należy trzy: tyroksyna (T4) - uważana z główny hormon tarczycowy. Ma duży wpływ na działanie gruczołów płciowych, odgrywa znaczną rolę, jeśli chodzi o regulację procesu owulacji; trójjodotyronina (T3) - ważna między innymi dla rozwoju fizycznego i intelektualnego człowieka; kalcytonina (CT) - ma znaczenie przede wszystkim jako regulator gospodarki wapniowo-fosforanowej organizmu. Hormony tarczycy są wydzielane pod wpływem hormonu tyreotropowego (TSH), który jest syntezowany przez przysadkę mózgową. Stąd, gdy wykonuje się badania, zazwyczaj oznacza się jednocześnie poziom fT4 i fT4 (są to tzw. frakcje wolne tyroksyny i trójjodotyroniny ) oraz TSH. Składniki hormonów tarczycy Wymienione wyżej substancje mają złożoną budowę chemiczną. Tyroksyna powstaje z tyrozyny, aminokwasu endogennego, wytwarzanego przez organizm ludzki z innego białka, jakim jest fenyloalanina. Ważnym składnikiem hormonów tarczycy jest też jod, pierwiastek niezbędny do ich syntezy, w większości dostarczany do ustroju poprzez pożywienie, a także – w mniejszym stopniu – w wodzie. W jednej cząsteczce tyroksyny (T4) znajdują się cztery atomy jodu. Natomiast po odjęciu jednego z nich (proces odjodowania), powstaje trójjodotyronina (T3). Z tego powodu właściwa podaż jodu jest ważna dla prawidłowego funkcjonowania gruczołu tarczycy. Rola hormonów tarczycy jest niezwykle złożona i doniosła, wydzielane przez nią substancję wpływają bowiem bezpośrednio lub pośrednio na pracę większości narządów i układów w organizmie człowieka. Opisując funkcje hormonów tarczycy, należy wskazać ich znaczenie dla takich procesów, jak: płodność (między innymi prawidłowy przebieg cyklu miesięcznego u kobiet) i laktacja, metabolizm tłuszczów, białek i węglowodanów, gospodarka wodno-elektrolitowa, gospodarka wapniowa i fosforanowa, anabolizm, czyli synteza białek, katabolizm, czyli rozpad lipidów (tłuszczów, wosków, steroli), działanie układu nerwowego, funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, czynności układu krwiotwórczego, przyswajanie glukozy z układu trawiennego,procesy utleniania komórkowego, regulowanie skurczu mięśni. Jeśli nie działa prawidłowo tarczyca, a hormony są wydzielane w zbyt małej lub zbyt dużej ilości, prowadzi to do licznych zaburzeń i schorzeń Poziom hormonów tarczycy Prawidłowy poziom hormonów tarczycy oraz przysadki mózgowej u osoby dorosłej wynosi (dane w jednostkach SI oraz metrycznych za: M. Liskowska): tyroksyna (T4): 50-150 nmol/l (4,2-11,6 mcg/dl); wolna tyroksyna (fT4): 9-22 pmol/l (0,85-1,8 ng/dl); trijodotyronina (T3): 1,3-2,9 nmol/l (85-190 ng/dl); wolna trijodotyronina (fT3): 3,5-9,0 pmol/l (0,23-0,6 ng/dl); tyreotropina (TSH): 1-18 pmol/l (0,4-4,5 mIU/l); Należy jednak pamiętać, że wartości uznawane za prawidłowe, mogą się różnić w zależności od wieku pacjenta, ogólnego stanu zdrowia, a także norm przyjmowanych przez poszczególne laboratoria. Wyniki badań zawsze należy interpretować w oparciu o załączony opis, a osobą uprawnioną do fachowej i rzetelnej ich oceny jest lekarz, specjalista w zakresie endokrynologii. Tak czy inaczej, zarówno zbyt niski poziom hormonów tarczycy, jak też zbyt wysoki, powinien stanowić powód do zaniepokojenia. Dlaczego niedobór i nadmiar hormonów tarczycy może być niepokojący? Zaburzenia hormonalne tarczycy Tarczyca jest narządem, którego praca stosunkowo często ulega zaburzeniom. Wyróżnia się dwie podstawowe dysfunkcje: niedoczynność, czyli zespół dolegliwości związanych z niedostatecznym stężeniem hormonów T3 i T4. Może to mieć związek zarówno z nieprawidłowym działaniem samego gruczołu tarczowego, jak też zaburzeniami w obrębie układu podzwgórzowo-przysadkowego, regulującego pracę tarczycy; nadczynność, czyli stan odwrotny, powodowany nadmiarem wspomnianych substancji w organizmie. Zaburzenia pracy tarczycy często mają związek ze wcześniejszymi schorzeniami tego narządu. Wymienić w tym kontekście takie problemy zdrowotne, jak: choroba Hashimoto, czyli przewlekłe zapalenie tarczycy, powodowane nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego, atakującego komórki własnego organizmu. Długofalowym skutkiem tego jest uszkodzenie gruczołu i zmniejszenie ilości produkowanych przez niego hormonów (niedoczynność); choroba Gravesa-Basedowa, także mająca charakter autoimmunologiczny, powodowana agresją przeciwciał przeciwko tzw. receptorowi TSH, co powoduje jego pobudzenie, a w konsekwencji - wzmożoną aktywność tarczycy (nadczynność). Hormony a niedoczynność tarczycy Niski poziom hormonów tarczycy, będący efektem niedoczynności tego narządu, ma liczne konsekwencje zdrowotne. Najbardziej typowe z nich, to: permanentne uczucie zmęczenia i senności, wrażenie chłodu, depresja, zaburzenia lękowe, problemy z pamięcią i koncentracją, przyrost masy ciała, rzadkie oddawanie stolców, zaparcia, będące skutkiem zaburzeń metabolizmu oraz spowolnienia perystaltyki jelit, suchość i bladość skóry, wypadanie i łamliwość włosów, obniżenie akcji serca, niedociśnienie, spadek libido oraz kondycji seksualnej, zaburzenia cyklu miesięcznego, w tym przede wszystkim owulacji. Wielu pacjentów pyta, czy jest związek między niedoczynnością tarczycy, a problemami z zajściem w ciążę. Odpowiedź jest twierdząca. W sytuacji, gdy w organizmie stwierdza się niedobór hormonów T3 i T4, jednocześnie wysokie jest stężenie TSH. W konsekwencji dochodzi do zwiększonego wydzielania tzw. prolaktyny, ta zaś hamuje sekrecję hormonów folikulotropowego FSH i luteinizującego LH, które są kluczowe dla procesu owulacji. Efektem tego może być zaburzenie procesów dojrzewania pęcherzyków jajnikowych i uwalniania komórki jajowej z jednego z nich. Zajście w ciążę w takiej sytuacji staje się utrudnione lub niemożliwe. Dodatkowym problemem, jeśli chodzi o niedoczynność tarczycy w kontekście planowanej ciąży, jest osłabienie popędu oraz sprawności seksualnej, co może ograniczyć liczbę zbliżeń, a w przypadku partnerów – utrudniać odbycie stosunku zakończonego wytryskiem. Hormony a nadczynność tarczycy Nadczynność hormonalna gruczołu tarczowego prowadzi do takich zaburzeń, jak: nadpobudliwość, nerwowość, drżenie rąk, problemy z zasypianiem, przyspieszona akcja serca, nadciśnienie, zwiększona potliwość, uczucie gorąca, przyspieszona perystaltyka jelit, biegunki, nieregularne miesiączkowanie. Czy nadczynność tarczycy powoduje problemy z zajściem w ciążę? Choroba ta nie ma aż takiej wagi, jak niedoczynność, nie mniej również może powodować komplikacje. Szacuje się, że blisko 6 procent kobiet cierpiących na to zaburzenie, jednocześnie zmaga się pierwotną lub wtórną niepłodnością (dane: Istota tego związku nie została jak dotąd przez naukę do końca wyjaśniona, podejrzewa się jedynie, iż przyczyną tego jest zaburzenie wydzielania hormonów na osi podwzgórze–przysadka–jajnik. Efektem tego są nieregularne cykle menstruacyjne. Hormony tarczycy w ciąży W okresie ciąży organizm kobiety przechodzi hormonalną burzę, w czym udział ma także gruczoł tarczowy. Część zmian ma charakter fizjologiczny, nie mniej warto określone parametry kontrolować. Tarczyca w ciąży produkuje większe ilości hormonów, niż na co dzień. U podłoża tego procesu leży zwiększona synteza hormonów płciowych, estrogenów, co powoduje wzrost stężenia globuliny wiążącej tyroksynę. To z kolei pobudza oś podwzgórze–przysadka–tarczyca do wzmożonej pracy. Tego typu ciążowa nadczynność jest przyczyną wymiotów w I trymestrze. W kolejnych miesiącach podnosi się stężenie TSH, przy równoległym spadku poziomów fT3 i fT4. Interpretacja wyników badań w tym okresie jest trudna i powinien jej dokonywać lekarz, nie mniej podać można, że normy dla hormonu TSH w ciąży wynoszą (dane w µIU/ml : I trymestr: 0,009–3,18, II trymestr: 0,05–3,44, III trymestr: 0,11–3,53. Warto dodać, że w czasie ciąży o mniej więcej 50 procent zwiększa się dzienne zapotrzebowanie na jod, który jest składnikiem hormonów tarczycy. Jeśli pierwiastek ten nie będzie w odpowiedniej ilości dostarczany z pożywieniem ani suplementowany, może wystąpić niedoczynność. Stan ten jest niebezpieczny z punktu widzenia rozwoju płodu. Badanie hormonów tarczycy Wskazaniem do wykonania badania hormonów tarczycy jest wystąpienie opisanych wyżej objawów, charakterystycznych dla niedoczynności lub nadczynności. Lekarz rutynowo zleca je także w ramach diagnostyki niepłodności. Są one również wskazane (choć nie obowiązkowe) w ciąży – najlepiej jest wykonać je przed upływem 10 tygodnia. Z technicznego punktu widzenia, oznaczenie poziomu fT3, fT4 oraz TSH jest testem laboratoryjnym, wykonywanym z krwi. Hormony tarczycy powinno się badać pobierając próbkę z żyły łokciowej. Do badania należy przystąpić na czczo, w praktyce więc na pobranie najlepiej jest stawić się rano. Tak jak zostało wspomniane wyżej, do prawidłowej interpretacji niezbędny jest opis norm obowiązujących w danym laboratorium. Z powodu dużej złożoności zagadnienia, diagnozy nie należy stawiać samodzielnie, nawet dysponując precyzyjnymi wynikami oraz wartościami referencyjnymi. Cena badań hormonów tarczycy Ile kosztuje badanie hormonów tarczycy? Cena tego typu badania endokrynologicznego różni się w zależności od miasta i konkretnego laboratorium. Koszt oznaczenia TSH wynosi około 20 złotych (plus minus 5 zł). Mniej więcej tyle samo trzeba zapłacić za badanie określające poziom hormonów fT3 i fT4. Łącznie więc jest to około 60 złotych, aczkolwiek należy pamiętać, że lekarze stosunkowo często zlecają badania hormonalne w szerszym zakresie, by określić stężenie innych kluczowych dla funkcjonowania organizmu substancji, na przykład estrogenów, progesteronu, testosteronu. Co ważne – badanie hormonów tarczycy można jednak wykonać całkowicie za darmo, w ramach refundacji NFZ. Niezbędne jest jedynie skierowanie, które w tym przypadku może wystawić nawet lekarz rodzinny.
. vswmfb1xjg.pages.dev/126vswmfb1xjg.pages.dev/700vswmfb1xjg.pages.dev/153vswmfb1xjg.pages.dev/397vswmfb1xjg.pages.dev/277vswmfb1xjg.pages.dev/837vswmfb1xjg.pages.dev/383vswmfb1xjg.pages.dev/84vswmfb1xjg.pages.dev/436vswmfb1xjg.pages.dev/546vswmfb1xjg.pages.dev/713vswmfb1xjg.pages.dev/258vswmfb1xjg.pages.dev/595vswmfb1xjg.pages.dev/476vswmfb1xjg.pages.dev/484
nadczynność tarczycy w ciąży forum
